Παραβολή
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο φίλοι. Κάποια στιγμή μάλωναν και ο ένας χαστούκισε τον άλλον. Ο τελευταίος, νιώθοντας πόνο αλλά μη λέγοντας τίποτα, έγραψε στην άμμο:
«Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος με χαστούκισε στο πρόσωπο».
Συνέχισαν να περπατούν και βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κολυμπήσουν. Αυτός που δέχτηκε ένα χαστούκι κόντεψε να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν ο πνιγμένος συνήλθε, έγραψε σε μια πέτρα: «Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος μου έσωσε τη ζωή».
Αυτός που έδωσε το χαστούκι και που έσωσε τη ζωή του φίλου του τον ρώτησε:
- Όταν σε πρόσβαλα, έγραψες στην άμμο, και τώρα γράφεις στην πέτρα. Γιατί;
Ο φίλος απάντησε:
«Όταν κάποιος μας προσβάλλει, πρέπει να το γράψουμε στην άμμο για να το σβήσουν οι άνεμοι». Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό, πρέπει να το χαράξουμε σε πέτρα για να μην μπορεί να το σβήσει κανένας άνεμος.
Μάθε να γράφεις πληγές στην άμμο και να χαράζεις χαρές στην πέτρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου