Ὑπάρχουν στήν Ἁγία Γραφή τρία σημεῖα,σχετικά μέ “τίς διάφορες γλῶσσες", καί τά ὁποῖα ἔχουν μεταξύ τους μία διδακτική κι ἐνδιαφέρουσα σχέσι:

«Ὑπάρχουν στήν Ἁγία Γραφή τρία σημεῖα,

σχετικά μέ “τίς διάφορες γλῶσσες", καί τά ὁποῖα

ἔχουν μεταξύ τους μία διδακτική κι ἐνδιαφέρουσα

σχέσι: α) Στο 11ο κεφάλαιο τῆς Γενέσεως “οἱ διά-

φορες γλῶσσες” εἶναι ἔκφρασι τῆς κρίσεως καί τι

μωρίας τοῦ Θεοῦ. β) Στό κεφ. 2 τῶν Πράξεων τῶν

Ἀποστόλων “οἱ γλῶσσες" εἶναι τό χάρισμα, ἡ δωρεά

τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. γ) Στήν Ἀποκάλυψι ὅλες “οἱ

γλῶσσες” στέκονται “ἐνώπιον τοῦ θρόνου καί ἐνώ-

πιον τοῦ Ἀρνίου"(Απκ 7, 9), τό Ὁποῖο δοξολογοῦν

μέ μία φωνή. Τό τελευταῖο φανερώνει, ὅτι ἡ συγκέ-

ντρωσι στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καταλήγει στή δόξα·

ἀντιθέτως ὁ συνεταιρισμός τῶν ἀνθρώπων, χωρίς τό Θεό, καταλήγει σέ σύγχυσι καί διάλυσι. Ἡ πρώτη

εἶναι ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κι ἔχει ὡς σκοπό τή δόξα τοῦ Θεοῦ, τήν ὕψωσι του Αρνίου Χριστοῦ· ὁ

ἄλλος εἶναι ἔργο τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου κι ἔχει

ὡς σκοπό τή δόξα καί τήν ἐξύψωσι τοῦ “ἐγώ" τοῦ

ἀνθρώπου»