Μια μέρα, κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος σεμιναρίου, ο σεβάσμιος αρχιμανδρίτης - ο επιθεωρητής του σεμιναρίου - ρωτάει τους μαθητές κατά τη διάρκεια των μαθημάτων ποιμαντικής θεολογίας: «Τι νομίζετε ότι είναι η ευτυχία; Πείτε μου». «Ευτυχία είναι να στέκεσαι μέρα νύχτα στο ιερό, να προσεύχεσαι για τους ανθρώπους», απαντά ο πρώτος. «Ευτυχία είναι να στέκεσαι στο αναλόγιο, να εξομολογείσαι τους ανθρώπους μέρα νύχτα, να συγχωρείς τις αμαρτίες τους και να τους βγάζεις από την κόλαση», λέει ο δεύτερος. «Ευτυχία είναι να διδάσκεις στα παιδιά πίστη, ελπίδα και ευσέβεια», διακηρύσσει ο τρίτος. Και ούτω καθεξής. Απαντούν και συνειδητοποιούν ότι ο πατέρας Αρχιμανδρίτης δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος με τις απαντήσεις τους. Και τότε ο επίτροπος της εκκλησίας, τελικά τολμώντας, ρωτάει: «Πάτερ Αρχιμανδρίτη, τι νομίζετε ότι είναι η ευτυχία;»
«Αδελφοί, ξέρετε, η ευτυχία (ήταν 72 ετών τότε) είναι όταν είσαι σε καλή διάθεση».
Αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ (Αρτυούχιν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου