Μια Κυριακή, ο Ευσεβής ήθελαν να πάνε στην Θεία Λειτουργία στον καθεδρικό ναό στο Satu Mare, όχι στην εκκλησία μας. Υπήρχαν φτωχότερες γυναίκες στην έξοδο. Μια από αυτές ήταν άρρωστη. Ο ευσεβής άντρας ήθελε να πάει σπίτι της. Η γυναίκα είπε στον Ευσεβή ότι δεν είχε αυτοκίνητο και εκείνος είπε: "Θα σε πάμε σπίτι!" Ήμουν στο αυτοκίνητο και πήγα στο σπίτι τους. Ήταν τρία άτομα: ο σύζυγος, η κυρία και το αγόρι, που, παρά τη φτώχεια του, ήταν φοιτητής. Προσευχηθήκαμε μαζί και οι Ευσεβής τους βοήθησε επίσης με χρήματα. Τότε ανακάλυψα ότι η γυναίκα ένιωσε πολύ καλύτερα αφού ο Ευσεβής ήταν στο σπίτι τους.
Μια
άλλη φορά πήγα σε μια φτωχή οικογένεια, μια γυναίκα με δύο κοριτσάκια, που
κάθονταν σε μια πρώην, εγκαταλελειμμένη δημόσια τουαλέτα στη γειτονιά Micro 17.
Είχαν βάλει λίγο χαρτόνι αντί για παράθυρα. Όλα όσα είχαν εκεί ήταν από τα
σκουπίδια. Ήταν χειμώνας. Ο ευσεβής άνθρωπος κατέβαινε συχνά κοντά τους για να
τους φέρει φαγητό και χρήματα. Ο ευσεβής άνθρωπος είχε τέτοια αγάπη που πήγαινε
οπουδήποτε για να βοηθήσει! Αυτό σημαίνει
να κάνεις οτιδήποτε για να βοηθήσεις κάποιον: να κατέβεις στην τουαλέτα στους
ανθρώπους. Τους γνώρισα, γιατί τα κορίτσια ήρθαν στην πόρτα μας για φαγητό. Μια
μέρα, έβαλαν φωτιά στη μέση του δωματίου, βγήκε καπνός και οι γείτονες
διαμαρτυρήθηκαν και οι αρχές πήραν το μικρότερο κορίτσι, που ήταν 5-6 ετών, και
το πήγαν σε παιδικό κέντρο. Το κοριτσάκι ήρθε κοντά μας και μας είπε τι είχε
συμβεί, και ο Ευσεβής στεναχωρήθηκε πολύ. Τελικά, η μητέρα ανέκτησε το
κοριτσάκι της, και έρχονταν συνέχεια στον Ευσεβή για να τους βοηθήσει. Έφτιαξαν
ένα σπίτι με πλίθινα και τα παιδιά έμειναν με τη μητέρα τους. Οι Ευσεβής με
ρωτούσαν συνέχεια γι 'αυτούς!
Δεν
υπήρχε φτωχός να φύγει χωρίς να του δώσει κάτι ο Ευσεβής! Τους έδωσε χρήματα
και όχι λίγα. Συχνά μου τηλεφωνούσε για να ακούσω τα προβλήματά τους, γιατί
διαρκώς παραπονιόμουν ο ένας για τον άλλον.
(Μαρία
Νεμές, Σάτου Μάρε)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου