Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Οι αναμνήσεις μου από τον παπα- Τύχωνα.(Ιερομονάχου Αγαθαγγέλου)








Ασθένειες και φάρμακα

Κάποτε αρρώστησε από ρευματισμούς και δεν μπορούσε να περπατήσει. Ο γιατρός του είπε ότι πρέπει να πάει στον κόσμο να κάνει ιαματικά λουτρά θερμά. Επειδή δεν ήθελε να πηγαίνει στον κόσμο, σκέφτηκε το εξής. Έφτιαξε μια μεγάλη λεκάνη, εκεί στην έρημο κι έκανε τα λουτρά.
Έβραζε ρίγανη, την έριχνε στη λεκάνη κι έτσι πλενόταν. Ο Θεός είδε την υπομονή του και τον έκανε καλά.

Όταν κρύωνε, είχε σ' ένα μπουκάλι οινόπνευμα με πιπεριές καυτερές και με αυτό έκανε μόνος του εντριβή. Μόνος του γιατρευόταν. Είχε βρει ένα ξύλο γυριστό κι είχε δεμένο ένα σφουγγάρι και με αυτό έκανε εντριβές. Όταν τον ρώτησα τι είναι μου είπε: "αυτό ντικό μου παραγιό".
Του είχα πάει μερικά κινίνα και πότε-πότε τα χρησιμοποιούσε. Όταν του τέλειωσαν έγραφε με το χαρακτηριστικό χαριτωμένο ιδίωμα: "Παρακαλώ κάνετε αγκάπη, έχω ανάγκη πικρό κόκκινο φάρμακο".

Φυσικά πάνω απ' όλα είχε  την ελπίδα του στο Θεό και την Παναγία. Η εμπιστοσύνη του στη Θεοτόκο ήταν τέτοια που, όταν ο υποτακτικός του π. Παϊσιος πήγε στη Θεσσαλονίκη να χειρουργηθεί για σοβαρό πρόβλημα, ο παπα- Τύχων έλεγε σε επισκέπτες ότι όταν γυρίσει θα του βάλει κανόνα, γιατί ενώ η Παναγία στο Άγιο Όρος τα έκανε όλα άσπρα, ο Παϊσιος μαυρίζει. "Παϊσιο πήγε Σαλονίκη γιατρό. Άμα έρτη βάλη κανόνα".
Όταν επέστρεψε ο π. Παϊσιος και πήγε να δει τον γέροντα, του είπε απότομα: "Ώστε έτσι ε! Ντεν κάνει υπακοή!"

Δεν υπάρχουν σχόλια: