Γιατί αποφάσισα το αδύνατο για τον εαυτό μου: να κατακτήσω ένα απόρθητο φρούριο, να βρω ένα τειχισμένο πέρασμα προς τα θησαυροφυλάκια των αρχαίων βασιλιάδων, να κοιτάξω με τα θαμπά μάτια μου στο εκθαμβωτικό μάτι του ήλιου, να μετρήσω τον αριθμό των αστεριών τη νύχτα ουρανό, για να τραβήξουμε το παραπέτασμα των αγίων των αγίων, που δεν πρέπει να το αγγίξει ένα αγιασμένο χέρι, για να μεταφέρουμε με λόγια, τι ανήκει στη σιωπή και στη σιωπή - να αγγίξουμε το μυστήριο του Άσματος των Ασμάτων; Γιατί αποφάσισα να γράψω γι' αυτήν, αν και γνώριζα και γνωρίζω τους περιορισμούς των γνώσεών μου και την αδυναμία των πνευματικών μου δυνάμεων; Γιατί αποφάσισα να γράψω προβληματισμούς για το πιο μυστηριώδες βιβλίο της Βίβλου, δηλαδή να αναλάβω ένα έργο που ξεπερνούσε σαφώς τις δυνάμεις μου; Πολλές φορές εγκατέλειψα αυτό που είχα σχεδιάσει και σταμάτησα σε μια ημιτελή φράση, φοβούμενος ότι θα με τιμωρούσαν για την αυθάδειά μου, ότι η φωτιά από το βωμό της Ιερουσαλήμ - το φλεγόμενο λιοντάρι - θα με κάψει και το φως του επάνω δωματίου της Σιών αποδεικνύεται αδιαπέραστο σκοτάδι για την ψυχή μου. Αλλά όταν παραδεχτώ την αναξιότητά μου και αποφασίσω να σταθώ με ευλαβική σιωπή μπροστά στο μυστήριο, δεν βρήκα γαλήνη και ησυχία.
Η φωνή της συνείδησης μου είπε: «Πρέπει να κάνεις ό,τι είναι στο χέρι σου, ακόμα κι αν είναι μικρό και ατελές. Το Τραγούδι των Ασμάτων όχι μόνο παρεξηγείται, αλλά και συκοφαντείται· μην το προδώσεις στη σιωπή». Αυτή η φωνή με κάλεσε να καταθέσω στους συγχρόνους μου ότι το Τραγούδι των Ασμάτων είναι ένα τραγούδι αγάπης, ενσωματωμένο σε σύμβολα και αλληγορίες. Αυτό είναι ένα ιερό ποίημα για την απεριόριστη αγάπη του Θείου για την ανθρώπινη ψυχή και την αμοιβαία, σαν να αντικατοπτρίζεται, αγάπη της ψυχής για τον Θεό. ότι οι περισσότεροι, διαβάζοντας το Άσμα των Ασμάτων, δεν καταλαβαίνουν το μυστηριώδες βάθος του, όπως και οι τυφλοί που παίρνουν χρυσό στα χέρια τους, δεν βλέπουν τη λάμψη του και δεν καταλαβαίνουν την τιμή του, και ότι η σιωπή μου θα είναι προδοσία του Τραγούδι - ένα κορίτσι συκοφαντημένο από έναν κόσμο που σιγοκαίει στα πάθη του, που θέλει να δει το δικό του μέσα της - ποιητικό πάθος.
Ένας άλλος λόγος με έκανε να γράψω για αυτήν. Μου φάνηκε ότι σε ορισμένες ερμηνείες χάθηκε το πνεύμα και η πτήση της και η ιερή ποίηση αντικαταστάθηκε από πεζογραφία και ορθολογική ανάλυση, που μιλούσε περισσότερο στο μυαλό παρά στην καρδιά, όπου το ίδιο το τραγούδι ήταν χαμένο και σιωπηλό.
Ο στόχος μου είναι να βοηθήσω να αντιληφθούμε το Τραγούδι των Ασμάτων όχι από συναισθηματική και πνευματική προοπτική, αλλά από πνευματική προοπτική, να δω σε αυτό ένα τραγούδι όχι της γης, αλλά του ουρανού. Θα ήθελα να δείξω ότι το Άσμα των Ασμάτων έχει το βαθύτερο πνευματικό νόημα. ότι αυτό είναι ένα μυστικιστικό ποίημα για την ενότητα της ψυχής με τον Θεό, και ότι αυτή η κοινωνία με τον Θεό είναι η ουσία, το νόημα και η ιδέα του στόχου της δημιουργίας της ανθρωπότητας και του κόσμου. Αυτό το αθάνατο ποίημα αποκαλύπτει το μεγαλείο του ανθρώπου ως εικόνας και ομοίωσης του Θεού, ως βασιλιά του ορατού κόσμου και κορώνα της Θείας δημιουργίας.
Θέλω επίσης να υπενθυμίσω στους σύγχρονους, που βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στη σάρκα, ότι ο άνθρωπος - ένας μικρόκοσμος στον μακρόκοσμο, ένας κόκκος σκόνης στις ατελείωτες εκτάσεις του σύμπαντος - είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του ορατού κόσμου και του πνευματικού αιώνα. σύμπαν και Θεό. Ότι ο αγιασμός του κόσμου, η εσχατολογική του μεταμόρφωση και η πνευματικοποίηση του κόσμου θα συμβεί μέσω του ανθρώπου. ότι ο ίδιος ο άνθρωπος είναι το μυστήριο των μυστηρίων και το θαύμα των θαυμάτων.
Έδωσα ό,τι μπορούσα από τη φτώχεια μου. Αυτό που έγραψα δεν είναι ερμηνεία με την αυστηρή έννοια της λέξης, μάλλον είναι η αντίληψη και η εμπειρία μου για το Άσμα των Ασμάτων.
Είναι περιορισμένη και εγκόσμια από το χαμηλό πνευματικό μου επίπεδο. Ένιωσα όμως την προσευχητική βοήθεια των ήδη πεθαμένων πνευματικών μου συμβούλων, που τώρα, πιστεύω, ακούνε το Άσμα στον ουρανό.
Από αυτά που έγραψα, αυτό που είναι αλήθεια είναι ο λόγος τους, και αυτό που είναι λάθος είναι δικός μου. Γι' αυτό, ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη από τους αναγνώστες μου και με την ευκαιρία αυτή ζητώ τις προσευχές όλων.
Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου