Συζήτηση με νεοφώτιστη Κορεάτισσα

Η συζήτηση αυτή έγινε με συνεργάτη του «Οδοιπορικού» στην Ορθόδοξη Ιερά Μονή τής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Καπυόνγκ, 60 χιλμ. βόρεια της Σεούλ:
-Συνεργάτης: Κυρία Ελισάβετ. Άκουσα ότι πριν βαπτιστείτε Ορθόδοξη, ήσαστε Προτεστάντισσα. Πώς αποφασίσατε να γίνετε Ορθόδοξη;
Ελισάβετ.: Και εγώ και ο σύζυγος μου είχαμε γίνει Προτεστάντες πριν πολλά χρόνια και συμμετείχαμε ενεργά στις δραστηριότητες τής Προτεσταντικής Εκκλησίας. Εγώ μάλιστα, επειδή έχω τελειώσει και Προτεσταντικό θεο­λογικό Σεμινάριο, εργαζόμουν στον Κατηχη­τικό Τομέα, στο τμήμα Γυναικών, και έψελνα στην χορωδία. Άλλα και ο σύζυγος μου, πού είναι πτυχιούχος Πανεπιστημίου, είχε εκλεγεί μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εκκλησίας. Καλά ήταν, αλλά νοιώθαμε ότι κάτι μας έλειπε. Όταν πριν ένα χρόνο, με την ευκαιρία κάποιου γεγονότος βρεθήκαμε στον Ορθόδοξο ναό του άγιου Νικολάου της Σεούλ, νοιώσαμε με τον σύζυγο μου ότι βρή­καμε αυτό ακριβώς πού μας έλειπε, αυτό πού αναζητούσε ή ψυχή μας; την Ορθόδοξη θεία Λατρεία! Από την ήμερα εκείνη δεν ξαναπή­γαμε ούτε μία φορά στην παλιά Προτεσταν­τική Εκκλησία μας. Κάθε Κυριακή, χωρίς να λείψουμε ποτέ, πηγαίναμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Συν.: Καλά, καταλαβαίνατε τι γινόταν στην θεία Λειτουργία;
Έλ.: Βέβαια, στην αρχή αυτά πού βλέπαμε και ακούγαμε ήταν για μας ασυνήθιστα. Άλλα με τον καιρό, με την βοήθεια και των σχετικών βιβλίων, πού ερμηνεύουν την θ. Λειτουργία, και με την Κατήχηση πού παρακολουθού­σαμε, όλο και περισσότερο καταλαβαίναμε τα τελούμενα και, κυριολεκτικά, μας γοήτευε ή θ. Λειτουργία.
Συν.: Ποια σημεία της θ. Λειτουργίας ή τι από αυτά πού βλέπατε και ακούγατε σας συγκίνη­σαν πιο πολύ;
Έλ.: Ή κατανυκτική ατμόσφαιρα της λατρείας και ή ιερότητα του χώρου ήταν κάτι πού δεν το είχαμε ζήσει στην Προτεσταντική Εκκλησία. Επίσης, ή μεγάλη ευλάβεια των λειτουργών. Συγκινούμεθα όταν τους βλέπαμε να προσκυνούν την Αγία Τράπεζα, πως κρατούσαν το Ιερό Ευαγγέλιο, το Άγιο Δισκάριο και το Άγιο Ποτήριο, όταν βλέπαμε τους εκκλησιαζόμενους να υποκλίνονται και να κάνουν τον σταυρό τους ευλαβικά, σαν να είχαν μπροστά τους
τον ίδιο τον Χριστό. Ακόμα, μεγάλη εντύπωση μας έκανε το ότι κάθε φορά πού ο λειτουρ­γός έβγαινε στην Ωραία Πύλη και ευλογούσε, όλο το εκκλησίασμα δεχόταν την ευλογία του με υπόκλιση, αλλά και ο λειτουργός, όποιος και αν ήταν. Επίσκοπος ή ιερέας, υποκλινόταν ταπεινά στο εκκλησίασμα, ευχαριστώντας έτσι τους πιστούς πού ανταπέδιδαν την ευχή.

Συν.: Σαν Προτεστάντες, πού ήσαστε πριν, δεν δυσκολευθήκατε στην προσκύνηση των ιερών εικόνων;
Έλ.: Είναι αλήθεια ότι στην αρχή ένοιωσα παράξενα βλέποντας τους Ορθοδόξους, μπαίνοντας στον ναό, να προσκυνούν τις εικόνες. Όπως γνωρίζετε, οι Προτεστάντες απαγορεύουν την προσκύνηση των εικόνων, επειδή τις θεωρούν είδωλα. Όταν όμως ρωτή­σαμε και μας εξήγησαν το βαθύτερο νόημα των εικόνων, αισθανόμαστε ότι ο Χριστός, ή Παναγία, οι Άγγελοι και οι άγιοι βρίσκον­ται ανάμεσα μας ιδιαίτερα εδώ στον ναό του Μοναστηριού, πού οι τοίχοι, ακόμη και το ταβάνι, είναι όλο εικόνες άγιων. και όταν προσκυνούμε τις εικόνες των αγίων και τα ιερά λείψανα τους, τους παρακαλούμε «πρεσβεύ­σατε και για μάς, να ζούμε κοντά στο θέλημα του Θεού». και έχουμε την αίσθηση ότι είναι κοντά μας ζωντανοί και μας ακούνε. Συν.: Τώρα κάτι άλλο. Αφού ζούσατε τόσο ωραία στην Σεούλ, γιατί αφήσατε το σπίτι σας, τα παιδιά και τα εγγονάκια σας και μετακομί­σατε στο Τσόνγκ-Πυόνγκ, κοντά στο Ορθόδοξο Μοναστήρι;
Έλ.: Δύο είναι οι λόγοι πού ήλθαμε εδώ κοντά. Πρώτον για να έχουμε την ευκαιρία κάθε μέρα, πρωί και απόγευμα, να συμ­μετέχουμε στις ιερές Ακολουθίες, πού στο Μοναστήρι είναι εκτενέστερες, και στις θ. Λει­τουργίες, πού εδώ γίνονται συχνότερα. και δεύτερον, αφού, δόξα τω Θεώ, τα τρία παι­διά μας έχουν δημιουργήσει τις δικές τους οικογένειες και δεν μας έχουν πια ανάγκη, για να αφήσουμε κι εμείς τις κοσμικές μέριμνες και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στον ιερό χώρο του Μοναστηριού. 'Έτσι, ο σύζυγος μου, πού έχει ακόμη μεγάλη αντοχή, φροντίζει τους εξωτερικούς χώρους, καθαρίζει τα χιό­νια, μεριμνά για την καθαριότητα του ναού, ενώ εγώ τον βοηθώ στις άλλες φροντίδες της καθημερινής ζωής.
Συν.: Ως Ορθόδοξοι αισθάνεστε ότι και έχει αλλάξει στην πνευματική σας ζωή;
Έλ.: Από την ήμερα της εορτής του άγιου Ιγνατίου του θεοφόρου, πού βαπτισθήκα­με, μετά από μακρά προετοιμασία, και αξι­ωνόμαστε να μετέχουμε στην θεία Κοινωνία, ζούμε την γαλήνη και την αγαλλίαση πού μας δίνει ο πανάγαθος θεός. Είμαστε ευτυχισμένοι, έστω και αν δεν τα ξέρουμε όλα όσα πρέπει να κάνουμε ως Ορθόδοξοι. Με τις πνευματικές συζητήσεις, πού έχουμε κάθε μέρα στο Μονα­στήρι, με τις νηστείες και με την προσευχή προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τι αρέσει στον θεό, ώστε με την Χάρη Του να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα Του.
Συν.: θα θέλατε να πείτε κάτι ακόμη από αυτά πού νοιώθετε ως Ορθόδοξη.
Έλ.: Επιθυμία μου είναι, όσα χρόνια μου χαρίσει ο θεός να ζήσω ακόμη, να αφήσω τον εαυτό μου ταπεινά στα χέρια Του, να οδηγεί Αυτός το βήματα μου και να με αξιώνει να πορεύομαι με υπακοή στον πνευματικό μου. Αισθάνομαι ότι ζώντας έτσι βρίσκομαι στον σωστό δρόμο πού οδηγεί στον τελικό προο­ρισμό μας και νοιώθω σιγουριά και ευτυχία. Μακάρι να με αξίωση ο θεός να εφαρμόζω αυτό πού γράφει ο Απ. Παύλος: «ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ».