Ο ΟΨΙΜΟΣ ΠΕΛΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΜΠΛΕ ΚΟΤΑ.!!!

Ο ΟΨΙΜΟΣ ΠΕΛΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΜΠΛΕ ΚΟΤΑ

Δύο ιστορίες για τη θαυματουργή απόκτηση παιδιών

Ksenia Grinkova

   

Η Μαργαρίτα παντρεύτηκε αργότερα από τις φίλες της. Ο σύζυγός της ήταν ένας όμορφος και ψηλός στρατιωτικός, που ζήλευαν όλες οι φιλενάδες της, αλλά το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαν παιδιά και δεν υπήρχαν ευκαιρίες για εξέταση και θεραπεία.

Όταν, μετά από 10 χρόνια, ο σύζυγος μεταφέρθηκε στην περιοχή της Μόσχας, το ζευγάρι κατάφερε τελικά να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα. Μετά από όλη την έρευνα, οι γιατροί απλώς σήκωσαν τα χέρια τους: «Τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο, είστε και οι δύο πρακτικά υγιείς, αλλά για κάποιο λόγο δεν υπάρχουν παιδιά. Ίσως έχετε κάποια σπάνια ασυμβατότητα».

Χωρίς απελπισία, η Ρίτα συνέχισε να ελπίζει σε ένα θαύμα και πήγε στους γιατρούς. Δεν πίστευαν στα θαύματα στην οικογένειά της - ο πατέρας και η μητέρα της ήταν ιδεολογικοί κομμουνιστές και ανήκαν στο κόμμα. Τι είδους πίστη στον Θεό υπάρχει; Αλλά η ίδια η Ρίτα έφτασε στην πίστη όσο καλύτερα μπορούσε. Οι γονείς της της απαγόρευσαν αυστηρά να βαφτιστεί και έπεισε τη θεία της για αρκετά χρόνια νά κάνει το ίδιο.Απάντησε, φοβούμενη τον θυμό των γονιών της: όταν μεγαλώσεις, τότε θα σε βαφτίσουμε. Στη 10η δημοτικού, το καλοκαίρι, η Ρίτα έπεισε τελικά τη θεία της να την πάει στην εκκλησία.Έτσι, σε ηλικία 16 ετών, το κορίτσι βαφτίστηκε κρυφά.

Και ως παιδί, είδε μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία στο άλμπουμ της γιαγιάς της. Υπήρχε πολύς κόσμος στη γενική φωτογραφία - άλλοι κάθονταν σε καρέκλες, άλλοι στέκονταν τριγύρω. Στο κέντρο της παρέας καθόταν ένας ιερέας με ένα μωρό στην αγκαλιά του. Στην ερώτηση: ποιος είναι αυτός; - της απάντησε ένας από τους μεγάλους: αυτός είναι ο προπάππους σου. Στη συνέχεια, όμως, όσο κι αν προσπάθησε να μάθει κάτι από τους ενήλικες για τον μυστηριώδη ιερέα, κανείς δεν της είπε τίποτα, και μόνο προσεκτικά απέστρεψαν τα μάτια τους. Ίσως ο προπάππους-ιερέας να βρισκόταν υπό καταστολή και οι κομματικοί του απόγονοι δεν ήθελαν να το θυμούνται αυτό.

Όπως και να έχει, η Μαργαρίτα τράβηξε τον ναό. Πήγε από την περιοχή της Μόσχας στη Μόσχα για να δει γιατρούς σαν να πήγαινε στη δουλειά. Κάποιος της είπε για την εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού στη Maroseyka. Κάθε φορά που έφευγε από τον γιατρό, ερχόταν πάντα στον Άγιο Νικόλαο και ζητούσε από την εικόνα του να βοηθήσει τη θλίψη τους.

Κάπως έτσι πέρασαν αρκετά χρόνια. Οι ελπίδες για απόκτηση ενός πολυαναμενόμενου παιδιού έσβηναν κάθε χρόνο. Και τότε ο Κύριος έστειλε ένα μεσήλικα παντρεμένο ζευγάρι διευθυντή ενός ορφανοτροφείου κάπου στην περιοχή της Μόσχας. Συγγενής φίλων τους συνάντησε στις διακοπές τους.

«Όταν τελειώσουν οι διακοπές», τους έδωσε εντολή, «ελάτε σε μένα και αρχίστε να συμπληρώνετε τα έγγραφα». Θα σου βρούμε ένα μωρό, δεν θα μπορείς να το ξεχωρίσεις από το δικό σου.

Τελείωσαν οι διακοπές, άρχισαν οι δουλειές και μετά πάλι θεραπεία. Αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τόσο εύκολο και γρήγορο να συμπληρώσετε τα απαραίτητα έγγραφα όπως υποσχέθηκε ο ευγενικός διευθυντής. Ακόμη και στο στάδιο της εγγραφής, ένας από τους συγγενείς της Μαργαρίτας ρώτησε: τι θα κάνετε αν πάρετε ένα παιδί και μετά γεννηθεί το δικό σας, τι θα κάνετε; Εκείνη αμέσως απάντησε: ο άντρας μου και εγώ αποφασίσαμε τα πάντα εδώ και πολύ καιρό. Αν το πάρουμε, δεν θα το δώσουμε πίσω, ακόμα κι αν έχουμε το δικό μας.

Κι έτσι, όταν σχεδόν όλα τα έγγραφα ολοκληρώθηκαν και ήρθε η ώρα να πάμε να επιλέξουμε το μωρό, η Ρίτα ένιωσε άσχημα. Πήγα αμέσως να δω τη γιατρό μου και επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη.

Ένα κορίτσι γεννήθηκε από ένα «άτεκνο» ζευγάρι και λίγα χρόνια μετά γεννήθηκε ένα αγόρι.

Και τώρα πηγαίνουν στην εκκλησία όχι μόνο για να προσκυνήσουν την εικόνα, αλλά και για να συμμετάσχουν στα μυστήρια. Και αν μια μητέρα ξεχνά μερικές φορές αυτό στις οικογενειακές της ανησυχίες, τότε τα ίδια τα ενήλικα παιδιά της την σέρνουν στην εκκλησία. Στον Άγιο Νικόλαο, προς τιμήν του οποίου ο ναός καθαγιάστηκε κοντά στο αγροτικό τους σπίτι και του οποίου οι καμπάνες χτυπούν από τα παράθυρά τους κάθε Κυριακή.

***

Η δεύτερη ιστορία συνέβη σε έναν ιερέα που υπηρετούσε. Αυτός και η σύζυγός του είχαν ένα παιδί, και ήθελαν πολύ να κάνουν ένα άλλο, αλλά ο Κύριος δεν έδωσε περισσότερα. Προσευχήθηκαν, παρακαλούσαν, ήθελαν ακόμη και να υιοθετήσουν, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν καλά.

Ένα χειμώνα, ο ιερέας βγήκε αργά από την εκκλησία μετά την ολονύχτια αγρυπνία και αποφάσισε να περπατήσει στην περιοχή της πριν πάει σπίτι. Για κάποιο λόγο, τα πόδια του τον μετέφεραν στο μπλε στασίδι της στεγνής ντουλάπας, που βρισκόταν στη μακρινή γωνία του περιφραγμένου χώρου. Ο ιερέας δεν χρειαζόταν να πάει εκεί, αλλά σε περίπτωση που αποφάσιζε να κοιτάξει μέσα. Ήταν σκοτάδι και κρύο στην καμπίνα, οι παγετοί ήταν σοβαροί, πραγματικοί παγετοί των Θεοφανείων. Και τότε, στο ημίφως των φαναριών, είδε μια πλαστική σακούλα, μέσα στην οποία, φαινόταν, ήταν ένα κοτόπουλο με μπλε δέρμα.

«Είναι περίεργο», σκέφτηκε ο κουρασμένος ιερέας, «ποιος θα μπορούσε να το είχε αφήσει αυτό εδώ και γιατί;»

Παίρνοντας το δέμα στα χέρια του και ξετυλίγοντας το, ο ιερέας έμεινε άναυδος και για αρκετά δευτερόλεπτα έχασε όχι μόνο τη δύναμη του λόγου, αλλά και την ικανότητα να σκέφτεται λογικά. Αυτό που υπήρχε στην τσάντα ήταν ένα νεογέννητο μωρό, παγωμένο μπλε.

Ο γιατρός του ασθενοφόρου, που έφτασε απροσδόκητα γρήγορα, δήλωσε: λίγα λεπτά ακόμη καθυστέρηση και το παιδί δεν θα σωθεί πλέον.

Στη συνέχεια πήγε νοσοκομείο, νοσηλεία και πλήρης εξέταση, που διαπίστωσε ότι το αγόρι που επέζησε από θαύμα ήταν απολύτως υγιές και δεν χρειαζόταν περαιτέρω ιατρική παρακολούθηση.

Ο πατέρας και η γυναίκα του, που ήταν συνεχώς κοντά, έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν και πίστεψαν ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός που τους έστειλε τον γιο τους, άκουσαν:

- Το παιδί είναι υγιές, υπάρχει τεράστια ουρά για ανθρώπους σαν αυτόν. Δεν θα το πάρεις, ούτε να ελπίζεις.

Τι μπορούσαν να κάνουν οι φτωχοί γονείς; Απλά προσευχή .Και ο Κύριος δεν τους άφησε χωρίς παρηγοριά. Οι κληρικοί παρενέβησαν στις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις και τους βοήθησαν να αφήσουν μαζί τους τον απροσδόκητα βρέθηκε γιο τους. Τώρα είναι ήδη μεγάλος, σπουδάζει καλά στο σχολείο και αθλείται. Και δεν φοβάται καθόλου το κρύο στο υγρό βόρειο κλίμα τους.

Ksenia Grinkova

10 Ιουλίου 2024