Επέζησε μέσα από τις προσευχές του Αγίου Νικολάου

 Επέζησε μέσα από τις προσευχές του Αγίου Νικολάου

Αυτή η ιστορία καταγράφηκε από τις μνήμες του Κ. Ozeretskovskaya από την Αγία Πετρούπολη. Το κείμενο πάρθηκε από την εφημερίδα "Κανόνας της Πίστης".

«Κατά τη διάρκεια του πολέμου, τα χωριά του Plavsk, όπου ζούσε η παλιά μου θεία Valentina Ozeretskovskaya, ήταν υπό κατοχή φασίστες. Ένα βράδυ, οι Γερμανοί μπήκαν στο σπίτι και απαίτησαν φαγητό. Δεν υπήρχαν ψώνια.

- Ω, όχι; Κοίτα τότε, λες ψέματα! — είπαν οι απρόσκλητοι επισκέπτες. Βγήκαν στην αυλή και άρχισαν να κόβουν τον κήπο. Μπροστά στα μάτια της σπιτονοικοκυράς, το ένα μετά το άλλο, τα αγαπημένα δέντρα που καλλιεργεί ο πατέρας, ανάμεσα στα οποία και μηλιές αρχαίων ποικιλιών ήταν ιδιαίτερα διάσημες.

Επέστρεψαν, άρχισαν πάλι να απαιτούν ψώνια. Άρνηση.

- Τότε δώσε μας κηροζίνη: που δεν μας ταΐζεις, θα σου κάψουμε το σπίτι.

Η κηροζίνη ήταν κρυμμένη, και η θεία είπε ότι δεν ήταν ούτε εκεί.

- Τότε θα σε σκοτώσουμε...

Ο πατέρας της Βαλεντίνας Ευγενίεβνα ήταν τοπικός αρχιερέας που υπηρέτησε σε αγροτική εκκλησία για πολλά χρόνια. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν ζούσε πια, αλλά οι εικόνες στο σπίτι παρέμειναν, αν και αφαιρέθηκαν. Η οικογένεια μας προσκύνησε ιδιαίτερα τη μεγάλη εικόνα του Αγίου Νικολάου, σύμφωνα με την παράδοση, θαυματουργή. Αυτή η εικόνα ήταν τυλιγμένη με ύφασμα και τοποθετήθηκε πάνω της μια κρεμάστρα. Δίπλα της στεκόταν η θεία μου, τρέμοντας από φόβο, όταν δύο φασίστες με όπλα μπήκαν στο δωμάτιο. Έκανε ένα βήμα πίσω και έσκυψε την πλάτη της στη «μύτη». Απρόσκλητοι επισκέπτες άρχισαν τα γυρίσματα (απόσταση - ενάμιση μέτρο). Λύθηκε όλος ο τοίχος και όλο το ταβάνι, αλλά ούτε μια σφαίρα δεν χτύπησε ούτε την οικοδέσποινα ούτε την εικόνα...

Αλλά οι Γερμανοί δεν ηρέμησαν. Μάλωσαν με τον δικό τους τρόπο, έφυγαν. Αφού πήραν λίγη βενζίνη και έβαλαν καλαμάκι στις ρωγμές του σπιτιού, άρχισαν να βάζουν φωτιά. Δεν έπιασε φωτιά! Η εικόνα του Αγίου στάθηκε δίπλα στον τοίχο που προσπάθησαν να κάψουν οι φασίστες.

Έτσι ο Νικολάι ο Θαυματουργός έσωσε τόσο το σπίτι του Αρχιερέα Ευγενίου όσο και την κόρη του. Μετά τον πόλεμο, η θεία μου έδωσε αυτή την εικόνα στην εκκλησία, όπου υπηρέτησε για πολλά χρόνια ο πατέρας της. Αλλά ο ναός έκλεισε και λεηλατήθηκε δύο εβδομάδες αργότερα. Το πού πήγε η εικόνα είναι άγνωστο.