Γέροντας Timothy Kavsokalivit, φωτογραφία, 1966
Απομνημονεύματα για αυτόν τον πατέρα σώζονται στο αξιόλογο βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Χερουβείμ «Εκ της μερίδας της Θεοτόκου».
«Κάποτε είχα μια ασυνήθιστη και συγκινητική συνάντηση με αυτόν τον ευλογημένο μοναχό.
Μια μέρα περπατούσα από την Αγία Άννα και περνώντας από την Κερασιά άρχισα να κατεβαίνω προς την Καυσοκάλυβα.
Μετά από λίγο, τα αυτιά μου έφτασαν στην αρχή μια ήσυχη, και μετά μια πιο ευδιάκριτη φωνή ενός μοναχού που έλεγε μια «προσευχή». Σταμάτησα να ακούσω καλύτερα. Η φωνή είναι άγνωστη, με νότες κλάματος. Όσο πλησίαζα τόσο πιο έντονη γινόταν η «προσευχή» και η ένταση στη φωνή μου προκαλούσε ενθουσιασμό.
Πλησίασα ήδη αρκετά κοντά, προσπαθώντας να περπατήσω όσο πιο ήσυχα γινόταν για να μην ενοχλήσω την προσευχή.
"Πού είναι?" ρώτησα τον εαυτό μου.
Ξαφνικά, σε μια από τις στροφές του δρόμου πίσω από έναν βράχο, είδα τον πατέρα Tιμοθεο με ένα σακίδιο χαμηλωμένο στο έδαφος, με ένα σκουφ βγαλμένο, με ένα κομποσχοινη στα χέρια, με ένα ράσο ανοιχτό στο στήθος του, με τα μάτια καρφωμένα στον ουρανό και το πρόσωπό του βρεγμένο από δάκρυα. Επικαλέστηκε παραπονεμένα το όνομα του Κυρίου. Επειδή ήταν σίγουρος ότι εκείνη την ώρα ήταν αδύνατο να περάσει κανείς από εκείνο το μέρος, παραδόθηκε στην προσευχή και χτυπώντας το στήθος του ζήτησε το έλεος του Θεού. Από το λαιμό του κρεμόταν ένας μεγάλος παλιός σταυρός σε έναν πολύ βρώμικο σπάγκο.
Όταν ξαφνικά με παρατήρησε μπροστά του, ντράπηκε πολύ. Μου είπε μόνο:
- Ευλόγησε, αδερφέ, συγχώρεσέ με.
Και απάντησα ενθουσιασμένος.
- Πες δύο λόγια για μένα στον Θεό, γέροντα: Είμαι πολύ φτωχός.
Έφυγα εμπλουτισμένος από ένα από εκείνα τα δυνατά παραδείγματα που προικίζει το Άγιο Όρος με τους μοναχούς του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου