Ο άγιος γέροντας π.Ιάκωβος (†1991), ζούσε
θαυμαστές εμπειρίες…
«Απόψε παιδί μου», αποκάλυψε κάποτε σ’ ένα
μοναχό, «συλλειτουργούσα με αγίους και αγγέλους σε θυσιαστήρια που δεν
περιγράφονται.
Σαν πεθάνω, να πεις πως κάποιος γέροντας
συλλειτουργούσε κάθε νύχτα και ζούσε με την Αγία Τριάδα.»
«Κάθε φορά που προσκομίζω», έλεγε, « βλέπω
τις ψυχές που περνούν από μπροστά μου και με παρακαλούν να τις μνημονεύσω. Και
να θέλω να τις ξεχάσω δεν μπορώ.
Την ώρα που ο ιερέας βγάζει μερίδες και
μνημονεύει τα ονόματα στην αγία πρόθεση, κατεβαίνει άγγελος Κυρίου, παίρνει την
μνημόνευση και την πηγαίνει στο θρόνο του Δεσπότη Χριστού σαν προσευχή γι’
αυτούς που μνημονεύθηκαν.
Σκεφτείτε λοιπόν πόσο αξίζει να σας
μνημονεύουν στην αγία πρόθεση».
῾῎Αχ, πάτερ μου, – ἔλεγε σέ κάποιον ἱερέα – νά βλέπατε τί γίνεται τήν ὥρα
τοῦ Χερουβικοῦ πού ὁ ἱερέας διαβάζει τήν Εὐχή,
θά φεύγατε ὅλοι…᾽.
Έβλεπε συχνότατα τους αγγέλους να παρίστανται στη Θεία
Λειτουργία. Μια φορά κατά την Μεγάλη Είσοδο δεν μπορούσε να προχωρήσει λόγω του
πλήθους των παρισταμένων αγίων αγγέλων και με την χαρακτηριστική του ευγένεια
απευθύνθηκε στον πλησιέστερο Άγιο Άγγελο τού οποίου τα φτερά αισθανόταν να τον
αγγίζουν: «Με συγχωρείτε Άγιε Άγγελε. Μπορώ να περάσω;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου