Η Ραφαήλ (Τεράντσκαγια), εγκαταστάθηκε σε αυτό το σπίτι. Από την παιδική της ηλικία, η ψυχή αυτής της αγίας μοναχής έλκεται από τη μοναξιά και την προσευχή. Γεννημένη το 1877 σε μια ευσεβή οικογένεια, στην εφηβεία της έλαβε την ευλογία των γονιών της να γίνει μοναχή και εισήλθε στη Μονή της Αγίας Τριάδας ως δόκιμη. Έτσι, από νεαρή ηλικία μεγάλωσε σαν ένα όμορφο λουλούδι στον Κήπο της Εδέμ στο μοναστήρι. Η ίδια αγαπούσε τα λουλούδια και τα φρόντιζε. Έπρεπε να γίνει ηγουμένη στην πιο δύσκολη και τρομακτική στιγμή για το μοναστήρι.
Όταν η ηγουμένη κοίταξε έξω από το παράθυρο, άκουσε την ενθουσιασμένη κραυγή του ανόητου για τον Χριστό Βαρθολομαίο: «Μητέρα Ραφαήλ, τρέχα! Σε μισή ώρα θα πεθάνεις!»
Στην οποία η ηγουμένη απάντησε κατηγορηματικά: «Είναι θέλημα Θεού για όλα. Δεν θα αφήσω τις αδερφές μου». Λίγο καιρό αργότερα, μια ομάδα ακτιβιστών από την τοπική αντιθρησκευτική οργάνωση «Μπεζμπόινικ» (Άθεος - μεταφρ.), με επικεφαλής τον αρχηγό της, εισέβαλαν στο σπίτι. Έξι μεθυσμένοι άντρες άρπαξαν αλαζονικά την ηγουμένη, την έβγαλαν έξω, την έδεσαν σε ένα δέντρο, την σκέπασαν με άχυρο και στη συνέχεια της έβαλαν φωτιά, απαιτώντας να αφαιρέσει τον σταυρό από το στήθος της και να τους δώσει τα εκκλησιαστικά αντικείμενα που είχε κρύψει νωρίτερα. Οι μοναχές, βλέποντας τι συνέβαινε, άρχισαν να προσεύχονται γονατιστές μπροστά στην εικόνα της Παναγίας της Φλεγόμενης Βάτου. Ξαφνικά, μια δυνατή βροντή βροντούσε, αστραπή τρύπησε τον ουρανό και άρχισε μια δυνατή βροχή. Η βάτος στην οποία στεκόταν η ηγουμένη έσβησε.
Στη συνέχεια, οι εξαγριωμένοι βασανιστές έβαλαν την ηγουμένη σε ένα κάρο και, δένοντάς την, την οδήγησαν σε ένα πρώην σφαγείο, όπου η 49χρονη ηγουμένη λιντσαρίστηκε βάναυσα. Αρχικά, οι βιαστές χλεύασαν τη νύφη του Χριστού και στη συνέχεια την ξυλοκόπησαν με σατανική κακία. Την χτύπησαν άγρια στο κεφάλι με τον υποκόπανο ενός τουφεκιού, της τράβηξαν τα μαλλιά, της έβγαλαν έξι από τα άνω δόντια και της έσπασαν την κάτω γνάθο. Οι άθεοι έσπασαν τα πλευρά της ηγουμένης, την αριστερή κνήμη και συνέτριψαν τα κάτω οστά και των δύο ποδιών της στα ίδια σημεία (πιθανότατα πέρασαν το κάρο από πάνω τους).
Η μάρτυς έκανε το σημείο του τιμίου σταυρού και οι εχθροί του Θεού της έσπασαν το δεξί χέρι. Και τέλος, μαχαίρωσαν σκληρά τη μάρτυρα με ξιφολόγχες και την έθαψαν ενώ ήταν ακόμα ζωντανή. Το έγκλημα δεν πέρασε απαρατήρητο. Μια δόκιμη του μοναστηριού έγινε μάρτυρας του φρικτού θανάτου της ηγουμένης. Αφού οι απατεώνες έφυγαν από το σφαγείο, πήγε κρυφά εκεί και ξέθαψε το ακρωτηριασμένο και αιματοβαμμένο σώμα της μάρτυρας. Η μητέρα ανέπνευσε λίγο περισσότερο και στη συνέχεια, στην αγκαλιά της μοναχής, παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Κυρίου.
Οι μοναχές έθαψαν την ηγουμένη Ραφαήλ στο νεκροταφείο της πόλης Καζάν.
Ο Άγιος Βαρθολομαίος τάφηκε στο νεκροταφείο του χωριού, όπου έζησε τα τελευταία του χρόνια. Το 2012, τα λείψανά του βρέθηκαν και τοποθετήθηκαν στην αναστηλωμένη Μονή Αγίας Τριάδας στην πόλη Τσιγίριν. Αμέσως μετά την ανακάλυψή τους, άρχισαν να γίνονται θαύματα στα ιερά λείψανά του. Αλλά πολύ πριν από αυτό, οι άνθρωποι που έρχονταν στον τάφο του θεραπεύονταν από τις ασθένειές τους. Κάποιοι θεραπεύτηκαν από έκζεμα σε έρπητα ζωστήρα, άλλοι από έντονους πονοκεφάλους. Και υπήρξε μια περίπτωση όπου ένας οδηγός, κυριολεκτικά ένα δευτερόλεπτο πριν από τη σύγκρουση με ένα φορτηγό, κάλεσε για βοήθεια τον Άγιο Βαρθολομαίο και σώθηκε θαυματουργά από τον επικείμενο θάνατο.
Ένας μάρτυρας είπε ότι είδε προσωπικά τον Άγιο Βαρθολομαίο, όπως φαίνεται στη μόνη φωτογραφία που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα.
Οι άνθρωποι άρχισαν να λαμβάνουν ευλογημένη βοήθεια από τον τάφο της μάρτυρος Ραφαήλας. Ανεξήγητα, η αγία του Χριστού κάλεσε τους ασθενείς, τους άπορους και τους πάσχοντες όχι μόνο από την περιοχή του Τσερκάσι, αλλά και από μέρη μακριά από την αιώνια ανάπαυσή της. Παρηγόρησε και θεράπευσε τους πάντες με τη χάρη που της έδωσε ο Θεός. Αργότερα, η λειψανοθήκη με τα λείψανα της μάρτυρος γέμισε με ένα γλυκό άρωμα. Αυτό το άρωμα είναι ιδιαίτερα έντονο τον Αύγουστο, όταν η μάρτυρας υπέστη βασανιστήρια στα χέρια των δημίων της.
Υπήρχαν περιπτώσεις όπου η Μητέρα Ραφαέλα εμφανιζόταν ορατά. Μια άγνωστη μοναχή πλησίαζε τους προσκυνητές του μοναστηριού σε ορισμένες ιδιαίτερα σημαντικές περιπτώσεις, τους έδινε συμβουλές και μετά εξαφανιζόταν ξαφνικά. Πολλές μαρτυρίες συγκεντρώθηκαν στο μοναστήρι σχετικά με τη βοήθεια που έλαβε μέσω των θαυμάτων της μάρτυρος Ραφαέλας.
Η εικονογραφική εικόνα της μητέρας ήταν επίσης ζωγραφισμένη με θαυματουργό τρόπο. Δεν έχει βρεθεί καμία εικόνα από τη ζωή της Ηγουμένης Ραφαέλας. Η Μητέρα Αλίπια (Ντανίλοβα) ζωγράφισε μια ζωντανή και εκφραστική εικόνα της σεβαστής μάρτυρος, αγνοώντας την πραγματική της εικόνα. Αλλά ενώ εργαζόταν, η Μητέρα Αλίπια ένιωθε ότι μια αόρατη δύναμη καθοδηγούσε το χέρι και τις σκέψεις της. Και ο αρχέγονος εχθρός της ανθρώπινης φυλής της έφερε πολύ μεγάλους πειρασμούς.
Έτσι, ο Άγιος Σαλός για τον Χριστό Βαρθολομαίος και ο Άγιος Μάρτυρας Ραφαήλ συναντήθηκαν ξανά μέσα από τα λείψανά τους στη Μονή Αγίας Τριάδας στο Τσιγίριν και με τις ψυχές τους προσεύχονται για εμάς στον θρόνο της Ζωοδόχου Τριάδας.
Προσευχηθείτε στον Θεό για εμάς, Άγιοι Βαρθολομαίος και Ραφαήλ του Κιγκίριν, και θα σωθούμε μέσω των αγίων προσευχών σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου