Τούτες τις μέρες η Ελλάδα μας
έχει γονατίσει θρηνώντας
για τις πληγές στο γεωγραφικό κορμί της και
για τις χαμένες ψυχές και ζωές των παιδιών της
απ’ την εγκληματική αδιαφορία πάλι κάποιων υπευθύνων…..
Μα παρά την ορμή των λασπόνερων των παθών
εκείνων που δεν έχουν ‘’ούτε ιερό ούτε όσιο’’
και πίνουν στην υγειά του @@@@@
φάνηκαν αξίες και αρετές με δύναμη άνωθεν
που πάντα θα στέκουν κόντρα στην μανία τους……
Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ
που νόμιζες ότι την είχαν κλειδωμένη πίσω από τις πόρτες
των διαμερισμάτων των πολυκατοικιών,
που μπορεί η φωνή της
(μέσα από τα χαμόγελα των παιδιών που παίζουνε)
να γινόταν όλο και πιο ισχνή με το πέρασμα των χρόνων,
κι όμως ο βούρκος και δυσωδία της κακίας μερικών
δεν κατάφεραν να καλύψουν το υπέροχο άρωμα της,
την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ……
Βλέπεις ένα σπίτι που πριν δεν τους χωρούσε
γιατί ο καθένας ενδεχομένως ήθελε
τον δικό του προσωπικό χώρο
τώρα χωρά πολλαπλάσιες υπάρξεις…..
Να πως η αγάπη η σταυρική μας πλαταίνει,
αλλάζει το εμβαδόν της καρδιάς και της ζωής μας.....
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου