ΕΥΘΑΛΗΣ ΒΛΑΣΤΟΣ - ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 3

Δεν γνωρίζω.
Ή προσήλωση του στους κανόνες ήταν παροιμιώδης, αλλά δεν ή­ταν στείρος νομικιστής. Τον διέκρινε ευρύτητα πνεύματος. Είχε τη δυ­νατότητα να σκέπτεται και να αντιμετωπίζει σφαιρικά τα ζητήματα πού είναι δύσκολα και δεν λύνονται με μια μονοκονδυλιά.
- Γέροντα, τον ρώτησε κάποιο πνευματικό του τέκνο, αν ήσασταν Επίσκοπος και αντιμετωπίζατε κάποιο ζήτημα σαν το τάδε τι θα κάνα­τε; Θα τηρούσατε τους κανόνες η θα κάνατε οικονομία;
- Παιδί μου, πρώτον για αυτό δεν δέχθηκα το υψηλό αξίωμα του 'Αρχιερέως, για να μη έχω τέτοιου είδους διλήμματα και δεύτερον σου απαντώ με περίσκεψη ότι δεν γνωρίζω τι θα έκανα Πιθανόν θα έκανα οικονομία πιθανόν όχι. Δεν μπορώ να είμαι στενοκέφαλος και να μιλώ χωρίς να έχω μπροστά μου το αμείλικτο ερώτημα
Στην απάντηση αυτή διακρίνει κανείς τη σύνεση και τη σοφία του ανδρός, αλλά και συγχρόνως και τη διάθεση να μη κατακρίνει τον Επί­σκοπο πού στο δύσκολο ζήτημα επέλεξε τον δρόμο της συγκεκριμένης απόψεως.

Έλεγχος με το αυτοκίνητο.
- Παιδία μου, μας έλεγε συχνά, οι αρχές μου, μου κοστίζουν. Υπάρχουν πρόσωπα πού μου είναι προσφιλή και όμως έχω κόψει κάθε σχέση μαζί τους, διότι παρέβησαν τους κανόνες της Εκκλησίας.
Μετά το εκκλησιαστικό πρόβλημα πού δημιουργήθηκε με την εκδίω­ξη των δώδεκα Μητροπολιτών το 1974 ο Γέροντας έκοψε κάθε σχέση και επαφή με τους καταλαβόντας τις θέσεις των εκδιωχθέντων. Τους θεωρούσε μοιχεπιβάτες και δεν είχε αυτέ συνάντηση μαζί τους. Όταν έπρεπε να παραστεί σε κάποια τελετή γάμου η κηδείας, τότε έκανε μια μεθοδευμένη προσπάθεια, ώστε ούτε καν να συναντήσει κάποιο κληρι­κό αυτής της κατηγορίας. Πήγαινε με το αυτοκίνητο κάποιου πνευματι­κού του τέκνου και έκανε μια βόλτα γύρω από τον ναό και περίμενε να αρχίσει ή ακολουθία Τότε έστελνε κάποια πνευματικό του τέκνο να ελέγξει αν υπάρχει κάποιος από τους εν λόγω αρχιερείς. Στην περίπτω­ση αυτή δεν πήγαινε στην τελετή. Διαφορετικά εισήρχετο στο ναό και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα

Εξωτερική εμφάνιση.
Ή παραδοσιακότητά του ξεκινούσε από την συνειδητή αποδοχή των θέσεων της Ορθόδοξου Εκκλησίας και έφθανε μέχρι τα θέματα ενδύσεως, συμπεριφοράς και κινήσεως.
- Μην κινείτε τα χέρια σας, μας έλεγε, όταν μιλάτε, διότι αυτό είναι χαρακτηριστικό μανιακών ανθρώπων, κατά τους αρχαίους Έλληνες.
- Μην αφήνετε τα γένια σας οι κοσμικοί, διότι αυτό φανερώνει ότι έχετε ψυχική κενότητα και με τον τρόπο αυτό προσπαθείτε να προβληθείτε και να νιώσετε πληρότητα πού δεν υπάρχει στην προσωπικότητα σας.
Ένα από τα πνευματικά του τέκνα, όταν φόρεσε το ράσο για πρώτη φορά, του φάνηκε ότι είχε μεγάλα πτερύγια και έπρεπε πάντοτε να το κρατά με το χέρι του.
- Γέροντα, του είπε, το ράσο είναι δύσκολο να το κυβερνά κανείς αν δεν το κρατά με το χέρι του.
Εκείνος, χωρίς να ειρωνευτεί η να δείξει κάποια δυσαρέσκεια, σηκώθηκε, πήρε το ράσο το δικό του, το φόρεσε και απάντησε με φυσικό­τητα
- Παιδί μου, όλων των παραδοσιακών κληρικών το τιμημένο ράσο αυτές τις διαστάσεις έχει.
Ό τάδε ρασοφόρος γιατί φορά κάτι διαφορετικό;
- Επειδή είναι καλόγερος και πρέπει να έχει άλλη λειτουργικότητα από του Ιερέως. και να ξέρεις ότι το ράσο είναι βαρύ, όχι σαν ρούχο. Ή δυσκολία πού φέρνει το ένδυμα αυτό είναι μόνο το ένα τοις εκατόντου βάρους πού έχει επωμισθεί ο ιερέας.

Θα τον αναζητήσετε.
Στην τραπεζαρία του Γέροντα πού τρώγανε πολλά παιδιά και επιστή­μονες μία μέρα έγινε μια συζήτηση σε έντονο ύφος. Το θέμα ήταν τα λάθη κάποιου κληρικού πού ήταν τότε στην επικαιρότητα
Ή θεία Αλεξάνδρα πήγε στην κουζίνα της και προφασιζόταν ότι εί­χε εργασία Όμως το ύφος και οι εκφράσεις ιών νεαρών συνδαιτυμόνων ήταν πολύ οξείς και έξω από τα δεδομένα της ευπρέπειας. Για μια στιγμή ή ευλογημένη εκείνη γυναίκα δεν άντεξε την κατάκριση, την ιεροκατηγορία αλλά και την υπερβολή των εκφράσεων. Μπήκε μέσα και με ύφος αυστηρό είπε:
- Τόσο μεγάλο κακό έκανε στην Εκκλησία αυτός ο άνθρωπος και μιλάτε έτσι γι' αυτόν; Επειδή νομίζετε ότι θα κάνει αυτή την καινοτο­μία νομίζετε ότι πρέπει να τον περιλούετε με αυτούς τους χαρακτηρι­σμούς;
- Να θυμάστε, συνέχισε, το ζήτημα αυτό. θα έλθει εποχή πού θα τον χάσετε αυτό τον εκλεκτό κληρικό και θα τον αναζητήσετε, θα κλάψε­τε, γιατί θα δείτε τέτοια πράγματα στο διάδοχο του πού θα μετανιώσετε για την επιθετική σας τακτική.
Αυτά είπε σε αυστηρό τόνο και έφυγε πάλι για την κουζίνα της. Δεν πέρασε πολύς καιρός και τα πράγματα έγιναν όπως τα προέβλεψε εκεί­νη ή αγία ψυχή. Έκτοτε στην τραπεζαρία του Γέροντα δεν επανήρχοντο θέματα πού θύμιζαν τις κατηγορίες κατά του εκλεκτού κληρικού.

Ιερατική αμφίεση.
Όταν χειροτονήθηκε, συνέβηκε να μην έχει ενιαία στολή από Ιερά άμφια, διότι έγινε κάποιο λάθος, πού οφειλόταν στο γε­γονός ότι ήθελε ή χειροτονία του να γίνει ταπεινά, χωρίς την δημοσιότητα, πού δικαιολογημένα θα είχε το γεγονός στους κύκλους των ευσεβών χριστιανών.
Επειδή ή στολή του ήταν συνδυασμός χρωμάτων, κάποι­ος ιερέας πού φαντάστηκε ότι για λόγους οικονομικούς δεν αγοράστηκε ή πρέπουσα στολή, του υπέδειξε ότι θα μπορούσαν να προβούν σε κάποια ρύθμιση γι' αυτή την αστοχία
- Πάτερ μου, σας ευχαριστώ αλλά δεν είναι οικονομικό το ζήτημαΉ οικονομική επιφάνεια της οικογένειας μου είναι καλή. 'Απλώς προτίμησα κάτι το απλό, πού όμως δεν μου το έφεραν εγκαίρως.
Ένα στοιχείο πού ήθελε να εφαρμόσει στο θέμα της ενδυμασίας είναι ότι ήθελε να έχει μόνο ένα ράσο.
-Άρχισα να το εφαρμόζω, έλεγε αλλά είδα ότι πρακτικώς δεν μπο­ρούσα να το τηρήσω, διότι προέκυπταν ανυπέρβλητα εμπόδια Σε αντιστάθμισμα φρόντιζα να δίδω σε φτωχούς ιερείς πού με επισκέπτονταν κάποιο από τα ράσα μου, ώστε να καλύπτω αυτή την παρατυπία μου.

Καλόγερος θα το φάει
Έτρωγε γρήγορα χωρίς να προσέχει τι είδους φαγητό παρέθετε ή -θεία Αλεξάνδρα στο πιάτο του. Δεν απολάμβανε το φαγητό του, πού ήταν πάντοτε λιτό, χωρίς καρυκεύματα και χωρίς τερψιλαρύγγια όστρα­κα: Φυσικά μνημονεύσαμε ότι από την παιδική του ηλικία είχε κάνει άρ­ση της κρεοφαγίας και επομένως δεν έδινε στον εαυτό του περιθώριο τροφικών απολαύσεων.
Έτρωγε και συγχρόνως μιλούσε στο τηλέφωνο, Συχνά διέκοπτε το φαγητό και πήγαινε στο γραφείο για να μιλήσει για κάποιο απόρρητο θέμα. Το φαγητό τότε, φυσικά, κρύωνε αλλά αυτό δεν το πρόσεχε κα­θόλου. Δεν επιθυμώ να διευκολύνω τους ζωγράφους, αλλά θα έλεγα ότι μία καλή παράσταση - πίνακας θα ήταν να τον ζωγραφίσουμε ως εξής: Ό Γέροντας κάθεται μπροστά στο τραπέζι με τα πνευματικά του τέκνα .Τα πιάτα όλων έχουν αδειάσει εκτός από το δικό του, πού ήδη έχει κρυώσει. Ανάμεσα στο αυτί και τον ώμο του στηρίζεται το ακου­στικό του τηλεφώνου, το οποίο στηρίζει λίγο και με το αριστερό χέρι. Με το δεξί χέρι κρατάει το πιρούνι ενώ μασουλάει βιαστικά και μιλά στο τηλέφωνο μπουκωμένος. Οι συνδαιτυμόνες του, τα πνευματικά του τέκνα, σκύβουν μεταξύ τους και συνομιλούν ψιθυριστά. Όταν το φαγητό είχε οποιοδήποτε πρόβλημα και δεν είχε τα χαρα­κτηριστικά ανεκτής υφής, στην όψη ή την γεύση, τότε του λέγαμε:
- Ξέρετε, Γέροντα το φαγητό δεν είναι και τόσο καλό.Δεν πειράζει, καλό είναι. Καλόγερος θα το φάει. Έλεγε με απλότητα