🔸«Μια φορά στο κελί του πατέρα Γαβριήλ στο Σαμταύρο, η γριά μητέρα του και οι αδερφές του ήρθαν να τον επισκεφτούν. Αυτό συνέβη τον τελευταίο χρόνο της ζωής του πατέρα Γαβριήλ (1995) και ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι βαριά άρρωστος. Μετά από πολλές ερωτήσεις και μια σύντομη συζήτηση, η μητέρα του έκλαψε:
«Τι είδες σε αυτή τη ζωή, Γαβριήλ, εκτός από βάσανα και βασανιστήρια;» Δεν είχες καν παιδική ηλικία, δεν είχες τίποτα απολύτως. Επρεπε να με είχες ακούσει και να φροντίσεις τον εαυτό σου, είσαι άνθρωπος τελικά!
🔸 Βλέποντας τα δάκρυα στα μάτια της μητέρας του, ο πατέρας Γαβριήλ πικράθηκε. Από τη μια πικράθηκε γιατί η μητέρα του δεν μπόρεσε και πάλι να τον καταλάβει και να αφομοιώσει αυτό που πραγματικά είναι, κάπως ασυνήθιστα πληγωμένος από την αγάπη για τον Χριστό - ανίκανος να ζήσει με άλλο τρόπο, και από την άλλη, έγινε πικραμένος. , γιατί αυτή ήταν μια μητέρα που συμπαθούσε τη σκληρή ζωή του γιου της και τα δάκρυά της έτρεχαν πραγματικά από μεγάλο πόνο. Ο π. Γαβριήλ έμεινε για λίγο σιωπηλός και είπε:
«Δεν μπορώ να ζήσω αλλιώς».
☦️ Από το βιβλίο "Yurodivy Gavriil Urgebadze. Σεβασμιώτατος Ομολογητής».
📸 Στη φωτογραφία: Το μουσείο με τα προσωπικά αντικείμενα του Αγίου Γαβριήλ Ουργκεμπάτζε στο μοναστήρι «Σαμταύρο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου