Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

ΕΠΙΤΟΜΗ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΡΥΓΜΑΤΩΝ ΠΕΤΡΟΥ(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)


ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΡΩΜΗΣ.

Περίληψη των Πράξεων και των δημοσίων Κηρυγμάτων του αγίου και κορυφαίου των αποστόλων Πέτρου στην οποία περιλαμβάνεται και ο βίος του, προς τον επίσκοπο Ιεροσολύμων Ιάκωβο.


........Εγώ όμως ό Κλήμης, μαζί με τούς αδελφούς μου, έμεινα ακόμα κοντά στον δάσκαλο Πέτρο, ό όποιος εξακολουθούσε να κηρύττει και να θεραπεύει πολλούς από διάφορες αρρώστιες και πάθη. Όταν εκείνος αλλάζοντας τις πόλεις έφτασε και στη Ρώμη, και κήρυξε σ' εκείνους πού προσήρχοντο τον λόγο της ευσέβειας και οδήγησε πολλούς στην παράταξη του Χριστού με τον βάπτισμα, άνδρες και γυναίκες, ακόμα και τις πιο διάσημες από τις ευγενείς γυναίκες, και εκείνες πού ονόμαζαν ματρώνες μέσα σε λίγο χρόνο παρά λίγο να τις πείσει να προσέλθουν στο άγιο βάπτισμα και να πιστέψουν στον Θεό.

Επρόκειτο όμως και αυτός να εγκαταλείψει πια τη ζωή και να αποδημήσει προς τον δάσκαλο Χριστό, αφού έτρεξε τον δρόμο του Ευαγγελίου μέχρι τον τέλος. Επειδή όμως του ήταν γνωστό ότι και αυτός πρόκειται να καταδικαστεί σε σταυρικό θάνατο, για να μοιάζει τον δάσκαλο και στο πάθος και στη δόξα, μια μέρα ενώ ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι αδελφοί, με πήρε από τον χέρι και αφού στάθηκε στη μέση τής εκκλησίας είπε-

Ακούστε με, παιδιά και αδελφοί μου- τον τέλος του δικού μου δρόμου είναι κοντά- διότι αυτό μου έχει ήδη γίνει γνωστό. Αυτόν λοιπόν εδώ τον Κλήμεντα τον χειροτονώ σήμερα επίσκοπο σας, στον όποιο εμπιστεύτηκα και τον βήμα των δικών μου λόγων, επειδή από την αρχή μέχρι και τώρα με συνόδεψε, και έτσι άκουσε όλες μου τις ομιλίες, ό όποιος, αφού πήρε μέρος σε όλες μου τις δοκιμασίες, βρέθηκε σταθερός στην πίστη.

Αυτόν εγώ τον γνωρίζω πιο καλά από όλους, ότι είναι θεοσεβής και φιλάνθρωπος, αγνός και συνετός, αγαθός, δίκαιος, υπομονετικός και γνωρίζει να υπομένει γενναία τις αχαριστίες κάποιων κατηχουμένων. Γι' αυτός παραδίνω σ' αυτόν την εξουσία να δένει και να λύνει . Διότι θα δέσει αυτός πού πρέπει να δεθεί και θα λύσει οπωσδήποτε αυτός πού πρέπει να λυθεί, επειδή γνωρίζει πολύ καλά τον κανόνα τής Εκκλησίας. Να τον ακούτε λοιπόν γνωρίζοντας ότι εκείνος πού κάνει τον προκαθήμενο τής αλήθειας να λυπάται, αμαρτάνει στον Χριστό και εξοργίζει τον Πατέρα των όλων Θεό , και εξαιτίας αυτού δεν θα ζήσει. Αλλάζοντας και τον ίδιο τον προκαθήμενο πρέπει να τον θεωρείτε σαν γιατρό, και όχι σαν θυμωμένο άγριο θηρίο.

Ενώ εκείνος έλεγε αυτά, εγώ ό Κλήμης πέφτοντας στη γη παρακαλούσα τον δάσκαλο πολύ, παραιτούμενος μάλιστα και από τον θρόνο.

Αλλάζοντας ό θείος απόστολος αφού είπε, Μη μου τον ζητάς αυτός,

διότι αυτά πού θέλει ό Θεός, ποιός άνθρωπος είναι ικανός να τα ματαιώσει, στρεφόμενος τότε προς τον πλήθος είπε- Και σεις, αγαπητοί αδελφοί, να μη παραλείπετε να του αποδίδετε ως πατέρα σας την τιμή και πειθαρχία πού οφείλετε για πάντα στον πατέρα σας- διότι έτσι και εσείς θα ποιμαίνεσθε καλά και αυτός θα είναι ποιμένας και όχι μισθωτός, φροντίζοντας τον ποίμνιο.

Και να γνωρίζετε ότι εκείνος πού στενοχωρεί τον ποιμένα και δάσκαλο στα θέματα του Θεού, στενοχωρεί τον πνεύμα του Θεού, του όποιου τον θρόνο και την θέση αυτός κατέχει, και εκείνος πού παραβαίνει τα λόγια του, παραβαίνει τον Χριστό και γίνεται παραβάτης του νόμου. Προπαντός όμως ή πίστη σας να είναι υγιής και σταθερή και να μη ταλαντεύεται με τίποτε.

Έπειτα και ή ζωή σας να είναι καθαρή, ή να καθαρίζεται, και προηγουμένως να φροντίζετε για τον αγιασμό του σώματος σας, γιατί κανένας δεν μπορεί να δει τον Κύριο χωρίς αυτόν.

Να φροντίζετε να είστε ειρηνικοί και ήμεροι μεταξύ σας με κάθε τρόπο.

Εάν όμως συμβεί καμιά φορά σκάνδαλο μεταξύ σας, να μη σας βρίσκει ή δύση του ήλιου στην κατάσταση αυτή.

Να αποφεύγετε να κρίνετε τον πλησίον σας, διότι αυτός είναι φαρισαϊκό και ένοχο καταδίκης.

«Να μη λησμονείτε την φιλοξενία και την ελεημοσύνη» διότι αυτός είναι εντολή του πρώτου δασκάλου και Σωτήρα Θεού.

Σ' εκείνους πού φταίνε να τους συγχωρείτε τις αμαρτίες διότι έτσι και σεις θα λέτε ακατάπαυστα τον• «συγχώρησέ μας τα αμαρτήματα μας» .

Ζύγια, μέτρα και σταθμά, να μη είναι κανένα άδικο . Διότι έτσι θα γίνει πόλη ευνομούμενη ή καθολική Εκκλησία του Θεού.

Όσοι έχουν κάποιες διαφορές μεταξύ τους, να κρίνονται από τούς πρεσβυτέρους της Εκκλησίας, και σκεπτόμενοι τον καλό να συμβιβάζονται, και να μη σύρετε τούς αδελφούς στα δικαστήρια- γιατί τον να κρίνονται από τούς έξω τής Εκκλησίας ανήκει στους άπιστους.

Αφού ακόμα και «αγγέλους θα κρίνουμε», όπως έχει γραφεί. Σε όλα και πριν από όλα να προσέχετε έτσι τον ποιμένα, όπως εμένα τον Πέτρο, ό όποιος χειροτονήθηκε από τον Θεό ως δάσκαλος σας.

Αφού είπε αυτά και έβαλε τα χέρια του επάνω μου μπροστά σε όλους, με έβαλε να καθίσω στον θρόνο του, και αφού κάθισα, αμέσως μου είπε τον εξής-

Σου ζητώ μπροστά σε όλους τούς αδελφούς πού είναι μαζί μας παρόντες, όταν φύγω από την εδώ ζωή, όπως αποφάσισε ή πρόνοια του Θεού, να γράψεις και να στείλεις στον κύριο Ιάκωβο, τον αδελφό του Κυρίου μου, περιληπτικά όλα, μέχρι και τούς παιδικούς σου διαλογισμούς, και ότι από την αρχή μέχρι τώρα με συνόδεψες, ακούοντας τούς λόγους μου πού κήρυξα σε κάθε πόλη και στις πράξεις έπειτα, προς τον τέλος, να μη παραλείψεις να γράψεις και την αίτια του θανάτου μου, όπως είπα πριν.

Διότι αυτός δεν θα τον λυπήσει, αφού γνωρίζει καλά ότι αυτός πού έπρεπε οπωσδήποτε να πάθω τον ανταπέδωσα με ευσέβειας. Και θα παρηγορηθεί πάρα πολύ όταν μάθει, ότι μετά από μένα τον θρόνο του δασκάλου κατέλαβε άνδρας πού δεν είναι άμαθής, ούτε αγνοεί τούς ζωοποιούς λόγους, αλλάζοντας γνωρίζει πολύ καλά τον κανόνα της Εκκλησίας.

Γι' αυτός εγώ, κύριέ μου Ιάκωβε, αφού ό δάσκαλος Πέτρος μου τα παρήγγειλε αυτά, δεν δίστασα να εκπληρώσω αυτός πού με διέταξε και να σου τα κάνω γνωστά όλα περιληπτικά, επιγράφοντας τον όλο θέμα- «Κλήμεντος, Επιτομή των περιοδειών και κηρυγμάτων του Πέτρου».

Αυτή λοιπόν είναι ή γεμάτη από την ουράνια χάρη διήγηση των περιοδειών του κορυφαίου των αποστόλων Πέτρου, ή οποία περιλαμβάνει μαζί και περίληψη της διδασκαλίας του, και τον βίο του μεγάλου και θαυμάσιου Κλήμη, αποτυπώνοντας με τον λόγο, σαν σε ζωγραφικό πίνακα, όπως τα έκανε ό ίδιος γνωστά γράφοντας στο άδελφόθεο Ιάκωβο. Τον φλογερό λοιπόν ερωτά του προς τον Θεό και εκείνος τον μεγάλο ζήλο του για την ευσέβειας, είναι αρκετά όσα λέχθηκαν να τον φανερώσουν, αλλάζοντας θα τον φανερώσει πιο καθαρά από όλα και τον μαρτυρικό τέλος του........................

ΒΙΒΛΙΟΓΡ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ 3 ΚΛΗΜΕΝΤΙΑ Β-

Δεν υπάρχουν σχόλια: