Το Όρος ζει στο δικό του χρόνο.Έξω από ότι γνωρίζει και υποψιάζεται ο άνθρωπος του κόσμου. Ζει στη σιωπή και την προσευχή.Στη διαρκή κοινωνία με το Θεό. Όταν ο κόσμος κοιμάται το Όρος όλο φλέγεται στην αγάπη και την ακατάπαυστη δοξολογία. Ακόμα και ο πιο αδαής,ο πιο άσχετος επισκέπτης νιώθει βαθιά μέσα του την γλυκιά φωνή Του.
Εδώ που σπάνια κανείς μιλά για Θεό,όλα αποπνέουν Θεό.
Εδώ που η αγιότητα κρύβεται,παρόλα αυτά αποκαλύπτεται πολλές φορές τόσο έντονα και μυστικά στις διψασμένες καρδιές.
Το φως λιγοστό,μόνο αυτό των κεριών που φωτίζουν και ζεσταίνουν το σκοτάδι των ψυχών.Εδώ οι κόμποι λύνονται,τα δάκρυα εύκολα αφήνονται,οι ψυχές ελαφρύνονται.
Εδώ ζεις σε ένα άλλο χρόνο,έναν άλλο διαφορετικό κόσμο.
Στην στιγμή του τώρα,στον άχρονο χρόνο της αιωνιότητας.
Ο φλοίσβος της θαλασσας,το κελάηδημα των πουλιών,το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα,σε προάγουν στο αγγελικό πέταγμα στον ουρανό.
Ένα περιβόλι της Παναγίας στη γη.
Μια φωνή αύρας λεπτής.Ένα σκίρτημα της καρδιάς που μοιάζει με λεπτής κλωστής.
Ένα δάκρυ μυστικό,ενα χαμόγελο γλυκό.
Μέσα στο σκοτάδι,του Χριστού το φως.
Άγιο Όρος.Μια αποτύπωση του Παραδείσου. Ένας τόπος ανάστασης της ψυχής σου.
Αλέξης Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου