Διδασκαλία του Αγίου Ιώβ για τον πλούσιο και τον Λάζαρο .
Έτσι, αυτός ο πλούσιος ντύθηκε κόκκινο και πορφυρό, χαίροντας λαμπρά όλες τις ημέρες ( Λουκάς 16:19 ), και οι γιοι αυτής της εποχής, και όχι οι άγγελοι του Θεού, τον επαίνεσαν. Ο Λάζαρος ξάπλωσε με ψώρα στην πύλη του πλούσιου. και θα ήθελα να χορταίνω με τους κόκκους που πέφτουν από το γεύμα του πλούσιου: αλλά και όταν έρθει, θα γλείφω το πύον του (εδ. 21). Ο Λάζαρος δεν επιθυμούσε τα νόστιμα πιάτα από το γεύμα του πλούσιου, αλλά ήθελε μόνο τα δημητριακά που μάζευαν τα σκυλιά. Και όσο ο πλούσιος υμνήθηκε και μεγεθύνθηκε από τους γιους αυτής της εποχής, τόσο ο ζητιάνος εξευτελίστηκε και περιφρονήθηκε από αυτούς· αλλά οι άγγελοι έμειναν έκπληκτοι με την υπομονή του. Έτσι, όταν πλησίασε ο θάνατος και των δύο, ο ζητιάνος μεταφέρθηκε από τους αγγέλους στους κόλπους του Αβραάμ και ο πλούσιος ρίχτηκε σε μαρτύριο. Κοίτα, τι όφελος είχε ο πλούσιος από τον πλούτο που είχε και τη χαρά με την οποία χαιρόταν όλες τις ημέρες του φωτός στην παρούσα εποχή;
Εμείς, αγαπητοί αδελφοί, αφού ξυπνήσαμε, σαν από όνειρο, από την κατανυκτική μέθη των παρόντων κακών, ας απαρνηθούμε επιτέλους κάθε ματαιοδοξία, πλούτο και αποκτήματα, και κοσμική ακαθαρσία. Διότι ο υπερήφανος πλούτος δεν θα μας φέρει κανένα όφελος, και η τεράστια περιουσία δεν θα βοηθήσει αυτούς που τα έχουν: ούτε το πλήθος των υπηρετών που είναι παρόντες, όμορφα ντυμένοι και λαμπεροί στην εμφάνιση, ούτε ο μεγάλος αριθμός του στρατού, ούτε η δύναμη των το αφεντικό, ούτε ο ανθρώπινος έπαινος, που σταδιακά σαγηνεύει, ούτε η σωματική υγεία, ούτε το εξαίσιο κρεβάτι, ούτε η ομορφιά του προσώπου, ούτε η περίτεχνα υφασμένη γλώσσα του λόγου. Γιατί όλα θα περάσουν, όλα θα εξαφανιστούν, όλα θα καταστραφούν από τον σκόρο και θα καλυφθούν από τη γη - και οι πράξεις και οι πόθοι της σάρκας, και η μάταιη ευχαρίστηση πέρα από κάθε μέτρο, και τα γλυκά πάθη, και η σαρκική πορνεία με τους πόθους. Και η ψυχή, συνηθισμένη στο μεθύσι, μ' αυτή την ηδονή αποκτά διαρκή μαρτύριο στη Γέεννα, όπου δεν υπάρχει απελευθέρωση και ανακούφιση από τα βαριά μαρτύρια, καμία λύπη και παρηγοριά. Και αυτός ο πλούσιος θα δείξει σε όλους, που γλέντησαν με πορφύρα και μεταξωτά ρούχα και ρίχτηκαν στην άβυσσο, που, έχοντας συνεχώς γιορτές σε αυτή την πρόσκαιρη ζωή, απολάμβαναν τη φθαρτή ζωή, δίνοντας προτίμηση στη σάρκα και δεν τους ένοιαζε καθόλου για την ψυχή τους. Ντυνόταν συνεχώς με μοβ και κόκκινο έστρωνε πολυτελή και πολύτιμα χαλιά και είχε συνεχώς εγκόσμιες απολαύσεις, καιγόταν από πόθους και διαρκώς ευχαριστούσε τη σάρκα. Γοητευμένος απ' αυτούς, σαν σκλάβος, πάντα υπέμενε υπομονετικά και τα έκανε όλα με ζήλο, σαν απύθμενη θάλασσα. Δεν έδωσε ούτε έναν κόκκο από το γεύμα του στον άθλιο, καλυμμένο με ψώρα και εγκαταλειμμένο σε ένα βρώμικο μέρος, στην πύλη του πλούσιου· Ξάπλωσε εκεί ως τροφή για σκύλους και μύγες. Όντας λοιπόν στην κόλαση μέσα στο μαρτύριο και καίγοντας στις φλόγες της φωτιάς, ο πλούσιος εξαντλήθηκε και φώναξε λέγοντας: Πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε τον Λάζαρο, για να βουτήξει την άκρη του δακτύλου του στο νερό και δροσίστε τη σκληρά φλεγμονή μου γλώσσα. Ο Αβραάμ είπε: παιδί μου, να θυμάσαι ότι έλαβες την καλοσύνη σου στην κοιλιά σου . Εργάστηκες για τη σάρκα, και εδώ ξεκουράσου από αυτό το έργο σου. Δεν άφησες λάδι για σένα στη γη, αλλά έκρυψες ακόμη και όλους τους σπόρους στην κοιλιά σου, έκανες τη μήτρα σου ψηλότερα από την ψυχή σου. Γι' αυτό θέρισες τον φθαρτό θερισμό και έκανες τα έργα της σάρκας σου πιο τιμητικά από την ψυχή σου. Δεν ήσουν ελεήμων και μην δείχνεις τον εαυτό σου ελεήμονα. Ήσουν μισάνθρωπος, και υποφέρεις απάνθρωπα. Μη σκέφτεσαι εδώ να βρεις για παρηγοριά σου τίποτε που δεν έστειλες μπροστά σου από τα χέρια των άθλιων. Ο Λάζαρος, στη θλίψη και στις σωματικές κρούστες, δεν επεδίωξε τα βραχυπρόθεσμα, τώρα παρηγορείται και αιώνια γεμίζει ευλογίες, χαίρεται και διασκεδάζει με όλους τους αγίους. Ακούστε, αδέρφια, πώς το φαγητό έγινε μεσολαβητής καταστροφής για αυτόν τον πλούσιο. Γιατί όσο εκείνος, σε φρενίτιδα, επιδείνωσε τους πόθους του, με την αύξηση της άσωτης φωτιάς, τόσο εκεί η ψυχή του έκλαιγε σε ατέλειωτο και αιώνιο μαρτύριο και, κλαίγοντας με απαρηγόρητη θλίψη, φώναξε: Δικαίως υποφέρω για τις πράξεις μου ; Έζησα στην πολυτέλεια για λίγο, και πάντα καίγομαι σε μια άσβεστη φωτιά, στο τρίξιμο των δοντιών.
Και δείτε τι έγινε. Και οι δύο πήγαν εκεί, και και ο πλούσιος και ο φτωχός. Ο Λάζαρος έγινε δεκτός από αγγέλους, μετά από σκύλους από αγγέλους, μετά την πύλη του πλούσιου από τους κόλπους του Αβραάμ, μετά από πείνα από ατελείωτη αφθονία, μετά από λύπη από αδιατάρακτη χαρά. Και εκείνος ο πλούσιος μετά πλούτου υπέστη φτώχεια, μετά πολυτελούς τραπεζιού, τιμωρία και μαρτύριο, μετά ειρήνης, αφόρητες αρρώστιες. Και ο πλούσιος, που καίγεται στη φωτιά, βλέπει τον Λάζαρο στην αγκαλιά του Αβραάμ, ακμαίο, να διασκεδάζει και λέει στον Αβραάμ: Πατέρα Αβραάμ! Στείλε τον Λάζαρο, να κάνει με την άκρη του δαχτύλου του τη γλώσσα μου τόσο κρύα όσο υποφέρει στη φωτιά. Ο Αβραάμ είπε: παιδί μου! Έλαβες το καλό σου και ο Λάζαρος το κακό του. Και πάνω από όλα αυτά, ανάμεσα σε εμάς και σε εσάς, έχει εγκατασταθεί μια άβυσσος, ώστε αυτοί που θέλουν να περάσουν από εδώ σε εσάς δεν θα μπορούν, ούτε αυτοί από εκεί που θα περάσουν σε εμάς ( Λουκάς 16:24-27 ).
Δώστε προσοχή, γιατί η λέξη σχετικά με αυτό είναι χρήσιμη. Τρομάζει, αλλά και εξαγνίζει. Αναστατώνει, αλλά και διορθώνει. Ο πλούσιος, βασανισμένος, σήκωσε τα μάτια και είδε τον Λάζαρο. Υπέροχο πράγμα! Ήταν στις πύλες σας κάθε μέρα. Μπήκες και βγήκες τρεις φορές και δεν τον είδες. Και εδώ, όντας στη φλόγα, βλέπεις από μακριά; Όταν ζούσες στα πλούτη, όταν ήταν στη θέλησή σου να δεις, δεν ήθελες να τον δεις: γιατί είσαι τόσο οξυδερκής τώρα; Δεν ήταν προ των πυλών σας; Πώς και δεν τον έβλεπες όταν ήταν κοντά, αλλά τώρα τον βλέπεις από μακριά, παρά ένα τέτοιο κενό; Και του είπε: Πάτερ Αβραάμ! Γιατί τον αποκαλείτε πατέρα τον οποίο δεν μιμηθήκατε στην αγάπη του για την ανθρωπότητα; Αυτός τον αποκαλεί πατέρα, και αυτός τον γιο: σχετικά ονόματα, αλλά όχι βοήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου