Εκοιμήθη σήμερα το πρωί ο Μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Ο μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος υπήρξε ένας απο τους παλαιούς Αγιοταφίτες πατέρες που με αξίωσε ο Θεός να γνωρίσω και να γαλουχηθώ με τις πνευματικές τους Ορθόδοξες διδασκαλίες, οι οποίες ήσαν προϊόν της μοναστικής Αγιοταφίτικης εμπειρίας.
Γνήσιον τέκνον της λεβεντογέννας Κρήτης, όπου γεννήθηκε το έτος 1936. Μετέβη στα Ιεροσόλυμα το 1951. Στις 20 Μαΐου 1958 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 30 Ιουνίου 1959 και πρεσβύτερος στις 29 Ιουνίου 1964. Αποφοίτησε από τη Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1963. Το 1965 έλαβε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε ως Αρχειοφύλακας, Σχολάρχης της Πατριαρχικής Σχολής και Διευθυντής του περιοδικού “Νέα Σιών”. Το 1972 κλήθηκε μέλος της Ιεράς Συνόδου. Στις 6 Νοεμβρίου 1976 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας. Διετέλεσε Πατριαρχικός Επίτροπος στη Βηθλεέμ και Πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας. Στις 11 Νοεμβρίου 1991 προήχθη σε Μητροπολίτη. Το 1998 εξελέγη Μητροπολίτης στη γεροντική Μητρόπολη Πέτρας. Διετέλεσε τοποτηρητής του Πατριαρχικού θρόνου δύο φορές, 2000 μετά την κοίμηση του Πατριάρχου Διοδώρου, και το 2005 μετά την έκπτωση από τον πατριαρχικό Θρόνο του Πατριάρχου Ειρηναίου.
Υπήρξε συμφοιτητής και φίλος του μακαριστού γέροντος μου μητροπολίτου Περιστερίου Χρυσοστόμου Ζαφείρη.
Οφείλω να καταθέσω ότι το 2017 συναντηθήκαμε τυχαία έξω από το πατριαρχείο μου ύστερα από πολλά. Χωρίς να συστηθώ τον πλησίασα και έβαλα μετάνοια ζητώντας να ασπαστώ το χέρι του. Ο Κορνήλιος με την χαρακτηριστική φωνή του κοιτώντας με στα μάτια μου λέει Κύριλλε άσπρισες... Δεσπότη μου πέρασαν τα χρόνια. Και ο ένας πέφτει στην αγκαλιά του άλλου με μάτια που κλαίγανε από χαρά και συγκίνηση.
Μιλήσαμε για πολλή ώρα συνοδεύοντας τον στον κελί του αναβαίνοντας στην παλαιά πτέρυγα του Πατριαρχείου. Θυμηθήκαμε παλιές στιγμές... Ήρθε η ώρα να χωρίσουμε... Την ευχή σου Δεσπότη μου. Του Χριστού μας παπά μου. Φεύγοντας και κατεβαίνοντας την σκάλα της πτέρυγας σκέψεις και ενθυμήσεις κατέκλυζαν το μυαλό μου. Κοντοστάθηκα και κοίταξα πίσω μου. Στεκόταν ακόμα στην πόρτα του κελιού του. Με κοίταζε με μάτια βουρκωμένα. Βούρκωσα και εγώ... Με φωνάζει : Αααα Κύριλλε έλα εδω... Γυρίζω και σχεδόν τρέχοντας φτάνω κοντά του... Μπαίνει στο κελί του και μετά απο λίγο επιστρέφει κρατώντας ένα κουτί: Πάρτον μου λέει να τον φοράς και να με θυμάσαι...
Τελειώνοντας εύχομαι και προσεύχομαι: Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν· Τὸν δοῦλόν σου ΚΟΡΝΗΛΙΟΝ Ἁρχιερέα, ἀδελφὸν καὶ συλλειτουργὸν ἡμῶν γενόμενον, τὸν ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κοιμηθέντα, ἐν κόλποις Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἀνάπαυσον.
Υ.Γ. : ο Πέτρας Κορνήλιος είχε κατασκευάσει ήδη προ 10ετίας τον τάφο του στο κοιμητήριο της Αγίας Σιών γιατί;
Διότι ο Πέτρας Κορνήλιος ζούσε ήδη την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου