Υπάρχουν αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι που έχουν εντελώς καλές προθέσεις.

Υπάρχουν αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι που έχουν εντελώς καλές προθέσεις.

Περπατούν στη γη, αλλά η ψυχή τους είναι ουράνια.

Γι' αυτό παρατηρούν το πιο πολύτιμο κομμάτι της ύπαρξης κάθε ανθρώπου.

Γι' αυτό ακούν τη σοφία σε κάθε λέξη.

Γι' αυτό όλοι νιώθουν καλύτερα κοντά τους.

Παρηγορούνται με την παρουσία τους.

Με την κοσμοθεωρία τους.

Υπάρχουν αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι...

Όταν βλέπουν ότι η καρδιά κάποιου είναι πληγωμένη, σκίζουν ένα κομμάτι της δικής τους και το δίνουν.

Κάθε δάκρυ που βλέπουν στο πρόσωπο κάποιου άλλου σφραγίζεται ως προσωπικός πόνος. Ξέρουν ότι η ατυχία ενός ανθρώπου είναι η ατυχία όλου του κόσμου.

Και ότι όλο το σύμπαν χαίρεται με τη χαρά ενός ανθρώπου.

Ξέρουν ότι είμαστε όλοι άρρηκτα συνδεδεμένοι. Υπάρχουν αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι που βιώνουν ολόκληρο τον κόσμο και όλους όσους βρίσκονται σε αυτόν ως δικούς τους.

Αγαπούν κάθε παιδί ως δικό τους.

Φροντίζουν και υιοθετούν κάθε γατάκι.

Κοιτάζουν τους ηλικιωμένους με ιδιαίτερη τρυφερότητα και θλίψη.

Και θυμούνται τα ντόνατς της γιαγιάς και το γκρίνια του παππού.

Υπάρχουν αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι των οποίων η πίστη είναι τόσο δυνατή...

Αντιλαμβάνονται κάθε αντιξοότητα ως μια μεγάλη ευκαιρία. Κάθε πρόβλημα ενισχύει τη θέλησή τους.

Σε κάθε γεγονός, νιώθουν βαθιά

Το Υπέρτατο νόημα και την πρόνοια.

Για όσους πιστεύουν, η χαρά βρίσκεται σε όλα. Τα προβλήματα δεν προσπαθούν πλέον να τους κατακλύσουν... Ξαπλώνουν με βαθύ σεβασμό για τη νύχτα και ξυπνούν με ειλικρινή ευγνωμοσύνη το πρωί.

Και τα πάντα, απολύτως όλα όσα τους φέρνει η ζωή,

τα δέχονται με αγάπη, εμπιστοσύνη και ειρήνη. Υπάρχουν αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι που είναι τόσο αθώοι που δεν ξέρουν πώς να λερώσουν τις καρδιές τους με θυμό. Το σκοτάδι δεν μπορεί να αντέξει αυτή τη λάμψη της καλοσύνης. Εξατμίζεται αμέσως...

Δεν προσβάλλονται από τις προσβολές.

Ξέρουν ότι αυτά είναι αδέσποτα λόγια από κάποια παλιά άσχημη ιστορία.

Δεν ακούν κακία, αλλά την κραυγή μιας πληγωμένης καρδιάς, που κάποτε ήταν παιδική και αγνή.

Και ποιος ξέρει τι της έχει συμβεί από τότε...

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι, δέχονται τη συγγνώμη που κανείς δεν τους έχει δώσει.

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι, είναι ουσιαστικά χαρούμενοι ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι, δεν ζητούν τίποτα για τον εαυτό τους.

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι, δίνουν όσο κι αν έχουν.

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι, όπου κι αν πάνε, φέρνουν ευημερία και ειρήνη.

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι, μετριόφρονες, υποτιμημένοι...

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά...

Αυτοί οι παράξενοι άνθρωποι...

Υπάρχουν, πραγματικά εξακολουθούν να υπάρχουν κάπου.

Στην πραγματικότητα, δεν είναι καθόλου παράξενοι.

Οι υπόλοιποι από εμάς είμαστε παράξενοι...

(άγνωστος συγγραφέας)

Εικονογράφηση: Σνεζάνα Μίλικοβιτς