Οι γυναίκες συχνά συλλογίζονται ως εξής: «Θα συμφωνούσα να αναγνωρίσω την εξουσία του συζύγου μου αν ήταν ένας κανονικός άντρας! Γιατί να υπακούσω σε έναν μεθυσμένο, ένα κουρέλι, έναν αλκοολικό; Ναι, δεν έχει πάρει ποτέ μια απόφαση στη ζωή του, τι είδους κεφάλι είναι;!
- Πρέπει να παντρευτείς, σκεπτόμενος το πάνω από εκατό φορές. Ούτε από πάθος, ούτε από βλακεία, ούτε από τον τρόπο που φοράει τα τζιν και το τι είδους αυτοκίνητο οδηγεί. Και ο γαμπρός πρέπει να παρατηρεί προσεκτικά: ξέρει το κορίτσι να μαγειρεύει, αγαπά τα παιδιά, πώς επικοινωνεί με τους γονείς της, τιμά τον πατέρα της. Ο γάμος είναι μια αμοιβαία υπολογισμένη απόφαση. Το να παντρεύεσαι έναν τοξικομανή με δέκα χρόνια εμπειρίας και να σκέφτεσαι: «Η αγάπη μου φτάνει για δύο, μπορώ να τα αντέξω όλα και, κυρίως, θα τον σώσω, θα τον φτιάξω», είναι τρέλα.
Λοιπόν, και αν παντρευτήκατε, τότε ζήστε με την αρχή "μόνο μπροστά, όχι ένα βήμα πίσω!". Πρέπει να εργαστείτε υπομονετικά για να εκπαιδεύσετε όχι τον σύζυγό σας, αλλά πρώτα απ 'όλα τον χαρακτήρα σας. Και για αυτό πρέπει να μάθετε να υποχωρείτε, να μάθετε να ασκείτε με σύνεση και διπλωματία την οικογενειακή πολιτική. Μια χριστιανή σύζυγος πρέπει να δώσει στον άντρα της την πρώτη θέση στο τραπέζι, να δώσει το καλύτερο κομμάτι της πίτας, να δώσει την απόφαση. Ίσως, λόγω της ευρηματικότητάς της, να υπολογίσει κάτι πιο γρήγορο και καλύτερο, αλλά να αφήσει την τελευταία απόφαση στον άντρα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου