«Στις 28/7/1904, τό βράδυ, δολοφονεῖται ὁ προεστώς τοῦ Τσερεσόβου καί γενναῖος ἀγωνιστής Θεόδωρος Ἀθανασίου. Γύριζε ἀπ' τή δουλειά του, ὅταν στο στενό δρομάκι, κοντά στο σπίτι του τόν παραμόνευαν οἱ Ἐξαρχικοί συγχωριανοί του Πέτρος Κωνσταντίνου ἐτῶν 20 καί Ἰωάννης Νικολάου ἐτῶν .Τόν πυροβόλησε ὁ Κωνσταντίνου στην κοιλιά καί τά ἔντερα τοῦ δύστυχου Ἀθανασίου ξεχύθηκαν ἔξω. Παρόλα αυτά πρόλαβε καί ἅρπαξε τό δολοφόνο. Ἀλλά τόν ἀπελευθέρωσε ὁ Νικολάου.
Ὁ δύστυχος Αθανασίου προχώρησε κι ἔπεσε στήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ του. Ἡ γυναῖκα ἀλαφιασμένη ἀπ' τόν τρόμο τόν τοποθέτησε στο κρεβάτι του.
Κάλεσε τόν πρόεδρο τῶν Ἐξαρχικῶν Νικ. Ἀβραάμ γιά νά τοῦ καταγγείλη τό γεγονός. Αὐτός ἀρνήθηκε νά ἔλθη. Τότε κάλεσε καί ἦλθαν οἱ δύο ἀγάδες τῆς Μωαμεθανικῆς Κοινότητος, στούς ὁποίους κατήγγειλε τό γεγονός, τά ὀνόματα τῶν 2 δολοφόνων καί τῶν ἠθικῶν αὐτουργῶν, τοῦ Ἐξαρχικοῦ ἱερέα Ἠλία, καίτῶν Ἐξαρχικῶν προεστώτων Ν. Ἀβραάμ, Σαλαχώρα καί Ζλάτκου. Μόλις τελείωσε τήν κατάθεσή του ξεψύχησε»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου