Οι Βυζαντινοί, δεν απαγόρεψαν τους Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά τους καταργήσανε, με το σκεπτικό, ότι εξέλειπαν οι πρϋποθέσεις της αγνής αθλήσεως.

 

Οι Βυζαντινοί, δεν απαγόρεψαν τους Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά τους καταργήσανε, με το σκεπτικό, ότι εξέλειπαν οι πρϋποθέσεις της αγνής αθλήσεως. Και αυτό γιατί αγωνίζονταν μόνο για το οικονομικό όφελος και όχι για την απλή συμμετοχή, στους αγώνες αυτούς. Επίσης πολλοί αθλητές δεν ήταν θεοσεβείς και μετέδιδαν την διαστροφή τους και στους άλλους αθλητές. 

Σήμερα ο αθλητισμός έγινε επάγγελμα και η διαστροφή στο χώρο αυτό δεκαπλασιάστηκε. Λέμε ναι στον αθλητισμό και όχι στον πρωταθλητισμό, γιατί αυτός δεν προτάσσει την άθληση, αλλά το συμφέρον και τα οικονομικά οφέλη και χάνεται έτσι η ουσία της άθλησης. Φτάσαμε σήμερα στο σημείο, εξαιτίας του αθλητισμού να χωρίζονται οι άνθρωποι σε παρατάξεις και όπου χωρίζονται οι άνθρωποι, μπαίνει ο διάβολος στη μέση. Αντίθετα ο Χριστός πάντα ενώνει.

Όπως υπάρχουν οι 5 σωματικές αισθήσεις, έτσι και η ψυχή έχει 5 ψυχικές αισθήσεις που είναι: α) ο νους β) η διάνοια γ) η φαντασία δ) η αίσθηση και ε) η δόξα. 

Ο νους είναι πλασμένος για να βλέπει το Θεό, την Παναγία τους αγγέλους, τους Αγίους, τους ανθρώπους (καλούς και κακούς), τους δαίμονες και τον εαυτόν της (αυτοόραση της ψυχής). 

Η διάνοια επεξεργάζεται το ''υλικό'' του νου και το συναρμολογεί, για να εκφραστεί το ''υλικό'' με τον προφορικό ή τον ενδιάθετο λόγο. 

Η φαντασία (η υγιής και όχι η αρρωστημένη) μας επιτρέπει να φέρνουμε στον νου μας αληθινά ''ιερά'' γεγονότα π.χ. την Σταύρωση του Χριστού, για να παράγουμε έτσι ''άγιες'' σκέψεις που θα μας βοηθήσουν να προσευχηθούμε, να συναισθανθούμε την αμαρτωλότητα μας, βοηθώντας έτσι στην σωτηρία μας. 

Η αίσθηση είναι το πνευματικό ''ραντάρ'' του ανθρώπου, με το οποίο ο άνθρωπος πληροφορείται αγιοπνευματικώς, ποιοί είναι οι δαιμονικοί λογισμοί που πλησιάζουν το νου και ποιοί οι αγαθοί λογισμοί. 

Τέλος δόξα είναι η αίσθηση που θα μας βοηθήσει για να καταλάβουμε, ότι αυτό που βλέπουμε με τα σωματικά μας μάτια είναι αληθινό ή είναι δαιμονική απάτη...

Αν υποθετικά φύγουμε όλοι τώρα για τον άλλο κόσμο και ρωτήσουμε τη συνείδησή μας: ''Πάμε ή δεν πάμε στον παράδεισο;''... 

Η συνείδηση αμέσως θα μας απαντήσει, όσες φορές και αν την ρωτήσουμε... αν βέβαια είμαστε ειλικρινής με τον εαυτόν μας. Όπως ο μαθητής γνωρίζει αν έγραψε καλά πάνω - κάτω στο μάθημα και πέρασε στις εξετάσεις, έτσι και εμείς ξέρουμε που θα πάμε, διότι η συνείδησή μας, ακατάπαυστα μας μιλάει, μέρα - νύχτα.... 

Ό,τι σκεφτόμαστε καρδιακώς, δεν το γνωρίζει ούτε ο φύλακας άγγελός μας. Κανείς δεν το γνωρίζει, ούτε η Παναγία. Ο Μόνος που το γνωρίζει, είναι ο Χριστός. Είναι ο Μόνος καρδιογνώστης. 

Για να γνωρίσει κανείς τι σκεφτόμαστε καρδιακώς, πρέπει το Άγιο Πνεύμα να του το αποκαλύψει...

Το θαύμα κάποιου Αγίου, δεν έχει σχέση με το πόσο Άγιος είναι στον Ουρανό, αλλά έχει σχέση, με την πόση ευλάβεια έχουν οι άνθρωποι, στον τιμώμενο Άγιο. 

Το θαύμα δεν έχει σχέση με το αν κάποιος είναι Ορθόδοξος ή όχι, αλλά με το αν αυτός που προσεύχεται, έχει την πίστη και την ταπείνωση, γι' αυτό που ζητάει.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα Αγίου Όρους