Τά πλήθη τών πεπραγμένων μοι δεινών, εννοών ο τάλας, τρέμω τήν φοβεράν ημέραν τής κρίσεως, αλλά θαρρών εις τό έλεος τής ευσπλαγχνίας σου, ως ο Δαυίδ βοώ σοι. Ελέησόν με ο Θεός, κατά τό μέγα σου έλεος.
Τού Φαρισαίου τάς αρετάς, σπεύσωμεν μιμείσθαι καί ζηλούν, τήν τού Τελώνου ταπείνωσιν τό εν εκατέροις μισούντες άτοπον, απόνοιαν καί λύμην τών παραπτώσεων.
Δικαιοσύνης δρόμος κενός ήλεγκται συζεύξας εν αυτώ, ο Φαρισαίος τήν οίησιν, αύθις δέ Τελώνης, υψοποιώ αρετή, κτησάμενος συνέμπορον τήν ταπείνωσιν.
Αρματηλάτης εν αρεταίς, ώετο δραμείν Φαρισαίος, αλλά πεζός παρ
ακλύδιον, άρμα διαθέων, καλώς προέλαβε, συζεύξας ο Τελώνης οίκτω ταπείνωσιν.
Τού βίου τό στάδ
ιον, ο Τελώνης εν ταυτώ, καί Φαρισαίος έδραμον, αλλ' ο μεν απονοία
κατενεχθείς, αισχρώς εναυάγησεν, ο δέ τη ταπεινώσει διεσώζετο.
Τού βίου τό δίκαιον, διαμείβοντες ημείς, δρόμον εκμιμησώμεθα, τού Τελώνου μέν φρόνημα
ζηλωτόν, φύγωμεν δέ φύσημα βδελυκτόν Φαρισαίου καί ζησώμεθα.
Τούς τρόπους ζηλώσωμεν, τού Σωτήρος Ιησού καί τήν αύτού ταπείνω
σιν, οι ποθούντες τήν
άληκτον τής χαράς, τυχείν κατασκήνωσιν, εν τή χώρα τών ζώντων αυλιζόμενοι.
Υπέδειξας Δέσποτα, τοίς οικείοις Μαθηταίς υψοποιόν ταπείνωσιν, τώ λεντίω ζωννύμενος τήν
οσφύν, τούς πόδας απέπλυνας, καί τόν τρόπον μιμείσθαι παρεσκεύασας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου