Μια μητέρα έρχεται να επισκεφτεί τον γιο της, Αντρέι, για μια μέρα. Ζει σε άλλη πόλη, με μια νεαρή γυναίκα, τη Μαρία. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, η μητέρα παρατήρησε πόσο όμορφη ήταν η συγκάτοικος του γιου της. Για πολύ καιρό υποψιαζόταν ότι υπήρχε κάτι περισσότερο από σχέση μεταξύ των δύο, αλλά ποτέ δεν είχε κάνει ερωτήσεις σχετικά με αυτό το θέμα. Όσο βρίσκονταν εκεί, οι δύο νεαροί συμπεριφέρθηκαν κανονικά, σαν πραγματικοί συνάδελφοι που μοιράζονται ένα διαμέρισμα. Αλλά ακόμα κι έτσι, στη μητέρα φαινόταν περίεργο, αλλά δεν ήθελε να φαίνεται ύποπτη. Μόλις έμειναν μόνοι, ο Αντρέι είπε στη μητέρα του: "Ξέρω τι σκέφτεσαι, αλλά σε διαβεβαιώνω ότι η Μαρία είναι απλώς συγκάτοικός μου. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι, αλλά τίποτα περισσότερο". Μια εβδομάδα μετά την επίσκεψη της μητέρας της, η Μαρία πήγε στον Αντρέι, λέγοντας: «Ξέρω ότι δεν είναι ωραίο να το λες αυτό, αλλά από τότε που ήρθε η μητέρα σου, μας λυπει το ασημένιο πιάτο. Ήταν τοποθετημένο πάνω από όλα τα άλλα , σαν διακοσμητικό κομμάτι. Δεν νομίζεις ότι το πήρε, σωστά;" Ο Αντρέι απάντησε: "Όχι, δεν νομίζω. Αλλά για να είμαι σίγουρος, θα της στείλω ένα μήνυμα για να τη ρωτήσω." Ο νεαρός πήρε το τηλέφωνό του και άρχισε να γράφει: «Αγαπητή μητέρα, δεν λέω ότι πήρες το ασημένιο πιάτο όταν ήρθες να με επισκεφτείς, δεν λέω ότι δεν πήρες το ασημένιο πιάτο, αλλά Μου λυπει αυτό το πιάτο από τότε που ήσουν στο σπίτι μου. Σ' αγαπώ, Αντρέι." Αμέσως ήρθε η μητέρα με την απάντηση: «Αγαπητέ μου, δεν λέω ότι κοιμάσαι με τη Μαρία και δεν λέω ότι δεν κοιμάσαι με τη Μαρία. Αλλά αν είχε κοιμηθεί ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ, θα είχε βρει το ασημένιο πιάτο κάτω από το μαξιλάρι. Με αγάπη, μαμά."
Μάθημα της ημέρας: Μην λες ψέματα στη μητέρα σου! Ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου