Ενας συγκεκριμένος άντρας είχε δύο γιους. Και ο μικρότερος από αυτούς είπε στον πατέρα του:

 

Ενας συγκεκριμένος άντρας είχε δύο γιους. Και ο μικρότερος από αυτούς είπε στον πατέρα του:

- Πατέρα! Δώσε μου το επόμενο μέρος του κτήματος.

Και ο πατέρας τους μοίρασε την περιουσία.

Μετά από λίγες μέρες, ο μικρότερος γιος, αφού μάζεψε τα πάντα, πήγε σε ένα μακρινό μέρος και εκεί σπατάλησε την περιουσία του, ζώντας ασωτα. Όταν τα έζησε όλα, ξέσπασε μεγάλος λιμός σε εκείνη τη χώρα και άρχισε να έχει ανάγκη. Και πήγε και συνάντησε έναν από τους κατοίκους εκείνης της χώρας, και τον έστειλε στα χωράφια του να βοσκήσει γουρούνια. Και χαιρόταν που γέμισε την κοιλιά του με τα κέρατα που έφαγαν τα γουρούνια, αλλά κανείς δεν του τα έδωσε. Αφού συνήλθε, είπε:

«Πόσοι από τους μισθωτούς του πατέρα μου έχουν άφθονο ψωμί, αλλά εγώ πεθαίνω από την πείνα». Θα σηκωθώ, θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: «Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου και δεν είμαι πια άξιος να λέγομαι γιος σου. Πάρε με ανάμεσα στους μισθωτούς σου».

Σηκώθηκε και πήγε στον πατέρα του. Κι ενώ ήταν ακόμα μακριά, τον είδε ο πατέρας του και λυπήθηκε. και τρέχοντας του έπεσε στο λαιμό και τον φίλησε. Ο γιος του είπε:

- Πατέρα! Αμάρτησα κατά του ουρανού και ενώπιόν σου και δεν είμαι πλέον άξιος να λέγομαι γιος σου.

Και ο πατέρας είπε στους υπηρέτες του:

- Φέρτε τα καλύτερα ρούχα και ντύστε τον και βάλτε ένα δαχτυλίδι στο χέρι του και παπούτσια στα πόδια του. Και φέρτε το παχύ μοσχάρι και σκοτώστε το. Ας φάμε και να διασκεδάσουμε! Γιατί αυτός ο γιος μου ήταν νεκρός και ξαναζούσε, χάθηκε και βρέθηκε.

Και άρχισαν να διασκεδάζουν.

Ο μεγάλος του γιος ήταν στο χωράφι και, γυρνώντας, όταν πλησίασε στο σπίτι, άκουσε τραγούδια και αγαλλίαση, και, καλώντας έναν από τους υπηρέτες, ρώτησε:

- Τι είναι αυτό;

Του είπε:

«Ήρθε ο αδερφός σου και ο πατέρας σου σκότωσε το παχύ μοσχάρι, γιατί το έλαβε υγιές».

Θύμωσε και δεν ήθελε να μπει. Ο πατέρας του βγήκε και του τηλεφώνησε. Εκείνος όμως απάντησε στον πατέρα του:

«Ιδού, σε υπηρέτησα τόσα χρόνια, και ποτέ δεν παραβίασα τις εντολές σου, αλλά ποτέ δεν μου έδωσες ούτε ένα παιδί για να διασκεδάσω με τους φίλους μου». Κι όταν ήρθε αυτός ο γιος σου, που είχε σπαταλήσει τα πλούτη του με πόρνες, του σκότωσες το παχύ μοσχάρι.

Του είπε:

- Γιε μου! Είσαι πάντα μαζί μου, και ό,τι είναι δικό μου είναι δικό σου, και ήταν απαραίτητο να χαίρεσαι και να χαίρεσαι που αυτός ο αδελφός σου ήταν νεκρός και ήρθε στη ζωή, χάθηκε και βρέθηκε.