Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ μᾶς λίγο πρίν ἀπό τόν Εὐαγγελισμό τῆς ἦταν κοσμημένη μέ ἀμέτρητες ἀρετές.

 

Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ μᾶς λίγο πρίν ἀπό τόν Εὐαγγελισμό τῆς ἦταν κοσμημένη  μέ ἀμέτρητες ἀρετές.Ἡ ἀρετή ὅμως ἐκείνη πού ἕλκυσε πιότερο τήν προσοχή καί ἐμπιστοσύνη τοῦ Θεοῦ ἦταν ἡ ταπείνωσή  Της.

Ὅσο μεγάλη καί ὑψηλή ἡ ἀρετή τῆς τόσον ἀνάλογα ἐταπείνωσε τόν ἑαυτό της,καθώς γράφει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας  : Ησαϊας  «ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου;» (Ἠσαΐας 66-2)

 

 

ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ τήν βλασφημοῦν οἱ αἱρετικοί μέ τίς πλάνες τούς  , τήν βλασφημοῦν κάποιοι μέ τά λόγια τους καί τήν βλασφημοῦμε καθημερινά καί ἐμεῖς ὅταν ἡ ζωή μας δέν εἶναι καθόλου σύμφωνη μέ τήν ζωή τήν δική Της. Ἄς τήν δοξάζουμε  λοιπόν μέ τό στόμα καί τήν ζωή μας γιά νά μᾶς δοξάζει καί Ἐκείνη στούς ἄπειρους αἰῶνες.

 

 

 ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ βλασφημά τήν Πανάχραντο Παρθένο καί τόν Υἱό της δέν εἶναι τυχαῖο ,ἀλλά ἐκείνη τήν στιγμή , κατεξουσιαζόμενος ὁ βλάσφημος ἀπό τήν δαιμονική ἐπήρεια , δανείζει ττήν γλώσσα του στόν Σεϊτάνη πού βρίσκεται ἐντός τοῦ , γιά νά ὑβρίζει μέσα ἀπό τό δικό του στόμα  τά Θεία καί Ἱερά.

ΘΕΟΝΥΜΦΙΚΟΝ

ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ