Στις 13 Δεκεμβρίου 1923 γεννήθηκε ο Nicolae Purcărea, Ομολογητής του Χριστού, επιζών του φαινομένου Pitesti.
«Ήμουν ένας πιστός στρατιώτης, αφοσιωμένος σε ένα δόγμα, ένα ιδανικό. Κι αν έπεσα, ζητώ από όλους όσους αδίκησα να με συγχωρέσουν - κατάλαβα την πτώση, σήκωσα τον σταυρό (και ακόμα τον κουβαλάω), σηκώθηκα και προχώρησα... τόλμησα να ταρακουνήσω τον εαυτό μου, να εισπνεύσω βαθιά, να αντιμετωπίσω τα πάντα -«όλα» σημαίνει αμαρτίες, πειρασμούς, πάθη- και να κοιτάξω τα χαράματα που κάπου, πάνω από τα σύννεφα, πάνω από τα σύννεφα, με χαμογελούσαν, με περίμεναν. Πόσο δύσκολο είναι να περάσεις μέσα από το δάσος των άγριων θηρίων, να διασχίσεις το βουνό της δυστυχίας και μετά να νιώσεις πώς σε καταπίνει ο βάλτος της απόγνωσης! Γιατί τέτοια είναι η ζωή του μαχητή...
Η ιστορία μου είναι ήπια... Ο τρόμος που με κυρίευσε όλα αυτά τα χρόνια είναι δύσκολο, ακόμη και αδύνατο να απεικονιστεί. Είναι πέρα από τη δύναμη της ανθρώπινης κατανόησης. Γιατί ο αγώνας δεν έγινε μεταξύ ανθρώπων, αλλά μεταξύ δύο κόσμων: του κόσμου του καλού και του κόσμου του κακού, του Σατανά. Κι αν για μια στιγμή το χαμόγελο του σατανά πάγωσε τις καρδιές μας, ο Θεός με τη μεγάλη Του αγάπη αποκατέστησε τη ζωή μας, μας ζέστανε, μας έφερε στο φως. Μας έδωσε τη δύναμη να πολεμήσουμε τον κακό».
«Δεν είναι δυνατός αυτός που κρατά το κλαμπ, αλλά αυτός που αντιστέκεται στα χτυπήματα, βγαίνει νικητής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου