ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ.

 

-Παιδιά μου ἔστω καί γιά τόν ὁποιοδήποτε λόγον κάποια φορᾶ δέν ἔχετε τούς Χαιρετισμούς τῆς Παντάνασσας κοντά σας ἤ δέν δύνασθε γιά πρακτικούς λόγους νά τούς ἀναγινώσκετε, τότε μπορεῖτε ἐξίσου σέ αὐτά τά δέκα λεπτά πού κρατοῦν οἱ Χαιρετισμοί ,νά λέτε τό «Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε» ἐπαναλαμβανόμενα καί συνέχεια μαζί ἤ χωρίς τό κομβοσχοίνι.

Ἀλλά καί γενικότερα θά ἦταν ἄρρητη εὐλογία γιά ἐσᾶς πού εἶστε ἔστω καί στόν κόσμο νά κάμετε τόν Ἀρχαγγελικό ἀσπασμό «Χαῖρε  Νύμφη Ἀνύμφευτε»  ἀνάσα σας  μνημονεύοντας τό ἀτελείωτα καί ἔτσι μαζί μέ τό ὀξυγόνο τῆς γῆ πού παίρνετε νά λαμβάνετε ἀντιστοίχως καί τό ζωήρρυτο ὀξυγόνο τῆς Παναγίας.

 

 

ΓΕΡΟΝΤΑ δόξα Τῷ Θεῷ μου ἔγινε τώρα μία ἀπαραίτητη καί καλῆ συνήθεια νά διαβάζω τούς Χαιρετισμούς κάθε ἡμέρα.

-Χμμ, πολύ ὄμορφα.Κάποιοι ἄλλοι τούς λένε καί περισσότερες φορές.Ξέρω ἄνθρωπο στόν κόσμο  μέ οἰκογένεια πού ἐργάζεται σέ κοπιώδη δουλειά καί τούς μελετᾶ δέκα φορές τήν ἡμέρα.Τούς ἔχει μάθει ἀπέξω καί ἔτσι στήν ἐργασία τοῦ προσεύχεται μέ αὐτούς ἀκατάπαυστα. Ὅταν μάλιστα ἡ ἀπασχόληση εἶναι χειρονακτική καί δέν ἀπαιτεῖ μέριμνα καί  λογισμό τότε τά πράγματα διευκολύνουν ἀκόμη περισσότερο τήν προσευχή. Γιαυτό καί ἐδῶ στόν Ἄθωνα οἱ Καλόγεροι ἐπιζητοῦμε νά ἔχουμε διακονήματα  πού νά συμμετέχει πιότερο  τό σῶμα παρά τό μυαλό καί ἔτσι νά τό ἔχουμε ἐλεύθερο καί  εὔχαιρο γιά τήν εὐχή.Ἀλλά ἔστω καί μία φορᾶ νά διαβάζεις τούς Χαιρετισμούς  εἶναι ἀπόλυτα ἀπαραίτητο. Ἀποθήκη ὅμως κρατᾶς;

-Δηλαδή;

-Λόγου χάριν τήν ἑπόμενη μέρα γνωρίζεις πώς κάτι μπορεῖ νά σοῦ συμβεῖ ,ἄς ποῦμε ἕνα χειρουργεῖο,μία ἀπαιτητική ἀσχολία ,μία ὁλοήμερη ὑποχρέωση.Τότε ἀπό τήν παραμονή πρέπει νά τούς διαβάσεις δυό φορές γιά νά ἔχεις καί ἀποθήκη.

Ἀλλά ἀδελφέ μου πρέπει κάποτε νά βάλουμε στό καλό κελάρι τῆς προσευχῆς καί σαράντα Χαιρετισμούς γιά ὅταν κάποτέ μας καλέσει ὁ Θεός καί φύγουμε ἄπ΄ἐτούτη τήν ζωή .

Ἔτσι καί γιά αὐτές τίς σημαντικότατες καί ὁριστικές γιά τήν αἰωνιότητά μας σαράντα ἡμέρες ὅπου κρίνεται ἡ ψυχή καί ἔχει νά ἀντιμετωπίσει τά φρικτά τελώνια καί δαιμόνια θά ἔχουμε ὅπλο ἀνίκητό τους Χαιρετισμούς  πεσμένοι καί ἀσφαλισμένοι σάν τά μωρά στήν ἀγκαλιά τῆς Θεοτόκου ἐκεῖ στήν ὄχθη τῆς ἄλλης ζωῆς, ὅπου τότε δέν πρόκειται  τίποτα νά μᾶς ταράξει ἤ νά μᾶς βασανίσει.

 ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ