Μαρτυρία κυρίου Σ.
Πανεπιστημιακὸς καθηγητής, Θεσσαλονίκη
Τὸ 1991 ἔκανα μία ἐπιστημονικὴ μελέτη
Διάλογοι καὶ ἐπισκέφτηκα ἀρκετὲς φορὲς τὰ Καυσοκαλύβια, γιὰ νὰ μελετήσω τὰ χειρόγραφα τοῦ Κυριακοῦ τῆς
Σκήτεως. Μὲ φιλοξενούσανε σὲ ἕνα Κελλάκι καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτὴ ἐπισκέφτηκα ἀρκετὲς φορὲς τὴν Καλύβη τοῦ Ἁγίου
Γεωργίου καὶ συνομίλησα μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο. Ήταν
βαριὰ ἄρρωστος ἀλλὰ μπορέσαμε καὶ κάναμε κάποιους δια-
λόγους. Θυμᾶμαι ποὺ, σὲ ἕναν ἀπ᾿ αὐτούς, τὸν ρώτησα κάτι
ποὺ μὲ ἀπασχολοῦσε:
-Γέροντα, ποιὰ διαφορὰ ἔχει τὸ μαρτύριο τοῦ αἵματος μὲ
τὸ μαρτύριο τῆς συνειδήσεως; Ποιὸ εἶναι πιὸ δύσκολο;
-Στὴν σημερινὴ ἐποχὴ περνᾶμε τὸ μαρτύριο τῆς συνειδήσεως. Αὐτὸ εἶναι πολὺ πιὸ σκληρὸ ἀπὸ τὸ μαρτύριο τοῦ
αἵματος ποὺ ὑπῆρχε παλιά. Θὰ σοῦ πῶ κάτι γιὰ νὰ καταλάβεις τὴ μεγάλη διαφορά... Τὸ μαρτύριο τοῦ αἵματος εἶναι σὰν
νὰ ἔρθει ἕνας χειρουργὸς καὶ νὰ μᾶς κάνει μία ἐξωτερικὴ
τομὴ στὸ σῶμα μας, ἐνῶ τὸ μαρτύριο τῆς συνειδήσεως εἶναι
σὰν νὰ παίρνει ὁ χειρουργὸς τὸ νυστέρι καὶ νὰ μᾶς κάνει μία
τομὴ βαθιὰ μέσα στὰ σπλάχνα! Ἔεε..., τόσο πιὸ σκληρὸ καὶ
ἐπώδυνο εἶναι τὸ μαρτύριο τῆς συνειδήσεως!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου