Για παράδειγμα, όταν στο τελευταίο στάδιο του καρκίνου παίρνουν εξιτήριο από το νοσοκομείο για να πεθάνουν, ή αρρωσταίνουν από άλλη ανίατη ασθένεια. Ο ίδιος έχω δει πολλές φορές.
Αυτό συνέβη στο Berdsk το 1987. Μια νεαρή γυναίκα ήρθε στο ναό:
«Πατέρα, η μαμά πήρε εξιτήριο από το ογκολογικό νοσοκομείο για να πεθάνει στο σπίτι της». Κανένα φάρμακο δεν βοηθά πλέον. Η μαμά ζητάει να εξομολογηθεί.
Ήρθαμε σε αυτή τη γυναίκα - δεν σηκώνεται πια από το κρεβάτι. Η μυρωδιά των πτωμάτων έχει ήδη εμφανιστεί. Την εξομολογησα, της έδωσα άφεση και την κοινωνούσα. Ρωτάω:
«Ξέρεις προσευχές;»
«Ξέρω τρεις προσευχές», απαντά.
«Διάβασε τις προσευχές σου», λέω στον ασθενή, «μην σκέφτεσαι το αύριο, μην σκέφτεσαι κανέναν και τίποτα - η οικογένειά σου θα σε φροντίσει και εσύ απλώς διαβάζεις τις προσευχές σου συνέχεια». Μπορείτε να σταυρώσετε τον εαυτό σας τουλάχιστον μία φορά την ημέρα - και αυτό είναι αρκετό.
Και λέω στη νύφη και την κόρη της:
«Μην την ενοχλείτε, κάντε ό,τι χρειάζεται για τη φροντίδα της ήσυχα, απαρατήρητα».
Δύο μήνες αργότερα, η κόρη και η νύφη αυτής της γυναίκας έρχονται: Δεν τίς αναγνώρισα στην αρχή - βλέπω ότι τα πρόσωπά τους είναι γνωστά, αλλά δεν τα θυμάμαι.
- Πατέρα, θυμάσαι όταν ήσουν μαζί μας;! - είπαν και άρχισαν να κλαίνε.
Μετά τις θυμήθηκα - από τις φωνές τους. Σκέφτηκα: κάτι έγινε.
«Ένα θαύμα συνέβη», λέει η κόρη, «η μαμά έκανε ό,τι της είπες—διάβαζε συνεχώς προσευχές». Τώρα έχει αναρρώσει και έστειλε να σε ευχαριστήσει.
Λέω:
«Δεν πρέπει να ευχαριστήσεις εμένα, αλλά τον Θεό». Ήταν εγγεγραμμένη στο ογκολογικό νοσοκομείο· της έρχονταν κάθε μέρα για να της κάνουν παυσίπονες ενέσεις. Κοίταξαν - ο όγκος υποχώρησε, η μυρωδιά του πτώματος εξαφανίστηκε, ο ασθενής άρχισε να αναρρώνει. Στο νοσοκομείο έκαναν εξετάσεις και δεν βρήκαν καρκίνο. Έμειναν έκπληκτοι:
- Αυτό δεν μπορεί να είναι! Τι θεραπεία χρησιμοποιήσατε;
Η γυναίκα είπε ότι κάλεσε τον ιερέα, εξομολογήθηκε και κοινωνούσε.
«Τώρα η μαμά προσεύχεται ήδη όρθια», μοιράστηκαν τη χαρά τους η κόρη και η νύφη της, «αγοράσαμε ένα φωτιστικό, τώρα έχουμε εικονίδια κρεμασμένα στο σπίτι μας».
Εδώ είναι ένα γεγονός: πώς λειτουργεί η εξομολόγηση, η κοινωνία και η προσευχή. Όχι βέβαια από τον εαυτό μας, αλλά με την πίστη μας, με το θέλημα του Κυρίου. Μα τι καταπληκτικό φάρμακο που μας έδωσε ο Κύριος
Δόξα τω Θεώ για όλα.
Αυτό συνέβη στο Berdsk το 1987. Μια νεαρή γυναίκα ήρθε στο ναό:
«Πατέρα, η μαμά πήρε εξιτήριο από το ογκολογικό νοσοκομείο για να πεθάνει στο σπίτι της». Κανένα φάρμακο δεν βοηθά πλέον. Η μαμά ζητάει να εξομολογηθεί.
Ήρθαμε σε αυτή τη γυναίκα - δεν σηκώνεται πια από το κρεβάτι. Η μυρωδιά των πτωμάτων έχει ήδη εμφανιστεί. Την εξομολογησα, της έδωσα άφεση και την κοινωνούσα. Ρωτάω:
«Ξέρεις προσευχές;»
«Ξέρω τρεις προσευχές», απαντά.
«Διάβασε τις προσευχές σου», λέω στον ασθενή, «μην σκέφτεσαι το αύριο, μην σκέφτεσαι κανέναν και τίποτα - η οικογένειά σου θα σε φροντίσει και εσύ απλώς διαβάζεις τις προσευχές σου συνέχεια». Μπορείτε να σταυρώσετε τον εαυτό σας τουλάχιστον μία φορά την ημέρα - και αυτό είναι αρκετό.
Και λέω στη νύφη και την κόρη της:
«Μην την ενοχλείτε, κάντε ό,τι χρειάζεται για τη φροντίδα της ήσυχα, απαρατήρητα».
Δύο μήνες αργότερα, η κόρη και η νύφη αυτής της γυναίκας έρχονται: Δεν τίς αναγνώρισα στην αρχή - βλέπω ότι τα πρόσωπά τους είναι γνωστά, αλλά δεν τα θυμάμαι.
- Πατέρα, θυμάσαι όταν ήσουν μαζί μας;! - είπαν και άρχισαν να κλαίνε.
Μετά τις θυμήθηκα - από τις φωνές τους. Σκέφτηκα: κάτι έγινε.
«Ένα θαύμα συνέβη», λέει η κόρη, «η μαμά έκανε ό,τι της είπες—διάβαζε συνεχώς προσευχές». Τώρα έχει αναρρώσει και έστειλε να σε ευχαριστήσει.
Λέω:
«Δεν πρέπει να ευχαριστήσεις εμένα, αλλά τον Θεό». Ήταν εγγεγραμμένη στο ογκολογικό νοσοκομείο· της έρχονταν κάθε μέρα για να της κάνουν παυσίπονες ενέσεις. Κοίταξαν - ο όγκος υποχώρησε, η μυρωδιά του πτώματος εξαφανίστηκε, ο ασθενής άρχισε να αναρρώνει. Στο νοσοκομείο έκαναν εξετάσεις και δεν βρήκαν καρκίνο. Έμειναν έκπληκτοι:
- Αυτό δεν μπορεί να είναι! Τι θεραπεία χρησιμοποιήσατε;
Η γυναίκα είπε ότι κάλεσε τον ιερέα, εξομολογήθηκε και κοινωνούσε.
«Τώρα η μαμά προσεύχεται ήδη όρθια», μοιράστηκαν τη χαρά τους η κόρη και η νύφη της, «αγοράσαμε ένα φωτιστικό, τώρα έχουμε εικονίδια κρεμασμένα στο σπίτι μας».
Εδώ είναι ένα γεγονός: πώς λειτουργεί η εξομολόγηση, η κοινωνία και η προσευχή. Όχι βέβαια από τον εαυτό μας, αλλά με την πίστη μας, με το θέλημα του Κυρίου. Μα τι καταπληκτικό φάρμακο που μας έδωσε ο Κύριος
Δόξα τω Θεώ για όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου