ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Βρίσκεστε: /ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ /Βαρβάρα /
Την παρακάτω ιστορία μας τη διηγήθηκε ο μπαρμπα-Ξενοφών Βατάλης και, η γυναίκα του η κυρά Μαρία· Ήταν τότε που τον επισκεφτήκαμε για να παρουσιάσουμε "ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ", Στις δυο επισκέψεις μας πέρα απ' αυτά που τον ρωτήσαμε και αφορούσαν τη μουσική του καριέρα, μας διηγήθηκε και διάφορες ιστορίες σχετικές με το χωριό· Μια απ' αυτές αναφέρεται στο χτίσιμο του Αγίου Αθανασίου, ιστορία που εγώ προσωπικά, αλλά και οι νεώτεροι μου, ούτε που την έχουμε ακούσει, Ορισμένα σημεία της διήγησης ίσως να έχουν μεγιστοποιηθεί και να ξεφεύγουν τα όρια της πραγματικότητας· Δεν ψάχνω να βρω αν είναι, ακριβώς έτσι,, εξ άλλου ίσως να μην υπάρχουν πια και μαρτυρίες και τα γράφω όπως ακριβώς μας τα διηγήθηκαν. Η ιστορία μας γυρίζει 150 τουλάχιστον χρόνια πίσω. Είναι συνδεδεμένη με τη γιαγιά της γιαγιάς Στεργιανής της Καλαιτζή. Μικρό κορίτσι τότε έμεινε ορφανή από μάνα. Ο πατέρας της, βρήκε άλλη γυναίκα και ξαναπαντρεύτηκε· Η γυναίκα όμως που πήρε δε συμπαθούσε καθόλου την ψυχοκόρη. Την κατηγορούσε λοιπόν συνέχεια στον άντρα της, φορτώνοντας την κατηγορίες συνήθως άδικες. Του έλεγε πως πήρε τον κακό δρόμο, πως έβγαινε κρυφά τη νύχτα απ' το σπίτι, αντάμωνε αγόρια κλπ. Ο πατέρας έπιασε το κορίτσι και το ρώτησε τι έχει ν’ απαντήσει στις κατηγορίες της παραμάνας. Το κορίτσι δέχτηκε ότι πράγματι, βγαίνει τη νύχτα έξω απ’ το σπίτι, αλλά ο λόγος είναι άλλος. Αυτός που την καλούσε ήταν ο ίδιος ο Άγιος Αθανάσιος και μ' αυτόν μιλούσε. Ο πατέρας φυσικά δεν την πίστεψε· Άρχισε λοιπόν τα βράδια να παρακολουθεί την κόρη του. Μια νύχτα λοιπόν διαπίστωσε ότι η κόρη του πράγματι συνομιλούσε με τον Άγιο Αθανάσιο. Από τότε και μετά την άφησε ήσυχη και δεν ξανάδωσε σημασία στις συκοφαντίες της γυναίκας του. Αυτό λοιπόν το κορίτσι διάλεξε ο Άγιος Αθανάσιος για να φανερωθεί. Στις συνομιλίες που είχαν τις ζητούσε ν’ αναλάβει η ίδια πρωτοβουλία και να ενεργήσει για να χτιστεί μία εκκλησία του στο χωριό. Ο τόπος που υπέδειξε ήταν αυτός που βρίσκεται και σήμερα η εκκλησία. Το μέρος τότε ήταν δασώδες γεμάτο δέντρα. Τα κόψανε λοιπόν τα πούλησαν και με αυτά τα χρήματα άρχισε το χτίσιμο.. Η ίδια άρχισε να γυρίζει όλη την περιοχή κάνοντας εράνους για να συγκεντρώσει χρήματα για να τελειώσει το έργο της. Αναφέρουν ότι έφτασε μέχρι τη Θάσο, πηγαίνοντας πεζή ακόμα και μέσα στη θάλασσα και μάλιστα χωρίς να βουλιάζει. Τελικά μετά από αρκετά χρόνια η εκκλησία τελείωσε. Όλο αυτό το διάστημα ο Άγιος εξακολουθούσε και της φανερωνόταν ταχτικά. Κάποτε της είπε ότι δεν πρέπει να παντρευτεί και να μείνει νεοκόρος στην εκκλησία του. Αν παράκουγε και παντρευόταν θα αποκτούσε μόνο δύο παιδιά, (πολύ λίγα για κείνη την εποχή που κάνανε 8-10 παιδιά). Αυτή παντρεύτηκε, τον παππού του μακαρίτη μπάρμπα Θανάση Σινάπη και πράγματι απέκτησε δυο παιδιά. Από τότε ο Άγιος Αθανάσιος δεν της ξαναπαρουσιάστηκε· Αυτή όμως εξακολουθούσε να είναι καθημερινά στην εκκλησία του. Στα γεράματα μέχρι που πέθανε έμενε και κοιμόταν στον πρόναο, φροντίζοντας την εκκλησία. 'Όταν τελικά πέθανε δεν την έθαψαν στο νεκροταφείο, αλλά στην αυλή της εκκλησίας. Έμεινε έτσι για πάντα στον τόπο στον οποίο αφιέρωσε όλη της την ζωή…..
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΟΓΡΑΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου