ΘΕΟΝΥΜΦΙΚΟΝ. ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ.

 

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΛΕΟΥΣΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ

 

Ἦχος α΄.Τῶν οὐρανίων Ταγμάτων.

Χαῖρε Θεοῦ Παναγίου Nαέ Πανάγιε.Χαῖρε βασιλευόντων τό ἀνίκητον θάρσος, ἡ πάντων προστασία τῶν γηγενῶν.Χαῖρε βάθος ἀμέτρητον,ἀκατανόητον ὕψος χαῖρε χαρά, θλιβομένων καί παράκλησις.

Χαῖρε Πατρός προανάρχου Νύμφη Πανάμωμε.Χαῖρε τοῦ συνανάρχου, Υἱοῦ Μήτηρ Παρθένε.Τό σκεῦος τῆς ἁγνείας χαῖρε Ἀδάμ,τήν Ἐδέμ ἡ ἀνοίξασα.Χαῖρε νεφέλη ὁλόφωτέ τους πιστούς,περιθάλπουσα καί σκέπουσα.

Χαῖρε φωτός ἀπροσίτου θεῖον ἀνάκτορον.Χαῖρε εὔκαρπε χώρα ἡ βλαστήσασα στάχυν. Χαῖρε δυστυχούντων ἡ ἀσφαλής,Θεοτόκε ἀνόρθωσις.Χαῖρε ἡ γέφυρα πάντας πρός τήν ζωήν,ἐπανάγουσα πρεσβείαις σου.

Ἦχος β΄.Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου σέ.

Χαῖρε πλατυτέρα οὐρανῶν.Χαῖρε ὑπερτέρα τῶν ἄνω Κόρη Δυνάμεων.Χαῖρε πάσης Δέσποινα,τῆς οἰκουμένης Ἁγνή.Χαῖρε ἅγιον τέμενος,Θεοῦ τοῦ ὑψίστου,Χαῖρε θεία γέφυρα θνητούς μετάγουσα,μόνη πρός ζωήν τήν ἀγήρω.Χαῖρε τό διάσωσμα κόσμου.Χαῖρε τῶν πιστῶν ἁπάντων καύχημα.

Χαῖρε ἡ παγκόσμιος χαρά.Χαῖρε χελιδών γλυκυτάτη,ἔαρ εὐφρόσυνον, πάσιν ἀνατείλασα τοῖς ἐν χειμώνι κακῶν,λαμπάς χαῖρε ἡ ἄσβεστος,τοῖς πλάνης ἐν σκότει φῶς τῆς θείας γνώσεως ἡ ἀπαστράψασα.Χαῖρε βασιλέων τό κράτος. Χαῖρε κραταιά προστασία, τῶν εἰλικρινῶς μακαριζόντων σέ.

Χαῖρε ἡ μεγάλη καί λαμπρά,ἄρκτος ἡ ἐπτάστερος Κόρη,τοῦ νοητοῦ οὐρανοῦ,τοῖς ἑπτά χαρίσμασιν ἡ ἐξαστράπτουσα,ἀκινήτῳ πρεσβεῖα σου,ὥσπερ ἄλλω πόλῳ, τούς ἐν νυκτί πλέοντας τήν βίου θάλασσαν,θεῖον ὁδηγοῦσα πρός ὅρμον,τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας καί γλυκεῖ φωτί σου καταλάμπουσα.

 

Ἦχος γ΄. Ὁ τῷ πάθει σου Χριστέ.

Χαῖρε ἡ λύσις τῆς ἀρᾶς καί χαράς ἡ ἀνάβλυσις.Χαῖρε δι’ἤς Ἀγγέλοις συνήφθημεν. Χαῖρε Μήτηρ Ἂχραντε. Χαῖρε τῶν πιστῶν, ἡ θερμή καί βέβαια ἀντίληψις.

Χαῖρε καύχημα λαμπρόν καί τῆς πίστεως ἔγερσις.Χαῖρε δι’ἤς δεσμῶν ἀπελύθημεν. Οἱ πάλαι κρατούμενοι, ζόφῳ ἀγνωσίας ἁγνή καί βυθῷ παραπτώσεων.

Χαῖρε ὁ πόκος Γεδεῶν.Χαῖρε Θεοῦ τό ἀνάκτορον.Χαῖρε βότρυν νοητόν ἡ βλαστήσασα.Χαῖρε κόσμου Δέσποινα.Χαῖρε Ὀρθοδόξων τό στήριγμα καί καύχημα.

 

Ἦχος δ ‘. Ἔδωκας σημείωσιν.

Χαῖρε καθαρώτατον τοῦ Βασιλέως παλάτιον.Χαῖρε Νύμφη ἀκήρατε.Χαῖρε βάτε ἄφλεκτε.Χαῖρε θεία σκέπη , πάντων προστασία.Χαῖρε ἀμόλυντε σκηνή. Χαῖρε Κυρία πάσης της κτίσεως,χρυσοῦν θυμιατήριον.Χαῖρε πανθαύμαστε Δέσποινα.Χαῖρε θεῖε παράδεισε, ζωῆς  ξύλον βλαστήσασα.

Χαῖρε τιμιώτατον καί χρυσαυγές ἐνδιαίτημα τοῦ Ὑψίστου Πανύμνητε καί Μήτηρ ἀνύμφευτε.Χαῖρε θεῖον τεῖχος,ἀπείρανδρε Κόρη.Χαῖρε λυχνία φωτεινή,παντός του κόσμου χαῖρε ἐξίλασμα.Τό ἄνθος τό τῆς πίστεως,χαῖρε τυράννων θρασύτητα, τῇ ἀμάχῳ δυνάμει σου,εὐσθενῶς καταράσουσα.

Χαῖρε ἡ Πανάμωμος,ἀμνάς Χριστοῦ ἀρχιποίμενος.Χαῖρε κρήνη ἀένναε,ἀμβροσίας ρέουσα,νεκταρῶδες κράμα.Χαῖρε μυροθήκη, τοῦ νοητοῦ μύρου χρυσή, τήν δυσωδίαν εὐωδιάζουσα,παθῶν χαῖρε ἀπείρανδρε,Ἀγγέλων τίμιον ἄγαλμα καί βροτῶν ἐγκαλλώπισμα, τῶν πιστῶς δοξαζόντων σέ.

Ἦχος πλ.α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν.

Χαίροις περιστερά λογική,κατακλυσμοῦ τοῦ νοητοῦ παύλαν φέρουσα, καί ρύπον τῆς ἁμαρτίας,πλύνασα μόνη ἁγνή,τό θερμόν του κόσμου ἰλαστήριον.Ἐλπίς ἀκαταῖςχυντε καί βέβαια ἀντίληψις τῶν σέ τιμώντων καί ὑμνούντων ἐκ πίστεωςκαι τήν θείαν σου ἐκζητούντων βοήθεια. Χαῖρε ἄνω δυνάμεων, παμπόθητον ἄκουσμα.Χαῖρε δαιμόνων ἡ πτῶσις.Χαῖρε βροτῶν ἡ ἀνόρθωσις.Χριστοῦ χαῖρε Μήτηρ τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος.

Χαίροις ἡ φεραυγής χελιδών, ἡ ἐκ χειμῶνος νοητοῦ ἔαρ φέρουσα καί ζάλην τῆς ἁμαρτίας, παύσασα μόνη Σεμνή.Χαῖρε θεία σκέπη .Χαῖρε τράπεζα,ἐν σοί τόν οὐράνιον,τῆς ζωῆς ἄρτον ἔχουσα,οὐ οἱ τρυφῶντες,οὐ δεδοίκασι θάνατον,οὐδέ θνήσκουσιν,ἀλλά ζώσιν ὡς ἔφησεν,Ἂχραντε Παντευλόγητε, ὁ Πλάστης τῆς φύσεως,οὐ καί ἠμᾶς τούς σούς δούλους,ἐμφορηθῆναι ἀξίωσον,τυχείν τέ Παρθένε,τῆς ἀλήκτου καί ἀφθάρτου μακαριότητος.

Χαῖρε Παρθενομήτορ ἁγνή, ἡ ἁπλουστάτη καί ἀμίαντος Δάμαλις,τόν μόσχον ἡ τετοκυία,τόν μυστικόν του Θεοῦ.Ἀμνάς καθαρά τέ καί Πανάσπιλος.Δορκάς ἐν τοῖς ὄρεσιν ἀρωμάτων ἡ βόσκουσα καί νεμομένη ἐν τοῖς κρίνοις ἀείποτε.Θείαις χάρισι, καί τρυφαίς ταῖς τοῦ Πνεύματος.Ἔλαφος ἡ ταχύδρομος, τούς ὄφεις ἡ κτείνουσα, τούς νοητούς καί σῶν δούλων,πόρρωθεν τούτους ἐλαύνουσα.Χριστοῦ χαῖρε Μήτηρ, τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος.

 

Ἦχος πλ.β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.

Χαίροις Πατρός Ἂχραντε,θυγάτηρ Μήτηρ δέ λόγου.Χαῖρε Νύμφη Πνεύματος,ὑπερτέρα θρόνων τέ καί θερμαίνουσα, Σεραφίμ κρείττονα, ἡ γνωστικωτέρα, Χερουβίμ Κυριοτήτων τέ ἡ Κυριεύουσα, ἡ δυνατωτέρα Δυνάμεων. Ἐξουσιῶν προέχουσα, Ἄρχουσα Ἀρχῶν Ἀρχαγγέλων τέ, στρατηγικωτέρα, ἡ μᾶλλον τῶν Ἀγγέλων τοῖς πιστοῖς, διακονοῦσα τοῖς μέλλουσι, σωτηρίας τεύξασθαι.

Χαῖρε πασῶν Ἄνασσα,τῶν Ἀνασσῶν Θεοτόκε.Χαῖρε ὑπερέχουσα,τῶν ἐπουρανίων πασῶν Δυνάμεων.Χαῖρε γῆς Δέσποινα καί θαλάσσης μόνη καί τῆς κτίσεως Βασίλισσα.Χαῖρε τό κράτιστον, σκῆπτρον καί γενναῖον ὀχύρωμα, καί σθένος καί κραταίωμα,τῶν βασιλευόντων Πανύμνητε.Χαῖρε θεῖε κῆπε, τοῦ Ἅδου χαῖρε νέκρωσις ἁγνή, Χριστιανῶν καταφύγιον.Χαῖρε παντευλόγητε.

Χαῖρε θρόνε πύρινε,τοῦ βασιλέως Κυρίου.Χαῖρε θεία τράπεζα,ἄρτον τόν οὐράνιον μέσον φέρουσα.Χαῖρε γῆ εὔκαρπε,τῆς ζωῆς ἄσταχυν θρεψαμένη Παναμώμητε,ἐξ’οὐ οἱ τρώγοντες θάνατον οὐ βλέπουσι Δέσποινα,ζωήν δέ πρός ἀϊδιον,ἄγονται καθάπερ προέφησε, μόνος ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης καί τροφεύς καί συνοχεύς.Χαῖρε πιστῶν τό προσφύγιον.Χαῖρε ὑπερθαύμαστε.

 

Ἦχος βαρύς.Οὐκ ἔτι κωλυόμεθα.

Χαῖρε τόν μέγαν ἥλιον ἐν τῷ κόσμῳ αὐγή φέρουσα,τόν φωτίσαντα τούς ἐν σκότει ἁγνή καθεύδοντας.

Χαῖρε τόν μόσχον ἡ δάμαλις η τεκοῦσα τόν ἀμώμητον,καί συνάψασα τοῖς γηίνοις τά ἐπουράνια.

Χαῖρε Ναέ Θεοκόσμητε Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ.Χαῖρε ἄγκυρα τῆς πίστεως.Χαῖρε κάλλος πολύευκτον.

Ἦχος πλ΄.δ΄. Τί ὑμᾶς καλέσωμεν.

Χαῖρε Ἀειπάρθενε Δέσποινα, ἡ τόν φύσει ἀγαθόν ἐκμιμουμένη ἀγαθή καί προσόντων τῶν αὐτοῦ,πρῶτον καί ἔξοχον ἁγνή,πλουτοῦσα Μητρικῶς τήν ἀγαθότητα.Διό καί ἀγαθύνεις τούς ὑμνοῦντας σέ, ὡς συμπαθής καί φιλάγαθος καί ὁδηγεῖς πρός ἀπόλαυσιν,Πανάχραντε, ἀγαθῶν τῶν αἰωνίων αὐτούς.

Χαῖρε Θεοῦ σκήνωμα ὄλβιον ,Βασιλέως ὑψηλόν,λαμπρόν ἀνάκτορον ἁγνή,ἀχειρόπλοκος νυμφών,χρυσοπορφύρωτος παστάς.Ὁ θάλαμος ὁ εὔοσμος καί πάντιμος,τό ἔμπνουν λιθομάργαρον Παλάτιον.Χαῖρε ὁ θρόνος ὁ πάγχρυσος ἀνθρακοφόρος πυράγρα τέ καί ἔμψυχός του ἄϋλου πυρός Ἂχραντε.

Χαῖρε Μαριάμ Κυριώνυμε, ἡ Κυρία παντός Κόσμου, χρηματίσασα Σεμνή, ὡς τόν Κύριον κυρίων ἀποτέξασα Χριστόν. Κυρίως οὖσα Ἀειπάρθενος, ἁγνείας  παγκτησίαν ὑπερτέλειον. Κεκυρωμένως πλουτίσασα νοός ψυχῆς τέ καί σώματος, ᾗ σύμπαντα, ὡς Κυρία δούλα γέγονεν.