Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ 8

Τι πρέπει να κάνουμε, για νά μη θυμώνουμε και νά μη θιγόμαστε, «όταν μας προσβάλλουν και μας υβρίζουν;»

Νά υπομένουμε, σφίγγοντας τα δόντια;

Νά ασκούμαστε στον αυτοέλεγχο και να δυναμώνουμε την υπομονή μας;

Ό μόνος ορθός και αποτελεσματικός τρόπος είναι νά έχουμε συνεχώς, κάθε λεπτό τής ζωής μας. μπροστά μας τον υψηλό σκοπό, πού επιδιώκουμε: «προοράσθαι τον Κύριον ενώπιον ημών δια παντός» (πρβλ. Ψ. ιε ', 8), όπως λέει ο Ψαλμωδός: «Προωρώμην τον Κύριον ενώπιον μου δια παντός, ότι εκ δεξιών μου έστιν,...» (Ψ'. ιε', 8). Θυμάστε μία ιστορία, παρμένη από την ζωή του Κλεμανσώ;

Σύμφωνα με την ιστορία αυτή, κάποτε ο Κλεμανσώ, κάνοντας επιθεώρηση σε χαρακώματα, πλησίασε απ πίσω ένα τυφεκιοφόρο και κτυπώντας τον στον ώμο, τον ρώτησε: «Πώς πάς, φίλε μου;» Εκείνος, όμως, δίχως νά στραφεί και μη ξέροντας, ποιος ήταν πού του μιλούσε, τον κλώτσησε και τον κατσάδιασε άσχημα.

Ό Κλεμανσώ, πού ποτέ δε συγχωρούσε καμιά προσβολή, χαμογέλασε μόνο και προχώρησε πάρα πέρα. Πού βρήκε αυτός ο ειδωλολάτρης, ο εμπαθής και θυμώδης αυτός άνθρωπος, «την πραότητα και την καρτερία νά υπομένει τις προσβολές;» Κι απαντώ: Στη μεγάλη ιδέα, πού είχε πάντα προ οφθαλμών, Στη «νίκη τής Γαλλίας». Ας προστατεύει και μας από την αμαρτία ή αδιάλειπτη μνήμη τής «νίκης Εκείνου, πού νίκησε τον κόσμο».

Όταν απελπιζόμαστε λόγω μιας προσβολής,

Όταν οργιζόμαστε, ή αμαρτία μας έγκειται στο γεγονός ότι την στιγμή εκείνη διώξαμε από την καρδιά μας την πίστη και την αγάπη μας στον Χριστό κι ότι διώξαμε από μπροστά στα μάτια μας το όραμα τής υψηλής μας κλήσης· την στιγμή εκείνη ή καρδιά μας στένεψε κι έγινε τόσο μικρή, πού δεν θυμόμαστε παρά μόνο το γράμμα, πού δεν μπορέσαμε νά γράψουμε, γιατί κάποιος μας ανησύχησε, ή το βιβλίο, πού θέλαμε νά διαβάσουμε, ή τα χίλια-δύο μικροπράγματα, πού μας πληγώνουν —και, το κυριότερο, όλο τον εαυτό μας θυμόμαστε, ναι, αυτόν μόνο. «Προωρώμην τον Κύριον ενώπιον μου δια παντός, ότι εκ δεξιών μου έστιν,...» Νά ο μοναδικός δρόμος στην ζωή μας. Είθε ο Κύριος νά σας εδραιώνει και στηρίζει πάντα σ' αυτόν τον δρόμο.

ΠΡΕΣΒ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΛΤΣΙΑΝΙΝΩΦ

Δεν υπάρχουν σχόλια: