«Όλοι δημοσιεύουν στο Facebook τη δυστυχία, την ταλαιπωρία, τη μοναξιά, αλλά, κυρίως, την ευτυχία τους. Σχεδόν άθελά σου καλείσαι στην ανθρώπινη ζωή. Όλη αυτή η ζωή εκτεθειμένη με μια ορισμένη επιθετικότητα έρχεται σε πλήρη αντίφαση με την οικειότητα. Η ευτυχία, όπως και η δυστυχία, πρέπει να έχει κάτι μυστηριώδες, οικείο, γιατί, σε εκείνες τις στιγμές της μέγιστης εμπειρίας, μαθαίνεις ορισμένα μαθήματα. Το Facebook έχει γίνει σαν ναρκωτικό. Έχει δημιουργήσει επικίνδυνους εθισμούς. Είναι ένας τρόπος να πλένεις τα ρούχα δημόσια, ένα μέρος όπου πληρώνεις λογαριασμούς σε άλλους, στήνεις αυτούς που δεν έχουν τις ίδιες ιδέες με σένα. Είναι το μέρος που κάνεις θαυμαστές, μαζεύεις like, καυχιέσαι. Για μένα το Facebook έχει γίνει κουραστικό. Η οικειότητα και η ευπρέπεια δεν έχουν καμία σχέση με το Facebook.
Δεν πρέπει να γίνουμε διαδικτυακό εργαλείο. Είναι ένα όργανό μας. Το χρησιμοποιούμε για να προωθήσουμε ένα μέρος, ένα βιβλίο, μια εκδήλωση. Αυτό είναι! Έχετε φίλους, επισκεφτείτε τους! Γνωρίστε τους, γελάστε, μιλήστε, πιείτε καφέ ή τσάι, απολαύστε τη ζωή! Μην αποδέχεστε τον εικονικό κόσμο. Απλώς ωθούμαστε προς την απολεκτικοποίηση. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ηλεκτρονικές. Όλα είναι στο Facebook. Όλοι ξέρουν τι έφαγα χθες, τι μάρκα εείναι το πουκάμισό μου. Γιατί πρέπει να δείξω το αυτοκίνητό μου; Γιατί πρέπει να εμφανιστούμε; Γιατί κανείς στο διαδίκτυο δεν προσεύχεται; Γιατί μόνο φούστες, φορέματα, τζιν; Γιατί μόνο ήλιος, παραλίες, διακοπές; Παιδιά, μόνο αυτό μου έχει μείνει; Γιατί τόση αλαζονεία και υπερηφάνεια; Ας φάμε ήδη σε διαδικτυακό δείπνο. Αυτό είναι. Δεν σου αρέσουν αυτά τα πράγματα.
Αν δημοσίευα χιλιάδες αποσπάσματα στο Facebook, αλλά δεν διαβάζω τουλάχιστον δύο βιβλία το μήνα, θα είχα γίνει ένας λαμπτήρας χωρίς φως και ένας ιερέας χωρίς καμπάνα».
(Π. Χρυσόστομος Φιλιπέσκου - «Η αγάπη γεννά την αγάπη»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου