Μια μέρα, οι μαθητές ήρθαν στον γέροντα και τον ρώτησαν: γιατί οι κακές τάσεις καταλαμβάνουν εύκολα τον άνθρωπο, ενώ οι καλές είναι δύσκολες, και ταυτόχρονα κάθονται ασταθείς στην ψυχή;
«Τι θα συμβεί αν αφήσεις έναν υγιή σπόρο στον ήλιο και θάψεις έναν άρρωστο στο έδαφος;» ρώτησε ο γέροντας.
Οι μαθητές απάντησαν:
- Ένας καλός σπόρος που μένει χωρίς χώμα θα πεθάνει, αλλά ένας κακός σπόρος θα βλαστήσει και θα καρποφορήσει.
«Και οι άνθρωποι κάνουν το ίδιο», τους είπε ο γέροντας. «Αντί να κάνουν κρυφά καλές πράξεις και να καλλιεργούν τους σπόρους της καλοσύνης βαθιά μέσα στην ψυχή τους, τους εκθέτουν και έτσι τους καταστρέφουν. Και κρύβουν τις αδυναμίες και τις αμαρτίες τους, αντίθετα, βαθιά μέσα στην ψυχή τους, για να μην τις δουν οι άλλοι. Εκεί αναπτύσσονται βαθιά και καταστρέφουν την ανθρώπινη καρδιά. Το μυστήριο της εξομολόγησης είναι ένα λουτρό για την ανθρώπινη ψυχή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου