13 Σεπτεμβρίου – Πριν από 91 χρόνια, εκοιμήθη στον Κύριο ο μονάχος Ηλίας (Αμίνσκι) /1852 – 13/09/1932/, εκατομμυριούχος που άφησε τα πάντα για τον Χριστό και πήρε μοναχικούς όρκους στο Άγιο Όρος.
Ο Ilya Aminsky έφτασε στον Άθω το 1904 και στην Ρωσική μόνη Αγίου Παντελεήμονα , μετά από ομολογία του εξομολογητή της μονής, Γέροντας Αγαφαδόρ (Μπουντάνοφ) /†1920/ ζήτησε ευλογία για να ζήσει όχι στο μοναστήρι, αλλά στο δάσος που ανήκει στο μοναστήρι.
Και, παρόλο που κάποιοι ηγέτες του οικονομικού τμήματος της μονής είχαν ήδη τα δικά τους σχέδια γι' αυτόν, βλέποντας στα μάτια του απόλυτη αποφασιστικότητα, ο Γέροντας Αγαθόδωρος του έδωσε την ευλογία να ζήσει στο δάσος.
Πραγματικά εγκατέλειψε όλες, ακόμη και τις βασικές συνθήκες διαβίωσης, και πέρασε τα επόμενα 30 χρόνια σαν ζώο στο δάσος. Ο ασκητής δεν είχε σπίτι - ζούσε κάτω από μια πέτρα. Δεν μαγείρεψε το φαγητό του - έτρωγε χόρτο και φρούτα. δεν άλλαξε ρούχα, αν και τα σκουπίδια μόλις και μετά βίας κάλυψαν το σώμα του. Δεν υποβλήθηκε σε θεραπεία, παρόλο που πλησίαζε ήδη τα 80 του χρόνια και, το σημαντικότερο, δεν μίλησε ποτέ σε κανέναν. Όταν συνάντησε κόσμο τυχαία, έπεφτε στα γόνατα και, σκύβοντας το κεφάλι του στο έδαφος, δεν ίσιωσε παρά μόνος όταν ο άλλος έφευγε..
Ήταν γέννημα θρέμμα της επαρχίας Ποντόλσκ. Ο πιο μορφωμένος και έξυπνος άνθρωπος, ο πρώην διευθυντής των διάσημων εργοστασίων Tereshchenko στη Ρωσική Αυτοκρατορία, που κέρδισε μεγάλη περιουσία και πέτυχε σεβασμό και φήμη στην κοινωνία, αποφάσισε ξαφνικά να τα παρατήσει όλα και να γίνει μοναχός.
Για να καταλάβουμε τι αρνήθηκε ο Ilya Aminsky, αρκεί να δούμε τη σύντομη απογραφή του αγροκτήματος του Tereshchenko, το οποίο ήταν υπεύθυνος: «
Στις φυτείες και τα εργοστάσια σιταριού και ζάχαρης του Tereshchenko, το εργαζόμενο ζωικό κεφάλαιο αποτελείται από 1.500 βόδια, 600 άλογα. Το απόθεμα ξεπερνά τα 2000 οχήματα και όπλα. Σιτάρι αξίας 500.000 ρουβλίων πωλείται ετησίως [σε όρους σύγχρονου χρήματος, αυτό είναι περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια]».
Η ρωσική ψυχή του δυτικού πολιτισμού είναι ακατανόητη. Το όνειρο της «Δύσης»: Ήμουν ζητιάνος, άρχισα να δουλεύω, εξοικονομούσα χρήματα, οργάνωσα μια επιχείρηση, πέτυχα επιτυχία και φήμη, έγινα εκατομμυριούχος. Αυτός είναι ο διάδρομος του δυτικού κόσμου.
Ρωσική ψυχή - έχεις φήμη και επιτυχία, δεν αρνείσαι τίποτα στον εαυτό σου, χρήματα, σπίτια, αυτοκίνητα... και ξαφνικά, ένας άνθρωπος τα δίνει όλα και γίνεται μοναχός, παίρνοντας επάνω του την εθελοντική φτώχεια και την ανάγκη.
Κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι, έχοντας εγκαταλείψει όλα αυτά, ο Ilya Aminsky τρελάθηκε. Αλλά η μετέπειτα ζωή του αποδεικνύει απόλυτα ότι ήταν υγιής μυαλό και υγιής μνήμη. Υπάρχει μόνο μία εξήγηση για τη δράση του - το έλεος του Θεού τον έστρεψε προς τη χάρη.
«Ο Ιησούς του είπε: Αν θέλεις να είσαι τέλειος, πήγαινε, πούλησε ό,τι έχεις και δώσε στους φτωχούς. και θα έχετε θησαυρό στον ουρανό. και έλα και ακολούθησέ με» (Ευαγγέλιο κατά Ματθαίον 19:21)
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους ασκητές, κατέβηκε, σαν να λέγαμε, από ένα ασύγκριτα υψηλότερο επίπεδο της κοινωνικής κλίμακας. Μη έχοντας σχεδόν τίποτα, είναι σχετικά εύκολο να ακολουθήσεις το μονοπάτι της μη απόκτησης, αλλά είναι απίστευτα δύσκολο να εγκαταλείψεις οικειοθελώς τη φήμη και τον πλούτο.
Από την άλλη πλευρά, ακόμη και στον Άθω, οι περισσότεροι μοναχοί προσπάθησαν να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους τουλάχιστον κάποιες συνθήκες ζωής, και ο πατέρας Ηλίας εσκεμμένα έγινε σαν θηρίο: αν μπορούσαν να επισκεφτούν τους άλλους κάπου, τότε θα μπορούσε να τον συναντήσει μόνο τυχαία. το δάσος.
Ο πατέρας Flegont (Lebedev) /†14/11/1955/, έκπληκτος από το απίστευτο κατόρθωμα του πατέρα Ηλία, την ημέρα του θανάτου του, σημείωσε με φειδώ αλλά εκφραστικά στο ημερολόγιό του: «Μεγάλος ασκητής, έζησε κάτω από μια πέτρα για 30 χρόνια.”
Το απίστευτο κατόρθωμα του Γέροντα Ηλία προκάλεσε τον απίστευτο φθόνο μερικών πνευματικά τυφλών και κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να τον σταματήσουν. Αλλά είναι αδύνατο να νικηθεί η χάρη, η θεία αγάπη είναι παντοδύναμη, δεν μπορεί να υπερνικηθεί από την ανθρώπινη σκληροκαρδία.
Ένας από τους Αθωνίτες ιερομόναχους θυμήθηκε: «Σήμερα ο πατήρ Γρηγόριος συνάντησε τον ερημίτη Ηλία, ζώντας κάτω από μια πέτρα, χωρίς κανένα καταφύγιο. Τον βρήκα να τρώει κάστανα.
Έπρεπε να αντέξει πολλά από κάποιους που τον θεωρούσαν αιρετικό, με εντολή κάποιου τον έδιωξαν στη μάχη, μόλις τον χτύπησαν άγρια, ώστε να μην μπορεί να περπατήσει και να ξαπλώσει στη ρεματιά της Ξηροποταμίας για 14 μέρες χωρίς φαγητό, μέχρι που Τον βρήκε πλανόδιος μοναχός, τον πήγε στον Ξηροπόταμο και εκεί τον βοήθησε ο γιατρός.
Η δίωξη είναι μεγάλη, αλλά είναι πάλι κάτω από μια πέτρα. Κάθε εβδομάδα εξομολογείται στον εξομολόγο μας π. Άμμωνα και λαμβάνει τη Θεία Κοινωνία. Ζει χωρίς να ενοχλεί κανέναν σε μια παραγκούπολη. Γιατί διώξεις; Ο Θεός ξέρει."
Ο π. Ηλίας εκοιμήθη εν Κυρίω στις 13 Σεπτεμβρίου 1932, σε ηλικία περίπου 80 ετών, προσευχόμενος ενώ καθόταν κάτω από μια πέτρα.
Κατά τη διάρκεια αυτών των 28 ετών, ενώ ήταν στο δάσος, έγιναν δύο επαναστάσεις στη Ρωσία, η τσαρική Ρωσία εξαφανίστηκε, ο Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Εμφύλιος Πόλεμος έσβησαν και δεν έμαθε τίποτα γι 'αυτό, αλλά έμαθε το πιο σημαντικό πράγμα για έναν άνθρωπο , ότι αυτός ο κόσμος είναι «ματαιοδοξία των ματαιοτήτων» και η αιωνιότητα είναι η αληθινή μας Πατρίδα.
Και όταν κάποιοι άνθρωποι, ενθουσιασμένοι από τη ματαιοδοξία τους, στις κορυφές της ιστορικής αναταραχής, αποφάσισαν τη μοίρα άλλων ανθρώπων, κάπου στο κέντρο της Ευρώπης, σε ένα δάσος κάτω από μια πέτρα, ένας άνθρωπος καθόταν και προσευχόταν αδιάκοπα στον Θεό για τη σωτηρία και των δύο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου