«Η φιλανθρωπία δεν είναι μόνο να δίνεις ένα χέρι. Φιλανθρωπία είναι να δέχεσαι έναν άντρα να κάθεται δίπλα σου, χωρίς να τον διώχνεις στις σκέψεις σου. Έχεις έναν συνάδελφο που έχει μπελάδες, πρέπει να ξέρεις να του δίνεις ένα χάδι, να χαμηλώνει το μέτωπο.
Στους φτωχούς μπορείς να κάνεις μια σύντομη προσευχή: «Θεέ, ελέησέ τον!», αν δεν μπορείς να του δώσεις, γιατί είσαι στο τραμ κι εκείνος στο πεζοδρόμιο. Το ερώτημα είναι πώς είναι η καρδιά μας σε σχέση με τα βάσανα γύρω μας; Το μεγαλύτερο πράγμα που θα μας ρωτήσουν στην Εσχάτη Κρίση είναι: "Γιατί δεν δώσαμε περισσότερη προσοχή στον συνάνθρωπό μας;"
Δεν υπάρχει ποτέ κανένας δίπλα σου για τίποτα. Είναι με τη γνώση του Θεού, για να μπορέσετε να τον βοηθήσετε ή να χρησιμοποιήσετε τον εαυτό σας. Χρησιμοποιείς τον εαυτό σου, γιατί ίσως έχει μεγαλύτερο πνεύμα. Ή τον βοηθάς, με την έννοια του να τον υποστηρίζεις. Είναι μεγάλο λάθος όταν μαλώνουμε το ένα ή το άλλο! Το αντέχει κι αυτό ο Θεός, και γι' αυτό τον έβαλε στο δρόμο σου, να τον αντέχεις κι εσύ και να στεφανωθείς!
Ο Θεός δεν μας κρατάει γιατί είμαστε πολύ άξιοι. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ ελεήμων».
π. Arsenie Papacioc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου