4 Αυγούστου - Πριν από 82 χρόνια στη φυλακή Chukhloma μαρτύρησε, στραγγαλίστηκε, ο μοναχός Ioanathan (Chistyakov) / 14/06/1867 - 08/04/1941 / - ένας γέροντας, μοναχός της Αγίας Τριάδας-Σέργιος Λαύρα, μεγάλη ψυχή άνθρωπος που υπηρέτησε τον Θεό για 35 χρόνια και ανθρώπους.
Ήταν ο ηγέτης Joanathan που ευλόγησε τους άτεκνους Dimitry και Zinovia να πάρουν το αγόρι Κόλια, το οποίο στην ηλικία των εννέα ετών έμεινε ορφανό. Τους είπε: «Κρατήστε τον μαζί σας, αυτός είναι ο τροφός σας στα γεράματα». Αργότερα ενίσχυσε την Κολένκα. Και ο Κολένκα είναι ο Μακαριστός μοναχός Νικολάι Ερεμίνσκι . Ημέρα μνήμης του είναι η 25η Μαρτίου.
Ο μελλοντικός πρεσβύτερος γεννήθηκε στην οικογένεια ενός ιερέα της Εκκλησίας Sretensky, στο Sloboda Soldog, στην περιοχή Kineshma, στην επαρχία Kostroma, πατέρας Vasily. Η μητέρα του, η Αλεξάνδρα, καταγόταν επίσης από την οικογένεια ενός ιερέα στο χωριό Zatoki, στην περιοχή Chukhloma, του πατέρα Alexander (Platonov).
Αφού δεν ολοκλήρωσε το πλήρες μάθημα του Θεολογικού Σεμιναρίου Κοστρομά, σε ηλικία 22 ετών έγινε δάσκαλος σε ένα δημοτικό σχολείο, όχι μακριά από το πατρικό του χωριό. Αφιέρωσε εννέα χρόνια στο να μάθει ανάγνωση και γραφή σε παιδιά αγροτών και απροσδόκητα άλλαξε τη ζωή του, φεύγοντας ως αρχάριος στη Λαύρα του Αγίου Σεργίου. Συνέβη το 1897.
Το 1900 εκάρη μοναχός με το όνομα Ιωανάθαν. Τον Ιανουάριο του 1904 χειροτονήθηκε στο βαθμό του ιερομόναχου και τον Αύγουστο διορίστηκε βοηθός και στη συνέχεια επιθεωρητής της σχολής αγιογραφίας που λειτούργησε στη Λαύρα.
Για την άψογη διακονία του απονεμήθηκε ποδός και θωρακικός σταυρός από την Ιερά Σύνοδο. Μετά τη διάλυση της σχολής, από τον Μάιο του 1918 μέχρι το κλείσιμο της Λαύρας το 1920, ήταν υπεύθυνος του εργαστηρίου αγιογραφίας και ζωγραφικής. Το πού ήταν για τα επόμενα 11 χρόνια της ζωής του είναι άγνωστο, αλλά το 1931 εμφανίστηκε στα μέρη Chukhloma.
Πολύ πριν από την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, προφήτευσε πολλά για τις μελλοντικές εποχές. Στη δεκαετία του '30 συνελήφθη.
Μόλις ήρθαν να τον βρουν, οι χωρικοί, λυπούμενοι τον ιερέα, σκούπισαν τα δάκρυά τους, αλλά εκείνος είπε σταθερά: «Κλάψε όχι για μένα, αλλά για τον εαυτό σου, ένα μαύρο σύννεφο έρχεται από τη δύση». Όλοι άρχισαν να κοιτάζουν τριγύρω, όπου, λένε, ένα σύννεφο, ο ουρανός είναι καθαρός. Έτσι αλληγορικά, ο γέροντας προειδοποίησε τους συμπατριώτες του για τις επερχόμενες καταστροφές.
Ο ηλικιωμένος ιερέας οδηγήθηκε με συνοδεία με κάρο στη φυλακή Chukhloma και, κατόπιν συμφωνίας με τον εισαγγελέα, φυλακίστηκε χωρίς δίκη ή κατηγορίες. Αποφασίστηκε νά πεθάνει.
Όμως ο πατέρας Ιωνάθαν συνέχισε να ζει. Τα πονεμένα του πόδια του προκάλεσαν ταλαιπωρία και οι δεσμοφύλακες έπρεπε άθελά τους να φροντίσουν τον αδύναμο γέρο. Και σύντομα άρχισε ο πόλεμος, που είχε προβλέψει ο πατέρας Ιωνάθαν.
Οι φρουροί της Chukhloma είχαν βαρεθεί να τα βάζουν με τον γέρο και ένας από τους φρουρούς, ένας νεαρός άνδρας ονόματι Sorokin, στραγγάλισε τον αβοήθητο πατέρα Jonathan στις 4 Αυγούστου 1941.
Τα πτώματα των κρατουμένων που κρατούνταν στη φυλακή βάσει του άρθρου 58 (πολιτικό) δεν παραδόθηκαν σε κανέναν. Το βράδυ ο πρώην ηγούμενος της Λαύρας μεταφέρθηκε κρυφά στο νεκροταφείο και τον έθαψαν πίσω από τον φράχτη του νεκροταφείου. Αλλά ένας από την ομάδα κηδείας αποδείχθηκε ευσυνείδητος και έδειξε στη γυναίκα του το μέρος όπου θάφτηκε ο ηλικιωμένος.
Οι πιστοί έθαψαν ξανά το σώμα του ιερέα, αλλά μετά από αυτό κακοποίησαν τον τάφο του και το φέρετρο βγήκε και άνοιξε. Την ίδια στιγμή, όλοι έμειναν έκπληκτοι που το σώμα του πατέρα Ιωνάθαν αποδείχτηκε άφθαρτο, ακόμη και τα άμφια πάνω του ήταν καινούργια, σαν να είχαν μόλις φορεθεί.
Ο πατέρας Ιωνάθαν μαρτύρησε, αλλά και ο δολοφόνος του δεν έμεινε ατιμώρητος. Τον Νοέμβριο του 1958, μαζί με άλλους, πήγε απέναντι από τη λίμνη σε ένα γειτονικό χωριό για να παραγγείλει μπότες από τσόχα.
Οι συνταξιδιώτες πέρασαν με ασφάλεια, και κάτω από τα πόδια του κακού ο πάγος ξαφνικά χώρισε και έκλεισε. Οι αιχμηρές άκρες του πάγου έκοψαν το κεφάλι του φρουρού και το αποκεφαλισμένο σώμα του βρέθηκε μόνο την άνοιξη. Το πρώτο παιδί του επόπτη Σορόκιν δεν έζησε ούτε μια μέρα, το δεύτερο κορίτσι πέθανε σε ηλικία τεσσάρων ετών από ασφυξία. Έτσι η οικογένεια αυτού του Σορόκιν τελείωσε ...
Για πολύ καιρό, οι μοναχές που υπηρέτησαν στην εκκλησία μαζί με τον ιερέα, Παρασκευά και Αικατερίνα Κουδριάβτσεφ, φρόντιζαν τον τάφο. Μετά τον θάνατο του τελευταίου το 1976, η Alexandra Alexandrovna Romanova φρόντισε για την ταφή.
Και όχι πολύ καιρό πριν, η υπηρέτρια του Θεού Φάινα είπε την ακόλουθη ιστορία: «Ο εγγονός μου ο Ρομάν ήταν τριών ετών, ένα περίεργο εξάνθημα σχηματίστηκε στο πρόσωπο του αγοριού και κανένα φάρμακο δεν βοήθησε. Και τότε η Baba Shura Romanova με συμβούλεψε να πάω στον τάφο του πατέρα Jonathan, να πάρω λίγη γη και να τρίψω τα πονεμένα σημεία.
Έκανα τα πάντα όπως διέταξε, και σύντομα το πρόσωπο του εγγονού μου καθαρίστηκε, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ο εγγονός είναι εδώ και καιρό ενήλικος, αλλά αυτό το υπέροχο περιστατικό δεν ξεχνιέται. Τότε έκανα όρκο να πάω στον ιερέα και να προσέχω την τελευταία του ανάπαυση. Και ακόμα, παρά την ηλικία μου, επισκέπτομαι τον πατέρα Ιωνάθαν και τον ευχαριστώ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου