Συνέβη το δωδεκαήμερο!!!
«Χθες το βράδυ έζησα μια από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες της ζωής μου. Ήμουν στην αγορά της γειτονιάς, όπου το τυροκομείο είναι δίπλα στο ζαχαροπλαστείο. Κοιτούσα έναν τροχό με τυρί. Άκουσα τη συζήτηση:
«- Σε παρακαλώ, μάνα, θα είμαι καλή και ευγενική.Σε παρακαλώ!
- Δεν έχουμε λεφτά, αυτό είναι! Αν σου πάρω αυτές τις καραμέλες, δεν θα έχουμε λεφτά για ψωμί».
Ενστικτωδώς γύρισα το κεφάλι μου.
Μια απλή γυναίκα, ντυμένη άσχημα αλλά καθαρά, με ένα ξανθό παιδί με μεγάλα μπλε μάτια.
"- Σε παρακαλώ, υποσχέθηκες ότι ο Άγιος Βασίλης θα έρθει φέτος και θα μας φέρει καλούδια..."
Καθόμουν με μια ρόδα τυριού στο χέρι.
Το παιδί κρατούσε ένα σακουλάκι με καραμέλες. Το κοιτούσα και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι οι ιστορίες που είχα ακούσει ήταν αληθινές.
Το παιδί άφησε το σακουλάκι με τις καραμέλες στο ράφιτο τράβηξε η μητέρα του, και συνέχισαν.
Επέστρεψα, στο περίπτερο με τα γλυκά. Πορτοφόλι
με την καραμέλα, που κρατάει το παιδί, κοστίζει 1,50 λέι. Στοίβαξα γλυκά στο καλάθι μου και, αναπόφευκτα, στο δρόμο προς το ταμείο, πέρασα το πάγκο με τα κρέατα. Εκείνη η γυναίκα και το παιδί, που χαζεύονταν στη βιτρίνα του προϊόντος.
"- Οκτώ φέτες παριζιέ!" είπε και συνέχισε «Λεπτό!
Η καρδιά μου σταμάτησε.
Ζήτησα από την άλλη πωλήτρια ένα ξυλάκι καλοκαιρινό σαλάμι και ένα ξυλάκι χοιρινό παστράμι.
Έφτασα στο σπίτι πριν από αυτούς.
Τα μάτια μου κολυμπούσαν από δάκρυα.
Τους περίμενα έξω, μπροστά στην αγορά.
Έδωσα το σακουλάκι με τα γλυκά στο ξανθό παιδί:
«- Ο Άγιος Βασίλης πέρασε και άφησε αυτή την τσάντα σε σένα γιατί ήσουν στο μαγαζί».
Το παιδί έστρεψε τα μεγάλα μπλε μάτια του στη μητέρα του, ερωτηματικά. Και η γυναίκα έγνεψε επιδοκιμαστικά.
— Να δεις, μάνα, ότι υπάρχει ο Άγιος Βασίλης! αναφώνησε.
Έβλεπα αμίλητος με συγκίνηση, πονούσα και χαιρόμουν ταυτόχρονα.
Κυβερνήτες, αυξήσατε τις συντάξεις σας, αλλά τι αυξήσατε για αυτά τα παιδιά; Πεινασμένα? Το κρυο? Τίποτα?''
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου