(Το περιστατικό αυτό συνέβη εις τον Γέροντα του π. Θεοφύλακτου (π. Ιωακείμ Σπετσιέρην) και τον κατέγραψε ό Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός).
Όταν εκοιμήθη ό Γέρο-Αβέρκιος απουσίαζε ό π. Ιωακείμ εις Αθήνας. Όταν επανήλθε ελυπήθη, διότι, δεν έλαβε την ευχή του και άρχισε να του κάμνη σαρανταλείτουργο, ως συνήθως. Επίστευεν όμως εις την αρετή και παρρησία του γέροντος αυτού και τον παρεκάλει να του δώση κάποιαν πληροφορίαν περί της εκεί καταστάσεως του. Όπως μας δίηγήθη, ειδεν εις τον ύπνο του τον μακάριο γέροντα να άναπαύηται μετά πολλής δόξης εις ολόφωτο ανάκτορο εντός ωραιότατου κήπου με καρπούς. Τον ρώτησε τότε ό π. Ιωακείμ μετ' εκπλήξεως, τί είναι αυτά και πώς ευρίσκεταί εκεί, ό δε γέρων του απήντησε μετά πολλής χαράς. «Δικά μου είναι, π. Ιωακείμ, μου τα χάρισε ό ουράνιος Πατήρ διά την πολλήν του αγάπη και φιλανθρωπία»
ΒΙΒΛΙΟΓ. Ο ΓΕΡΩΝ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ Ο ΝΕΟΣΚΗΤΙΩΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου