Μου λείπεις Θεέ μου, μου λείπεις τόσο πολύ...!
Πατάω στη σκάλα της ζωής, και αντί να ανεβαίνω... κατεβαίνω.
Στα σκαλιά της αρετής, αντί να αυξάνομαι... μειώνω,
Ξαναπιάνω τον εαυτό μου με πάθος, αλλά συνεχίζω να κάνω λάθη και να πέφτω.
Πώς μπορώ να δω το Φως και μετά να μην το αγγίξω;
Πώς μπορώ να καταλάβω την Αγάπη, όταν κλαίω για αγάπη;
Άπλωσε το χέρι μου, Κύριε, και βοήθησέ με, σε παρακαλώ!
Πώς θέλεις να φτάσω κοντά σου, με άδεια ψυχή;
Και νομίζω ότι μπορείς, αν θέλεις, να με βοηθήσεις στη δυσπιστία μου
Πάρε τον πόνο από πάνω μου, δίνοντας φτερά στη νίκη.
Γιατί ξέρετε ότι είμαστε αδύναμοι και δεν μπορούμε να πολεμήσουμε,
Αφήνουμε τον εαυτό μας Πατέρα στο Άγιο Θέλημά Σου...!
π. Χρυσόστομος Φιλιπέσκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου