Ἡ Γερόντισσα ἀπευθυνόμενη σὲ γνωστό της ἱερέα καὶ πνευματικὸ ποὺ τὴν ἐπισκέπτεται συχνά.
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ: «Προσευχόμουν μὲ γλυκὰ δάκρυα στὴν Παναγία μας, τὴ μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἀρχὴ σήμερα τοῦ ἁγίου Δεκαπενταύγουστου. Προσευχόμουν γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, γιὰτοὺς ἀγωνιζομένους ὀρθόδοξους χριστιανούς. Γιὰ τὰ πνευματικά σου παιδιά. Τῆς ζητοῦσα νὰ δώσει τὴ χάρη της ὥστε. μὲ χαρὰ νὰ διέλθουν τὸ στάδιο τῆς μικρῆς νηστείας καὶ νὰ. ἔχουν διάθεση μετανοίας καὶ προσευχῆς. Ξαφνικά, ἐνῶ ἔλεγα. αὐτά, ἄστραψε ἡ εἰκόνα τῆς Ἱεροσολυμίτισσας καὶ ἡ γλυκιά. της φωνὴ ἀντήχησε ἐπιτακτικὰ μέσα μου: “Νὰ τοῦ πεῖς νὰ μὴν εἶναι αὐστηρὸς μόνο στὸ θέμα τῆς νηστείας, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐγκράτειας στὰ ἀνδρόγυνα. Ἐκεῖ εἶναι χαλαρός. Προστατεύω καὶ ἐνισχύω αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονται στὸ στάδιο τοῦ. εὐλογημένου γάμου. Ὑπάρχουν ὅμως ἡμέρες, ὅπως ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ καὶ ὁ Δεκαπενταύγουστος ποὺ καὶ αὐτοὶ ἀπαιτεῖται νὰ εἶναι ἀπόλυτα ἐγκρατεῖς καὶ καθαροί”».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου