Πατήρ Νεκτάριος Μικραγιαννανίτης στον «Ε.Κ.»: Η ζωή μου δίπλα σε έναν άγιο Της Κατερίνας Πλουμιδάκη

 

 

Χρυσού Σταυρού της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Η ανώτατη τιμή στον Αγιο Γεράσιμο, υμνογράφο, από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα τον Β’. Μαζί ο νυν Μητροπολίτης Βέροιας κ. Παντελεήμων και ο υποτακτικός του π. Νεκτάριος Μικραγιαννανίτης.

Ο μοναχός Νεκτάριος Μικραγιαννανίτης είχε κλήση από μικρός για τα Αγια των Αγίων και μετά για τον Μοναχισμό και σε ηλικία 16 ετών, στις 25 Ιουνίου 1980 πήγε στο Αγιον Ορος για Μοναχός και έγινε υποτακτικός του Αγίου Γέροντα Γεράσιμου Μοναχού Μικραγιαννανίτη, Υμνογράφου της Μεγάλης Εκκλησίας, έναν άγιο εν ζωή.

 

Εζησε μαζί του 11 χρόνια μέχρι την κοίμησή του. Το 1992 έγινε Διάκονος και το 1994 ιερέας. Ήδη με την χάρη και τη βοήθεια του Θεού είναι στο Άγιον Ορος 42 προς 43 έτη και από το 2015 είναι στην Καλύβη των Αγίων Αρχαγγέλων Μικράς Αγίας Αννης Αγίου Ορους στα ψηλά βουνά του Άθω όπου την τελευταία διετία είναι Γέροντας της Καλύβης.

 

 

Ο π. Νεκτάριος μίλησε στον «Εθνικό Κήρυκα» για τον Αγιο Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη, μια από τις σπάνιες περιπτώσεις υμνογράφων, που το μεγαλύτερο μέρος του έργου του χρησιμοποιήθηκε αμέσως στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας.

 

Ο Αγιος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1903 και κοιμήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1991. Ο τάφος του είναι στην αυλή του εν Σπηλαίω Ιερού Ναού των Οσίων Πατέρων Διονυσίου του Ρήτορος και Μητροφάνους.

 

 

Από την Ακολουθία της κηδείας του Αγίου Γερασίμου, υμνο- γράφου, στον ιερό ναό οσίων πατέρων Διονυσίου του Ρήτορος και Μητροφάνους στη Μικρά Αγία Αννα Αγίου Ορους, το 1991. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟY ΝΕΚΤΑΡΙΟY ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ

 

 

Η συνέντευξη έχει ως εξής:

 

«Εθνικός Κήρυξ»: Ποτέ γεννήθηκε ο Γέροντας και πότε είχε την επιθυμία να αφήσει τα εγκόσμια και να ακολουθήσει την Μοναχική ζωή στο Αγιον Ορος, την ερημική και ουράνια;

 

Πατήρ Νεκτάριος: Ο Γέροντας Γεράσιμος γεννήθηκε 5 Σεπτεμβρίου 1903 στην Δρόβιανη της Βορείου Ηπείρου και ελέγετο Αναστάσιος Γραικάς. Εκεί τελείωσε  το Δημοτικό Σχολείο και μετά κατέβηκε στην Αθήνα με τους θείους του για σπουδές. Φοίτησε στο αρχαίο Σχολαρχείο, που ήταν Σχολείο υψηλού επιπέδου στην εποχή του και λόγω της μεγάλης ευφυΐας του τον πέρασαν από την Β’ τάξη στην Δ’ τάξη. Μετά πήγε για ένα χρόνο σε μια Σχολή Ελληνικής Παιδείας. Κατόπιν σε ηλικία 19 ετών το 1922 πήγε στο Αγιον Ορος για να γίνει Μοναχός στην Ερημο της Μικράς Αγίας Αννης, μια δύσκολη, απόκρημνη, ερημική περιοχή, δίνοντας πλέον την ζωή του στη μοναχική, αγιαστική και ουράνια.

 

«Ε.Κ.»: Ποιες ήταν οι δοκιμασίες που αντιμετώπισε;

 

Πατήρ Νεκτάριος: Για ένα νέο άνθρωπο ήταν δύσκολο να μείνει και να αγωνισθεί σε μια έρημη περιοχή μετά την Αθήνα που φοίτησε. Είχε πολλούς πειρασμούς, αλλά ποτέ δεν σκέφθηκε να αφήσει τον πνευματικό του αγώνα και την καλύβη του. Με τη βοήθεια του Θεού, της Παναγίας και του Τιμίου Προδρόμου συνέχιζε την πνευματική του ζωή.

 

«Ε.Κ.»: Ποια ήταν η πορεία του στη Μοναχική του ζωή και ποιος ήταν ο αγώνας του;

 

 

Εορτή της χιλιετηρίδος, το 1963, του Αγίου Ορους στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας στον Αγιον Ορος. Ο Αγιος Γεράσιμος, υμνογράφος, είναι στο μέσον ως τελετάρχης. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟY ΝΕΚΤΑΡΙΟY ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ

Πατήρ Νεκτάριος: Ηταν μεγάλος αγωνιστής, εκτελούσε όσο μπορούσε τις αρετές της μοναχικής ζωής, κάνοντας άκρα υπακοή στον Γέροντά του. Δεχόταν συμβουλές και από άλλους Αγίους Πατέρες της εποχής του, τον πρώτο λόγο τον είχε ο Γέροντάς του για την μοναχική ζωή του.

 

Για την επιβίωσή τους, έφτιαχναν σφραγίδες για προσφορά σαν εργόχειρο. Αγωνιζόταν παράλληλα για τη δύσκολη καθημερινότητα, αλλά και για τον πνευματικό του αγώνα, πλησιάζοντας τον Θεό με ταπείνωση, εγκράτεια και προσευχή.

 

 

«Ε.Κ.»: Πότε ξεκίνησε η συγγραφική του ανησυχία και η ουράνια πένα του πότε άρχισε να γράφει ύμνους;

 

 

Πατήρ Νεκτάριος: Από μικρός είχε κλήση στην ποίηση και έγραφε ποιήματα, ενώ είχε διαβάσει και κλασσικούς συγγραφείς. Στο Αγιο Ορος διάβαζε τους Πατέρες της Εκκλησίας, ενώ ασχολήθηκε με τη σύνταξη Εκκλησιαστικών ύμνων, συντάσσοντας τροπάρια, Ακολουθίες στον Χριστό, στην Παναγία και στους Αγίους.

 

Ηλθε στο Αγιον Όρος το 1922 και το 1924 διασώζεται χειρόγραφό του με Ακολουθία. Το 1926 διασώζεται έντυπη Ακολουθία του. Άρχισε δηλαδή πολύ νωρίς να γράφει και να καθιερώνεται ως Υμνογράφος και να τον ζητούν να συντάξει Ακολουθίες. Με τον καιρό αυξήθηκε πάρα πολύ το Υμνογραφικό του έργο.

 

«Ε.Κ.»: Πόσα βιβλία έγραψε και ύμνους για την Εκκλησία και τους Αγίους;

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟY ΝΕΚΤΑΡΙΟY ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ

Πατήρ Νεκτάριος: Αριθμητικά δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ακριβώς το μέγεθος όλου του Υμνογραφικού του έργου διότι δεν έχουμε όλα τα Υμνογραφήματά του που κατά καιρούς έστελνε στις Εκκλησίες και στις Ιερές Μονές. Αυτά που διασώζονται και βρίσκονται στην καλύβη του, τον Τίμιο Πρόδρομο Μικράς Αγίας Αννης, είναι περίπου 50 χειρόγραφοι τόμοι με σύνολο  περίπου 37.000 χειρόγραφων σελίδων, με διάφορα Υμνογραφήματα, τα οποία συνέτασσε κατευθείαν στο καθαρό χωρίς διορθώσεις.

 

«Ε.Κ.»: Το χάρισμα της Υμνογραφίας απευθείας στο καθαρό πότε το βίωσε;

 

 

Πατήρ Νεκτάριος: Αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο χάρισμα που του έδωσε ο Θεός, διότι τα τροπάρια και οι ύμνοι υπόκεινται σε μέτρα και κανόνες και πρέπει γραμματικά, συντακτικά, Θεολογικά και μουσικά να είναι σωστά. Όταν ήθελε να συντάξει Υμνογραφήματα πρώτα διάβαζε τα στοιχεία για τον Αγιο, τη ζωή του και τα θαύματά του, μετά έκανε προσευχή για να τον φωτίσει ο Θεός και κατόπιν συνέτασσε τα τροπάρια.

 

Από το πλήθος των νοημάτων που είχε στο μυαλό του δεν ήξερε ποιο να πρωτοδιαλέξει και το χέρι δεν προλάβαινε να γράψει. Όταν έγραφε πνευματικά ήταν σε άλλο κόσμο και όταν έβγαινε από το γραφείο του ήταν μεταρσιωμένος και έλαμπε ολόκληρος, τα δε Υμνογραφήματά του ήταν καρπός του Αγίου Πνεύματος. Πολλοί δε Αγιοι στους οποίους έκανε Ακολουθία φάνηκαν ολόφωτοι και τον ευχαρίστησαν.

 

«Ε.Κ.»: Ποιος τίμησε αυτόν τον Άγιο Γέροντα της Ερήμου στο Άγιον Όρος και έξω στον κόσμο;

 

Πατήρ Νεκτάριος: Για το Υμνογραφικό του έργο το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1955 του απευθύνει έγγραφη ευαρέσκεια με αφορμή τη σύνταξη της Ακολουθίας του Οσίου Νικοδήμου.

 

Στις 25 Αυγούστου 1959 διά του Πατριάρχη Αθηναγόρα τον ονομάζει Υμνογράφο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και τον καθιστά έτσι επίσημον Υμνογράφο όλης της Ορθόδοξου Εκκλησίας. Το 1963 του απονέμει το Σταύρο της χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους. Το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας του απένειμε το Σταυρό του Ευαγγελισμού Μάρκου.

 

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων του απένειμε τον Χρυσούν Σταυρόν μετά στέμματος και στεφάνης, αναγορεύοντάς τον σε Σταυροφόρον του Παναγίου Τάφου.

 

Η Εκκλησία της Ελλάδος το 1951 του απευθύνει έπαινο και το 1955 του απονέμει την ευαρέσκειά της.

 

 

Η Ιερά Μητρόπολη της Θεσσαλονίκης το 1984 του απένειμε το ανώτατο παράσημό της τον Χρυσόν Σταυρόν του Αγίου Δημητρίου και τα επόμενα έτη ακολούθησαν και άλλα.

 

Η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το αργυρό της μετάλλιο. Ο Σύλλογος Φίλων του Αγίου Όρους οργάνωσε ειδική εκδήλωση προς τιμή του.

 

«Ε.Κ.»: Το παράδειγμα της ζωής του, ένας άξιος μιμητής της Μοναχικής ζωής, το φύτεψε στη δική σας ζωή;

 

Πατήρ Νεκτάριος: Ο Γέροντας ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα αγιότητος και μας βοήθησε πολύ στην πνευματική μας ζωή. Ήταν γεμάτος αγάπη, ταπείνωση και ανεξικακία, με απλότητα, σοφία και χάρη Θεού. Μας συμβούλευε και μας καθοδηγούσε στη Μοναχική ζωή με τη χάρη του. Ο λόγος του ήταν πνευματικός και γλυκός και δεν ήθελες να φύγεις από δίπλα του. Είχε πάρα πολλές γνώσεις και απέραντο μνημονικό με αναφορές σε πνευματικά και ιστορικά θέματα.

 

«Ε.Κ.»: Ήταν εμφανές το ιλαρό φως που στόλιζε το πρόσωπό του; Αν και το έκρυβε πολλοί ήταν αυτοί που το καταλάβαιναν;

 

Πατήρ Νεκτάριος: Το πρόσωπό του έλαμπε και φαινόταν σε αυτό η υψηλή πνευματική του κατάσταση. Ήταν ξεχωριστός άνθρωπος και ένας άγιος από τότε, όλοι το ένοιωθαν, αν και προσπαθούσε επιμελώς να το κρύψει, εξέπεμπε αγιότητα.

 

«Ε.Κ.»: Αισθανόσασταν εσείς που τον είχατε Γέροντα πως ήταν ένας Αγιος ανάμεσά σας;

 

Πατήρ Νεκτάριος: Το αισθανόμασταν και το ζούσαμε ότι ήταν Αγιος, όχι μόνο εμείς  αλλά και όσοι τον γνώριζαν, γιατί εξέπεμπε αγιότητα γύρω του. Πιστεύαμε ότι κάποια στιγμή η Εκκλησία θα τον κατατάξει στους Άγιους γιατί είχε άγια ζωή.

 

Ο μοναχός Νεκτάριος Μικραγιαννανίτης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 26 Ιανουαρίου 1964, σε μια θρησκευόμενη οικογένεια και είναι το όγδοο παιδί του Παναγιώτη Κωνσταντίνου  και της Αλεξάνδρας. Η μητέρα του μετά τον θάνατο του πατέρα του έγινε Μοναχή και πήρε το όνομα Νεκταρία. Ο αδελφός του πατήρ Νικηφόρος ήταν καθηγητής και μετά Σχολάρχης της Αθωνιάδος Σχολής στο Αγιον Ορος και μετά έγινε Μητροπολίτης Κινσάσας Κονγκό στην Ιεραποστολή. Κοιμήθηκε το 2021. Ηταν ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους.