«Ἐὰν βρεθῆς στὴν ἔρημο
καὶ δὲν ὑπάρχη Ναός,
ὑπάρχει ναὸς τὸ σῶμα σου
καὶ καμπάνα ἡ καρδιά σου.
Ἔχεις καὶ γιὰ καντηλάκια
τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ».
Κι ὅταν κάποτε ρωτήθηκε
ποιὲς ὧρες κοιμόταν στὸ Σινᾶ,
ἀπάντησε:
«Σοῦ κάνει καρδιὰ
νὰ κοιμηθῆς ἐκεῖ, βρὲ παιδί;
Τί λές;
Ἐκεῖ εἶναι Ἅγιος ὁ Τόπος.
Ἐκεῖ περπάτησε ὁ Θεός.
Ἂν δὲν ἀρρώσταινα,
δὲν θὰ ἔφευγα ποτέ»
Καὶ μιὰ ἄλλη φορὰ εἶπε:
«Ὅταν ἀκούη κανεὶς γιὰ τὸ Θεοβάδιστον Ὄρος Σινᾶ,
νομίζει ὅτι θὰ δῆ
ἐκεῖ τὸν Θεὸ νὰ βαδίζη.
Ἃν ζήση ἐκεῖ,
αἰσθάνεται στὸ σῶμα ἕνα μυρμήγκιασμα,
ἕνα ρίγος,
ἐπειδὴ τὸ ὑψόμετρο εἶναι μεγάλο
καὶ ἡ πέτρα γρανίτης.
Παράλληλα ὅμως νιώθει
νὰ τὸν διαπερνᾶ
καὶ ἕνα πνευματικὸ ρεῦμα,
καὶ νιώθει ἔντονα
τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ».
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος στὸ Σινᾶ
Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» (ἀπόσπασμα)
Ἀφιέρωμα "Οἱ Ἅγιοι τοῦ Σινᾶ "
τεῦχος 383, Νοέμβριος 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου