Ο π. Γεράσιμος έβλεπε μια ψυχή να ανεβαίνει στον Ουρανό
Είχε σχεδόν χαράξει μια φορά όταν γυρίσαμε στο Αργοστόλι μετά από την αγρυπνία στη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στα Κηπούρια. Ο π. Γεράσιμος είπε να σταματήσουμε δίπλα στην εκκλησούλα τη Ρακαντζή, κοντά στο σπίτι όπου έμενε. Όμως δεν άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου να κατέβει. Έμεινε αμίλητος κι ακίνητος, εκστατικός. Έπειτα από κάποια λεπτά τον ακούμε να λέει: “ Ανεβαίνει στον ουρανό ο Jeshua, o άγγελος μου ...” Έμεινε ακόμη λίγη ώρα αμίλητος και ακίνητος και έπειτα άνοιξε την πόρτα και βγήκε λέγοντας μας, “ Στο καλό, παιδάκια μου. Τα λέμε.” Τον χαιρετήσαμε κι εμείς χωρίς να τολμήσουμε να ρωτήσουμε τι εννοούσε. Μετά από 40 ημέρες στον Άγιο Γεράσιμο είχαμε πάλι αγρυπνία και ανάμεσα μας ήταν και ένα ζευγάρι ξένων που σε κάποια στιγμή στάθηκαν δίπλα σ' ένα τραπεζάκι κοντά στη λάρνακα του Αγίου όπου υπήρχε ένας δίσκος με κόλλυβα. Ο π. Γεράσιμος βγαίνει στην Ωραία Πύλη και μας λέει. “Απόψε έχουμε το 40ήμερο μνημόσυνο του Jeshua ενός παιδιού από την Αγγλία και ο Richard και η Νικόλ είναι οι γονείς του. Είχα βρεθεί στο Έσσεξ, στο Μοναστήρι του Γέροντα Σωφρονίου Σαχάρωφ και εκεί μου λένε πήγαινε να δεις μιαν οικογένεια Άγγλων που είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Μπαίνω στο σπίτι τους και τι βλέπω; Μια μεγάλη εικόνα του Αγίου μας. Αφέντη μου, πώς βρέθηκες εσύ εδώ; Πέφτω στα γόνατα και τον προσκυνώ και μαθαίνω ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν έρθει παλαιότερα στην Κεφαλονιά και ανέπτυξαν τέτοια σχέση με τον Άγιο Γεράσιμο που βαπτίστηκαν Ορθόδοξοι. Ένα από τα παιδιά τους ήταν ο Jeshua, ανάπηρο από επιπλοκή στον τοκετό, που τελικά έφυγε για τον Παράδεισο και για αυτόν θα είναι το μνημόσυνο”.
Με αυτή την οικογένεια πλέον γνωριστήκαμε και γίναμε φίλοι. Ερχόντουσαν το καλοκαίρι στην Κεφαλονιά και ήταν κι αυτοί στις παρακλήσεις μας. Πολλά μάθαμε από αυτούς τους ανθρώπους, αλλά θα σταθούμε σε δύο σημεία. Ο Richard μάς είπε ότι όταν έφυγε η ψυχούλα του Jeshua μέσα στο σπίτι τους απλώθηκε μια πρωτόγνωρη ουράνια ευωδία και το παράδοξο ήταν ότι οι ίδιοι αντί να νιώθουν να σπαράζει η καρδιά τους, αισθάνονταν μια γαλήνη ανερμήνευτη. Ρωτήσαμε τι ώρα έγινε και ταίριαζε με ό,τι συνέβη στον π. Γεράσιμο εκείνο το ξημέρωμα που γυρίσαμε από τα Κηπούρια. Μιαν άλλη φορά ο Richard ήρθε πολύ χαρούμενος και μας είπε ότι είχε με τον π. Γεράσιμο μια τέλεια εξομολόγηση. “Μα πώς μιλήσατε;” “Oh, there was no problem”. Κανένα πρόβλημα, ο π. Γεράσιμος μιλούσε Ελληνικά και ο Richard Αγγλικά και συνεννοήθηκαν πλήρως.
Ηλίας - Κυριακή Πύριλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου