Τό ἔτος 1969
Μία ἡμέρα ἦλθε στο μοναστήρι, πρίν ἀπό τόν ἑσπερινό, ἡ μαθήτρια Μηλίτσα ἀπό τό Βελιγράδι. Ὁ Ἀββᾶς
πήγαινε στήν ἐκκλησία και συναντήθηκαν στην πόρτα.
Αὐτή πρώτη φορά στή ζωή της ἔβλεπε τόν Ἀββᾶ, καί
αὐτός ἐκείνη. Ἐν τούτοις ὁ Ἀββᾶς τῆς εἶπε: «Νά σᾶς
βοηθήσει ὁ Θεός, ἀδελφή Μηλίτσα, καλῶς ἤλθατε, δόξα
τῷ Θεῷ, ξεκουραστεῖτε λιγάκι». Ἡ Μηλίτσα εἶναι τώρα
ἡ μοναχή Μακαρία.
Ἡ δεκαεπτάχρονη δεσποινίδα Μίλενα, ἀπό τήν περιοχή Λιουμπίνιτσα, δέν μιλοῦσε. Ἡ μητέρα της τήν ἔφερε
στό μοναστήρι, ὅπου καί παρέμεινε ἕναν μήνα. Κατ'αὐτό τό διάστημα ὁ Ἀββᾶς τῆς διάβαζε καθημερινῶς
εὐχές καί τό παιδί μίλησε.
Ἡ C., ἀπό τά περίχωρα τοῦ Βάλιεβο, ἦταν βαριά ἄρρωστη. Είχε χάσει ἐντελῶς τά λογική της. Δέν κομμάτων.
κραύγαζε, ἔτρεχε καί κτυποῦσε μέ πέτρες τούς ἀνθρώπους. Σκότωσε καί ἕναν θεῖο της. Μιά φορά, κατά τη
διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας, ἦλθε τρέχοντας στην
ἐκκλησία, φίλησε ὅλες τίς εἰκόνες μέ τή σειρά, και προσευχήθηκε δυνατά. Ὁ Ἀββᾶς τῆς διάβασε εὐχή καί ἔγινε
ἀπολύτως ὑγιής.
Ἡ Ραντοβανόβα, ἐγγονή τῆς Σνέζανα, ἀπό μια περιοχή
στα περίχωρα τοῦ Βάλιεβο, εἶχε ἕξι χρόνια πού δέν περπατοῦσε. Ἡ μητέρα της τήν ἔφερε στο μοναστήρι καί ὁ
Ἀββᾶς τῆς διάβασε εὐχή. Τότε περπάτησε κανονικά και
συχνά ἐρχόταν στο μοναστήρι.
●
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου