Τι θα παίρνατε μαζί σας στην πλάτη σας (ή στο αυτοκίνητό σας) αν είχατε 10 λεπτά και μετά αναγκαζόσασταν να εκκενώνεστε λόγω επικείμενου πολέμου;
Παιδιά που βρίσκεται η ύπαρξή σας.
Ρούχα για να μην πεθάνεις από το κρύο.
Μπορείτε να λάβετε ξανά έγγραφα.
Χρήματα για να τα βγάλεις πέρα από φαγητό και άλλα πράγματα.
Κοσμήματα που διατηρούν την αξία τους (δεν τα έχω).
Μερικά χάπια για την καρδιά.
Τα βιβλία τα ξέρω απέξω.
Θα έπαιρνα και κάτι πολύ σημαντικό.
Θα έπαιρνα τα εικονίδια μου. Έχω κάποιες εικόνες που με καθορίζουν, που έχουν βάλει την υπογραφή τους στην καρδιά μου, μπροστά στις οποίες έχω κλάψει ή πηδήξει από χαρά, που με έχουν δει να προσεύχομαι. Που έκλαψα μέσα μου.
Θα έπαιρνα μερικούς ακόμα σταυρούς από τον παππού μου, από τον πατέρα μου, χωρίς τους οποίους δεν μπορούσα να απαρνηθώ.
Θα έπαιρνα μια Καινή Διαθήκη με τους Ψαλμούς. Για να έχω κάτι να διαβάσω.
Θά Έπαιρνα , ένα άμφιο, για να τελέσω τη Θεία Λειτουργία και να ταΐσω τον εαυτό μου και τους άλλους με τον Χριστό.
Θα έπαιρνα ένα ασημένιο δισκοπότηρο και έναν δίσκο, με τον οποίο οσαν πατέρας υπηρέτησα μια ζωή. Και εκείνο το Ασημένιο Κουτάλι για τήν Θεία Κοινωνία.
Θα παρακαλούσα τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο να γιατρέψει τους τραυματίες.
Αυτό είναι όλο.
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου