Αναφέρουμε στον ύπνο του Ευσεβούς Γερόντιου, του δια Χριστόν σαλού του Θαυματουργού (4 Νοεμβρίου 1934. 13 /13 Οκτωβρίου 2018).
Εκατοντάδες πιστοί τον θρήνησαν και τον έκλαψαν: ιερείς, μοναχοί, απλοί άνθρωποι.
Καθένα από αυτά μετέφερε στην ψυχή του, σαν μια μυρωδιά ευωδιάς, την ιστορία της δικής του συνάντησης με τον ευσεβή Γερόντιο.
Όλοι έχουμε βιώσει τη βεβαιότητα ότι ο Κύριος τον έχει τοποθετήσει «εκεί που είναι η καλοσύνη, οι έπαινοι και οι ομορφιές της ομορφιάς των ομορφιών», πάνω από τη φύση.
Ηταν μοναχός στην Τισμάνα τη δεκαετία του 1950, όταν οι κομμουνιστές τον έβαλαν στη φυλακή όπου ξυλοκοπήθηκε και ταπεινώθηκε βάναυσα, αλλά αρνήθηκε να πεθάνει και νά προδώσει τόν Χριστό.
Τότε του δόθηκε η σφραγίδα ενός εχθρού του λαού.
Όταν αποφυλακίστηκε, με το διάταγμα από τις φυλακές, το 1964, ελάχιστα τον δέχθηκαν, φοβούμενοι τα αντίποινα των Securitates, IPS Nestor of Oltenia εκείνη την εποχή.
ο Επίσκοπος Νέστορας χωρίς να πιστεύει ότι ο κομμουνισμός θα έπεφτε ποτέ, έκανε τον Γερόντιο να υποσχεθεί ότι δεν θα φορέσει τη μοναστικο ράσο για το υπόλοιπο της ζωής του (για να μην τον εντοπίσει η Securitate). Εν τω μεταξύ, ο ευσεβής Γερόντιος έζησε μέχρι καί μετά τό θάνατο τού επισκόπου Νεστόριου ο κομμουνισμός έπεσε, αλλά ο ευσεβείς κράτησε την υπόσχεση που είχε κάνει και δεν του έβαλαν το μοναχικό ράσο παρά μόνο λίγο πρίν τό θάνατο του.
Έζησε όλη του τη ζωή σε σύντομα προσκυνήματα 2-3 ημερών σε διάφορα μοναστήρια σε όλη τη χώρα, στην Ιερουσαλήμ και σε άλλους ιερούς τόπους που βοήθησε ο Θεός, μέσω ανθρώπων.
Ηθελε να πεθάνει στην Ιερουσαλήμ και να είναι εκεί, δίπλα στον Πανάγιο Τάφο, τον οποίο επίσης αγαπούσε υπερβολικά.
Ηταν με μια ομάδα Ρουμάνων προσκυνητών στο Ισραήλ, στη Βηθλεέμ, όταν το βράδυ ρώτησε μια μητέρα αν είχε φτυάρι που έπρεπε να τον θάψει την επόμενη μέρα.
Δεν τον πίστεψαν, γνωρίζοντας ότι ήταν ανόητος για τον Χριστό και είπε διάφορα που φαίνονταν ανόητα.
Το πρωί τον βρήκαν να κοιμάται με τα μάτια ορθάνοιχτα.
Οι Εβραίοι δεν συμφώνησαν να ταφεί στην Ιερουσαλήμ.
Τον έφεραν προσκυνητές στη χώρα και ο Σεβασμιώτατος Irineu of Oltenia του επέτρεψε να ταφεί στο παράθυρο του Αγίου Βωμού, από τη Μονή Tismana, αφιερώνοντας ότι ήταν πράγματι ο Μεγάλος δια Χριστόν σαλός μετά τον Χριστό.
Ήταν απαλός και ζεστός όλη την ώρα (8 ημέρες…), σαν να κοιμόταν.
Κατά τη διάρκεια των λειτουργιών μιλούσε μερικές φορές με τον Θεό, με τους Αγίους ή με τους Αγγέλους, επειδή τους έβλεπε η Ευσεβής Γεροντιος.
Επίσης επιπλετε τους δαίμονες.
Επομένως, κάποιοι που δεν γνώριζαν ποιος ήταν, τον θεωρούσαν τρελό, χωρίς να γνωρίζουν ότι ήταν…, ο όσιος δια Χριστόν σαλός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου