Ο Αρχιμανδρίτης Τύχων (Μουρτάζοβ), μεγαλόσχημος:
– Με έχει επισκεφτεί ένας μάρτυρας Μιχαήλ από τη Σιβηρία.
Είχε περάσει από τόσες φυλακές, είχε υποφέρει τέτοια και τόσα βασανιστήρια που
δεν περιγράφονται. Κάποια στιγμή, όμως, επέστρεψε σπίτι του. Ζούσαν με τη
γυναίκα του, αλλά κάθε φορά που τον εκνεύριζε με κάτι, σήκωνε το χέρι του, τη
μια στο λαιμό της, την άλλη στα πλευρά της. Την χτυπούσε δηλαδή. Ο ίδιος
εκπλησσόταν και έλεγε: «Πώς είναι δυνατόν; Εκεί στις φυλακές υπέφερα πράγματα
που δεν μπορούν να περιγραφούν κιόλας, και εδώ δεν μπορώ να κρατηθώ! Δεν έχω
δύναμη να ανεχτώ την παραμικρή παρατήρηση από τη γυναίκα μου…»
Ο άντρας πηγαίνει σε έναν ασκητή που ζούσε εκεί στην
περιοχή τους και του λέει:
– Αυτά παθαίνω… Τι να κάνω;
Και εκείνος του απαντάει:
– Μιχαλάκη, δεν κάνεις σωστά τον σταυρό σου. Εσύ, όταν
κάνεις το σημείο του σταυρού, το χέρι σου δεν το φτάνεις μέχρι εδώ κάτω.
Πρέπει, όμως, να κάνουμε το σταυρό όπως πρέπει: εις το όνομα του Πατρός, και
του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος! Το χέρι σου, όμως, δεν το πας μέχρι κάτω,
και εκεί ο πονηρός κάθεται και σου ψιθυρίζει: «Χτύπα τη γυναίκα σου!»
Μόλις άρχισε να κάνει σωστά το σταυρό του, εξαφανίστηκαν
τα πάντα: ούτε θυμό είχε μετά, ούτε εκνευρισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου